به گزارش کمال مهر، رسانه تروریستی «اینترنشنال» در مطلبی نوشت: «محسن هاشمی، رییس پیشین شورای شهر تهران در روزنامه سازندگی درباره اثرات تحریم‌ها نوشت: «گویا نعمت تحریم‌ها را برای مجموعه خود بالاتر از حل مشکل تحریم‌ها برای مردم می‌دانند و گویا بر مدیریت کشور و مردم فقیر افتخار و لذت می‌برند.» او افزود اثر تحریم‌ها را بر گسترش فقر قبول ندارند.»
درباره اظهارات محسن هاشمی و استقبال رسانه ضدایرانی از اظهارات وی، چند نکته قابل ذکر است:
۱: آقای محسن هاشمی به هیچ عنوان به آمریکا و اروپا اعتراض و شکایت نمی کند که چرا مردم ایران را مورد تحریم قرار داده اند. آیا نباید به دلیل تحریم های ظالمانه و غیرقانونی و از جمله تحریم داروی کودکان پروانه ای، آمریکا و اروپا را مورد شماتت و بازخواست قرار داد؟! چرا محسن هاشمی و همفکران وی از این کار اجتناب می کنند؟!
۲: هیچکس مدافع تحریم نیست، بلکه مسئله این است که چون طرف مقابل از خوی استکباری خود عقب نشینی نمی کند، در اینسو باید با تلاش و مجاهدت، نقشه دشمن درخصوص تحریم ها را بر هم زد. یک نمونه در این خصوص، پالایشگاه ستاره خلیج فارس و خودکفایی ایران در تولید بنزین است. این اقدام موجب شد که تحریم بنزین ایران از روی میز دولت تروریست آمریکا کنار برود.
۳: متاسفانه جریان غربگرا در داخل، همه امور را به تحریم ها گره زده و به نوعی آدرس غلط می دهد. یکی از مصادیق آشکار در این خصوص، ماجرای تأمین واکسن کرونا در دولت روحانی و سپس تغییر وضعیت در دولت رئیسی است. در دولت روحانی این مسئله به برجام و FATF گره زده شد اما در دولت رئیسی بدون برجام و FATF از ۷۰۰ فوتی در روز رسیدیم به روزهای متعدد بدون فوتی کرونا.
۴: ریچارد نفیو، که به معمار تحریم ها مشهور است، پیش از این در اظهارنظری در پاسخ به این پرسش که هدف از تحریم‌ها فشار بر حاکمیت یا مردم ایران بود، می‌گوید؛ «بستگی به کشوری دارد که مورد تحریم واقع می‌شود و اینکه منافع مشخص آنچه است. اگر رژیم قذافی در لیبی را تحریم کنید اصلا نباید سراغ جمعیت رفت چون قذافی اهمیت خاصی به جمعیتش یا سطح دردشان نمی‌داد. در مورد کیم جونگ اون و کره شمالی هم همین است. در این‌جا «درد» باید مشخصا نخبگان حاکمیت را هدف بگیرد تا آنها اوضاع را عوض کنند. به نظرم وقتی باید «درد» را در مورد جمعیت‌ها به کار برد که حاکمیت پایگاهی مردمی داشته باشد و ایران از نظر من در این دسته است… در ماجرای تحریم‌ها باید تمرکز درد را جایی قرار می‌دادیم که تصمیم‌گیرندگان را قانع کند، در مورد ایران این از طریق ناراضی ساختن مردم از اوضاع بود.»
اصرار حزب اتحاد ملت برای شورش علیه قانون و شرع
بی بی سی فارسی در مطلبی نوشت:«حزب اتحاد ملت ایران اسلامی در ایران در جریان جلسه دفتر سیاسی خود اعلام کرده است که با حجاب اجباری مخالف است. جلسه دفتر سیاسی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی به ریاست آذر منصوری، دبیرکل و با حضور اعضا برگزار شده است.»
در ادامه این مطلب آمده است:«بر اساس گزارش وب سایت خبری امتداد وابسته به این حزب، در جلسه دفتر سیاسی، لایحه حجاب و عفاف بررسی شده و «اعضا با تاکید بر اینکه آنچه پیرامون آن بحث می‌شود هنوز قطعی نیست و تبدیل به قانون نشده بر لغو هرگونه اجبار در موضوع حجاب تاکید کردند.»
رهبر معظم انقلاب- ۱۵ فروردین ۱۴۰۲- در دیدار مسئولان نظام فرمودند:«مسئله حجاب محدودیّتِ شرعی و قانونی است؛ محدودیّتِ دولتی نیست، قانونی است و شرعی است؛ کشف حجاب، حرام شرعی و حرام سیاسی است؛ هم حرام شرعی است، هم حرام سیاسی است. خیلی از کسانی که کشف حجاب میکنند نمیدانند این را؛ اگر بدانند که پشت این کاری که اینها دارند میکنند چه کسانی هستند، قطعاً نمیکنند؛ من میدانم. خیلی از اینها کسانی هستند که اهل دینند، اهل تضرّعند، اهل ماه رمضانند، اهل گریه و دعایند، [منتها] توجّه ندارند که چه کسی پشت این سیاستِ رفعِ حجاب و مبارزه با حجاب است.»
ایشان در ادامه تاکید کردند:«جاسوس های دشمن، دستگاه‌های جاسوسی دشمن، دنبال این قضیّه هستند. اگر بدانند، حتماً نمیکنند. به هر حال، این مسئله قطعاً حل خواهد شد. امام، در اوّلین هفته‌های انقلاب، مسئله حجاب را الزاماً و قاطعاً بیان کردند؛ جزو کارهای اوایلِ امامِ راحل (رضوان الله علیه) این بود. حالا هم حل خواهد شد انشاءالله. منتها همه توجّه داشته باشند که دشمن با نقشه و برنامه وارد این کار شده، ما هم باید با برنامه و نقشه وارد بشویم؛ کارهای بی‌قاعده و بدون برنامه نباید انجام بگیرد. مسئولین برنامه داشته باشند و دارند؛ انشاءالله این کار با برنامه دنبال بشود.»
متاسفانه هر جا ردپایی از گردن کشی مقابل قانون و یا هنجارشکنی و جود دارد، طیف تندرو جریان اصلاح طلب نیز حاضر است. این طیف یکروز علیه رأی مردم شورش کرده و مشارکت ۸۵ درصدی مردم در انتخابات را به آشوب و التهاب بدل می کند و روز دیگر از مفسدان دانه درشت اقتصادی حمایت کرده و دیگر روز از حرام شرعی و حرام سیاسی حمایت می کند.
قطعا و یقینا طیف تندرو اصلاح طلب حامی حقوق زنان نیست، که اگر بود در ماجرای قتل همسر دوم نجفی، از «قاتلِ یک زن» قهرمان نمی ساخت و مقتول را آماج توهین و تهمت قرار نمی داد. یا در پرونده ای دیگر از مثله کردن پیکر دختر نوجوان توسط دوست پسرش دفاع نمی کرد و قاتل را بی گناه جلوه نمی داد و…