به گزارش کمال مهر، روز گذشته «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه در تماسی تلفنی با آیت الله رئیسی گفتوگو کرد. این تماس تلفنی ساعاتی بعد دستمایه پاریس برای وارونهنمایی روایت از محتوای گفت وگوی انجام شده قرار گرفت. تلاش هایی که به نظر می رسد در راستای تاکتیک فرار به جلو از سوی الیزه و متحدانش باشد.
امانوئل مکرون در شرایطی به گفتگوی ۹۰ دقیقه ای با سید ابراهیم رئیسی پرداخت که کاخ الیزه و برخی رسانه های غربی تلاش کردند وانمود نمایند رئیس جمهور فرانسه از موضعی رو به بالا همتای ایرانی خود را با هشدارهای پی در پی درباره برنامه هسته ای و ادعاها درباره دخالت ایران در مناقشه اوکراین مواجه ساخته است.
کاخ الیزه در بیانیه خود درباره گفتوگوی تلفنی روسای جمهور ایران و فرانسه اعلام کرد که مکرون خواستار توقف آنچه حمایت ایران از روسیه در جریان جنگ اوکراین عنوان کرده است، شد.
به گزارش رویترز، کاخ ریاست جمهوری فرانسه در بیانیهای با اشاره به گفتوگوی تلفنی روسای جمهور فرانسه و ایران اعلام کرد مکرون نگرانی شدید خود از پیشرفت برنامه هسته ای تهران و لزوم اقدامات شفاف آمیز از سوی جمهوری اسلامی ایران را هم به همتای ایرانی خود منتقل کرده است.
با رجوع به فرامتن این تماس تلفنی می توان به درکی نزدیک به واقعیت از روایت فرانسوی از این گفت گو دست پیدا کرد که مکرون چه چیزی گفته و در مقابل چه چیزی از تهران شنیده است.
آنچه مشخص است واقعیات میدانی در تضاد با روایت پاریس از خط و نشان مکرون برای ایران است که حداقل الیزه را در جایگاه و موضع تهدید کشورمان قرار نمی دهد.
در حد فاصل ۹ ماهه ملاقات ساکن کاخ الیزه با رئیس جمهور ایران در نیویورک تا گفتگوی تلفنی دیروز، اتفاقات زیادی رخ داده است که راستی آزمایی آنها، مشخص خواهد کرد که آیا پاریس در جایگاهی قرار دارد که روایتی از تماس تهدید آمیز الیزه با تهران به جهان مخابره کند؟
دست برتر ایران در برابر غرب
در وهله اول، رئیس جمهور فرانسه با ادراک نادرست خود از آنچه در تهران طی آشوب های پاییز سال گذشته رخ داد به مواضع و اقدامات مداخله جویانه ناشیانه ای دست زد که البته جز فضاحت دیپلماتیک برای مکرون در پی نداشت.
از این رو رئیس جمهور فرانسه در تماس تلفنی روز گذشته کوشیده است وجهه سیاسی خود نزد مقامات ایرانی را ترمیم و بازسازی کند. تردیدی نیست رئیس جمهور فرانسه در پی اصلاح بی آبرویی و گستاخی دیپلماتیک خود پس از مواضع هیجانی و غیر عقلانی خود پس از دیدار با چند عنصر بدنام ضد ایرانی در الیزه است.
در سطح منطقه و هسته ای هم تحولات پرشتابی در چند ماه گذشته اتفاق افتاده است. پیروزی بزرگ ایران پس از توافق تهران-ریاض و دست برتر سوریه و بشار اسد در معادلات جهان عرب به انزوای سیاسی آمریکا در غرب آسیا منجر شده است. از طرف دیگر، دیپلماسی حقوق بشری ایران هم در راستای تبادل زندانیان با برخی دولت های اروپایی متحد مکرون فعال شد که پاییز سال گذشته این دولت ها با فرصت طلبی از آشوب های ایران کارزار دیپلماتیک کم سابقه ای برای انزوا و اعتبارزدایی از سیاست خارجی و اخلال در دستگاه تصمیم سازی دیپلماسی کشورمان راه انداخته بودند.
در کنار این موارد، دیپلماسی هسته ای به حصول پیشرفت های فنی با آژانس تحت پادمان منجر شده است تا جایی که خشم نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی از این نهاد بین المللی را به دنبال داشته است.
این در حالی است که برخی منابع نزدیک به دولت جو بایدن طی روزهای گذشته نسبت به تثبیت گزاره پیشنهاد نوعی «توافق موقت» با ایران فضاسازی هایی صورت داده اند. این منابع اعتراف کرده اند هدف واشنگتن در مرحله کنونی تنش زدایی با تهران و حفظ برنامه هسته ای ایران در سطح فعلی است. واشنگتن همچنین به تلاش های دیپلماتیک خود و فعالیت کانال های پیام رسان خود به تهران جهت تبادل زندانیان شدت بخشیده است.
در مورد مناقشه اوکراین هم تهران بارها به صورت شفاف به ادعاها و فضاسازی های غربی ها پاسخ داده است که منافاتی با همکاری های متعارف نظامی ایران و روسیه هم نداشته و ندارد. اینکه آتش افروزی های ناتو در جبهه اوکراین با شکست مواجه شده است و اوضاع در جبهه غربی خوب به نظر نمی رسد، مکرون را به طور اتوماتیک در جایگاه بازخواست تهران قرار نمی دهد.
در چنین فضایی حالا بهتر می توان درباره روایت پاریسی از گفتگوی تلفنی رئیسی- مکرون به قضاوت نشست.