سرویس سیاست کمال مهر – از ویژگی‌های اصلی نکات تدبری و تفسیری مقام معظم رهبری این است که ایشان تلاش می‌کنند که تدبر در قرآن و تفسیر قرآن، در عین دقت علمی و رعایت موازین تفسیری، موثر در زندگی انسان باشد. ایشان نکات تفسیری را به گونه‌ای بیان می‌کنند که مومنان از آن در زندگی خود بهره ببرند و صرفا یک نکته علمی به دور از حیات و زندگی ما نباشد. از این جهت در پاسخ به سوال یکی از حضار درس تفسیر خود در باب اثر ایمان به غیب در تعالی اهداف زندگی انسان بیان می‌دارند:
سؤال یکی از حضار: در خصوص تفسیر آیه شریفه: الذین یؤمنون بالغیب[۱] فرمودید: میان ایمان و باور غیب و داشتن هدف رابطه‌ای وجود دارد و این دو لازم و ملزوم یکدیگرند و چنانچه متناسب با زمان تفسیر آیات می‌باشد برای بار دیگر این رابطه و الزام را تبیین فرمائید؟
پاسخ مقام معظم رهبری:«البته، با این عبارتی که ایشان گفتند فکر نمی‌کنم من گفته باشم. اگر کسی اعتقاد و باور خودش را محدوده‌ی مادی و صحنه‌ی ماده محدود کرد هدف او هم محدود به صحنه‌ی ماده خواهد شد و دیگر امکان ندارد ایده کل غیر مادی برای او وجود داشته باشد. اگر شما گفتید حقیقت و وجود عبارت است از آنچه که من آنرا می‌بینم و هرچه را من نبینم و هرچه را من لمس نکنم وجود ندارد، آیا می‌توانید هدف خودتان را فراتر از آنچه چشم‌ها می‌بیند و دستها لمس می‌کند و گوشها می‌شنوند ببرید؟! پس اگر جهان‌بینی ما مادی بود، بطور طبیعی هدف ما هم یک هدف مادی خواهد بود، اما اگر ایمان به غیب داشتیم و ورای محسوسات به چیزی بالاتر و والاتر هم ایمان آوردیم، آن وقت هدف ما هم می‌تواند چیزی والاتر و بالاتر از همین مادیات باشد. این ارتباط بین ایمان به غیب و هدف یا ایمان به ماده و باز هدف است.»[۲]
[۱] سوره مبارکه البقره آیه ۳: الَّذینَ یُؤمِنونَ بِالغَیبِ وَیُقیمونَ الصَّلاهَ وَمِمّا رَزَقناهُم یُنفِقونَ. ترجمه: (متقیان) کسانی هستند که به غیب [=آنچه از حس پوشیده و پنهان است] ایمان می‌آورند؛ و نماز را برپا می‌دارند؛ و از تمام نعمتها و مواهبی که به آنان روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند.
[۲] بیانات در جلسه یازدهم تفسیر سوره بقره در تاریخ ۱۳۷۰/۰۸/۱۵