مجله مهر با انتشار مطلبی نوشت: نامشان «مدافعان حرم» است. نامی که حالا اهالی منطقه زینبیه سوریه خوب می شناسند.مدافعان حرم حالا مدت هاست که همسایگان دائمی حرم هستند. مردان و زنانی که به غیر از سوری ها، عراقی، لبنانی، افغانی و ایرانی هم در بینشان می شود دید. زن و مرد، از نوجوان ده-دوازده ساله تا پیر مرد ۸۰ ساله مثل پروانه گرد حرم می‌گردند مبادا گزندی به حرم حضرت زینب(س) برسد. دفاعی که به قیمت جان شان است و چه چیزی ارزشمندتر از جان برای جانان؟
در حرم مطهر حضرت زینب(س) که مملو از جمعیت است تقریبا از هر ۳نفر یکی مدافع حرم است هرچند برخی از آنان لباس نظامی به تن ندارند اما خوش و بش ها و گفتگوهایشان نشان می دهد مدافعان حرم اند. بیشتر مدافعان حرم لباس نظامی به تن دارند. لباس هایی که البته با لباس های معمولی نظامی یک تفاوت اساسی دارد و آن هم نوشته های “یا ابوالفضل” و “کلنا عباس یا زینب” روی لباس هایشان است. نوشته هایی که از دل شان برآمده.
تا ۶ماه قبل به خاطر تسلط تکفیری ها به جاده منتهی به حرم امکان تردد به حرم حضرت زینب به سختی ممکن بود اما حالا و به لطف شکست های پیاپی تکفیری ها، شرایط به گونه ای است که شیعیان از کشورهای مختلف به خصوص عراق و لبنان زائران و مجاوران همیشگی حرم هستند.
گفتگو با مدافعان حرم کار آسانی نبود؛در پاسخ به سئوالات فقط یک پاسخ تکرار می شود: «ممنوع؛ ممنوع!». اما در نهایت با کش و قوس فراوان و البته بدون اطلاع مسئولان حفاظت از حرم برخی از مدافعان حاضر می شوند به شرط درج نشدن نام و عکس‌شان، به چند سئوال پاسخ دهند.
* خاطرات کلیددار حرم از روزهای خمپاره باران
«حامدخان» حدودا ۴۰ ساله است و افغانی الاصل؛ ۲۴ سال است که کلید دار حرم حضرت زینب(س) است،درباره وضعیت حرم با او صحبت میکنم ؛ از روزهایی می گوید که تکفیری ها از ۴ طرف به سمت حرم یورش آوردند؛ با دست اشاره می کند و میگوید: از این سمت،از آن سمت از گوشه گوشه، حمله کردند؛اما به لطف حضرت امیر(ع) کاری نتوانستند بکنند و مجاهدان آن ها را فراری دادند و الان ۶ماه است که حرم کاملا امن است.
حامدخان، از روزهای سخت حرم هم این طور یاد می کند: در روزهای بحران روزی ۵۰ تا ۶۰ خمپاره به سمت حرم شلیک می کردند.
او در پاسخ به سئوالی درباره جایگاه حضرت زینب نزد مردم سوریه می گوید شیعه و سنی همه سیده زینب را قبول و به ایشان ارادت دارند.
* با خانواده آمده ام برای دفاع
در یک متری ضریح مطهر کنارش می نشینم و دوستی به زبان عربی موضوع گزارش را طرح می کند و بعد از لحظاتی تامل و تفکر و البته با تردید قبول می کند که مصاحبه ای داشته باشد، فرد کناری اش اما به محض اینکه متوجه مصاحبه می شود درگوشی جمله ای می گوید و از حرم خارج می شود.
