کرج در تسخیر دستفروشان/ وقتی فرصت اقتصادی به تهدید شهری بدل میشود/ چرا سکوت کردهاید؟
به گزارش کمال مهر، در تاریخ تلخ و خیانتبار رضاخانی، قسمتی کوچک و ناچیز از سرزمین ایران به نام قرهسو، به ترکیه بخشیده شد و امروز همین سرزمین کوچک اما فوق استراتژیک که وسعت آن به کمتر از ۸۰۰ کیلومترمربع میرسد، بسترساز حضور مستقیم ترکیه در قفقاز و آذربایجان شده است.
همچنین براساس توافقنامه سعدآباد، در سال ۱۳۱۷، قسمت کوچک و ناچیزی از ایران به نام دشت ناامید ( سه هزار کیلومترمربع) از ایران جدا و عملاً سرچشمه هیرمند از دسترس ایران خارج و طی این خیانت، دخل و تصرف کابل در بخشهای بالایی هیرمند، عملا مانع از تقسیم مساوی آب بین کابل و تهران شد.
اگر کمی غیرت و وابستگی به کشور ایران در وجود منحوس رضاخان قلدر بود و این بخش مهم و استراتژیک را کوچک و ناچیز نمیدید امروز شاهد بحران آب در منطقه نبودیم و مردم از منابع آبی آن بهرهمند میشدند.
اکنون نیز اگر هشدار ژئوپلیتیک زنگزور جدی گرفته نشود، آیندگان خواهند نوشت در زمان ریاست جمهوری آقای پزشکیان اصلاحطلب و در غفلت و انفعال آنها و کوچک و ناچیز دیدن این بخش، کریدور مهم زنگزور، با هدف تسهیل صلح میان باکو و ایروان با یک طرح آمریکایی به اجاره ۱۰۰ ساله آمریکا درآمد!
هر چند زنگزور در ظاهر برای حَضَرات کوچک و ناچیز به نظر میآید اما مرز میان ایران و ارمنستان با موقعیت ژئوپلیتیکی آن فراتر از یک مرز دوجانبه و مسیر ارتباطی بلکه نقطهای راهبردی در معادلات قفقاز جنوبی است.
مسندداران دولت چهاردهم مراقب باشند این طرح پیامدهای ژئوپلیتیکی متعددی از افزایش نفوذ ترکیه و ناتو گرفته تا حذف مزیّت ترانزیتی ایران و کاهش نقش آن در معادلات قفقاز را به دنبال خواهد داشت.
یادداشت: علیرضا عباسی، نماینده مردم کرج، فردیس و اشتهارد در مجلس شورای اسلامی
انتهای پیام/
دیدگاهتان را بنویسید