این مدافع حرم به همان اندازه که موضوع را متوجه شده خودش وارد بحث می شود و این جمله را می گوید: لبنانی هستم؛ با همسر و ۴فرزندم به اینجا امده ام تا از حرم دفاع کنم؛آمده ام نگذارم آسیبی به نوه رسول الله برسد؛ تکفیری ها هیچ اصل انسانی را قبول ندارند؛ما همه اینجاییم تا نگذاریم گزندی به دختر امیر المومنین؛خواهر ابا عبدالله و ابوالفضل برسد،ایشان سایه امیرالمومنین است نام حضرت زینب به نام امیرالمومنین گره خورده.
در گوشه و کنار حرم تصاویری از مدافعان شهید حرم به چشم می خورد و در بین مدافعان حرم نجواهای دو ایرانی به گوش میرسد که درباره دوست شهیدشان در حال صحبت هستند.
* عاشورا نبودیم الان که هستیم
مدافع دیگر حرم جوانی عراقی الاصل است حدودا ۲۵ ساله که به همراه خانواده اش در زمان صدام در ایران زندگی کرده است و دست و پا شکسته فارسی می داند ؛ می‌پرسم تکفیری ها تهدید کرده اند که حرم را تخریب خواهند کرد ، محکم جواب میدهد: نگذاشته ایم حتی به حرم نزدیک شوند، تمام کسانی که هستند برای همین به اینجا آمده اند؛ نمی توانستیم دست روی دست بگذاریم؛اگر روز عاشورا نبودیم که به کمک آل الله بیاییم امروز مگر نیستیم؟ یا لیتنا کنا معک یعنی همین.
به بازوبند “کلنا عباس” که روی لباسش نصب شده اشاره می کند و می گوید: حضرت عباس هم در مقام مدافع حرم بود؛منش ایشان در دفاع از خانواده اباعبدالله نوعی عشق بازی بود،ما هم با همان الگو آمده ایم تا انشاالله بتوانیم مدافع سیده زینب و سیده رقیه و خانواده رسول الله باشیم.
درباره وضعیت میدانی امنیت حرم هم اینطور میگوید: الحمد الله بچه های ما هستند ؛ همه جا هستند، کل منطقه در دست ما است و اشرار به دور ترین نقاط فرار کرده اند.
مدافع دیگر اما از افاغنه است؛و درباره تلاش تکفیری ها برای تعرض به حرم می گوید: تا ما هستیم این آرزو را به گور می برند ،در خواب هم نمی توانند ببینند که صدمه ای به حرم برسانند و باید از روی جنازه ما رد شوند تا خون در بدن داریم نمی گذاریم اسیبی به حرم حضرت رقیه و حضرت زینب برسانند.
یکی از مدافعان حرم با اشاره به اینکه لبنانی است و برای دفاع از حرم آمده است می گوید: ما دفاع از ایران را هم وظیفه خودمان می دانیم و دفاع از ایران را دفاع از حریم امامت می دانیم، اگر صدمه ای به انقلاب ایران وارد شود همه مسلمانان جهان صدمه می بینند و لبنان، ایران، سوریه، فلسطین و عراق همه در یک جبهه قرار دارند.حوانان شیعه باید همیشه برای جهاد و دفاع آماده باشند و امروز راه جهاد همین دفاع از حرم حضرت زینب است.
مدافع بعدی کم سن و سال تر است؛ به زحمت ۲۰ سال دارد و سوری است، درباره انگیزه اش اینطور می گوید: بر همه ما واجب است که از این جایگاه دفاع کنیم.
می‌گویم فکر میکنی چه شود؟جواب میدهد: در آخر ما پیروزیم،ما در خط امام حسین هستیم.
آخرین مدافع حرم تمایلی به گفتگو ندارد اما وقتی درباره بازوبند کلنا عباسش سئوال می کنم می گوید: ما به گرد پای حضرت عباس هم نمی رسیم، اما اینجا آمده ایم تا حداقل اسممان را در طومار بلند مدافعین حرم ثبت شود و در همان راه قدم گذاشته باشیم.
انتهای پیام/