سرویس سیاست کمال مهر – حضرت آیت الله خامنه‌ای از شاگردان اصلی مکتب امام خمینی ره بوده است. ایشان از سالها قبل از آغاز انقلاب اسلامی با امام خمینی رحمت الله علیه آشنا شدند، از وقتی که در زمان حیات آیت الله بروجردی ره، هنوز امام یکی از مدرسان اصلی حوزه علمیه قم بودند و گاهی در سفرهای زیارتی به مشهد مقدس به منزل مرحوم آیت الله سید جواد خامنه‌ای (پدر مقام معظم رهبری) می‌رفتند.
آشنایی اولیه مقام معظم رهبری با امام خمینی ره سالها قبل از آمدن آیت الله خامنه‌ای به قم برای ادامه تحصیل حوزوی در سالهای ۱۳۳۶ و ۱۳۳۷ بود. بعد از آمدن به قم آیت الله خامنه‌ای به مرور یکی از شاگردان و علاقه‌مندان امام خمینی رحمت الله علیه شدند و تا سال ۱۳۴۰ که زمزمه‌های نهضت روحانیت آغاز شود سه یا چهار سال شاگرد درس ایشان بودند و بعد از آن نیز تا سال ۱۳۴۳ که امام خمینی به ترکیه تبعید شدند، آیت الله خامنه‌ای شاگرد ایشان بودند.
در طول سالهای انقلاب نیز وابستگی فکری و قلبی ایشان به امام ادامه داشت و در راه امام به مبارزه‌ای طولانی و زندان‌ها و تبعیدهای مختلف تن دادند. آیت الله خامنه ای در طول سالهای بعد از انقلاب نیز از نزدیک‌ترین افراد و سران انقلاب به امام بودند. با این همه رابطه‌ی طولانی، مهم است که بدانیم از نظر آیت الله خامنه‌ای خلاصه‌ی کل مکتب امام از نظر ایشان چیست. از منظر آیت الله خامنه‌ای به عنوان یک معلم و مفسر قرآن، حرکت عظیم انقلاب روح الله در دوران معاصر ما که بر اساس مکتب قرآن صورت گرفت در یک توصیه‌ی قرآنی خلاصه می‌شود: قیام لله. ایشان در این باره می‌فرمایند:
«زیربنای مکتب مبارزه امام خمینی قیام لله بود. اگر بخواهیم زیربنای مکتب مبارزه‌ی امام را و انقلاب امام را در یک جمله عرض بکنیم، باید بگوییم زیربنای همه‌ی فعّالیّتهای ایشان «قیام للّه» بود؛ هدف، قیام للّه [بود]؛ همان که در یادداشت معروفشان در دوران جوانی در دفتر مرحوم وزیری یزدی (رحمه اللّه علیه) نوشته‌اند: قُل اِنَّمآ اَعِظُکُم بِواحِدَهٍ اَن تَقوموا لِلّهِ مَثنَی وَ فُرادَی[۱]؛ قیام للّه، که این قیامِ للّه ریشه‌ی قرآنی بسیار مستحکمی دارد. قیام للّه در همین آیه‌ی سوره‌ی سبأ ــ قُل اِنَّمآ اَعِظُکُم ــ [بیان شده]، یا «قوموا لِلّهِ قانِتین»[۲] در سوره‌ی مبارکه‌ی بقره، یا در آیه‌ی دیگری در سوره‌ی مدّثّر در اوّل بعثت: یا اَیُّهَا المُدَّثِّر* قُم فَاَنذِر[۳] «قیام للّه» یعنی این. حالا این «قیام لله» در هر دوره‌ای ممکن است به نحوی باشد. [۴]
[۱] بخشی از آیه‌ی ۴۶ سوره‌ی مبارکه سبإ که می‌فرماید: قُل إِنَّما أَعِظُکُم بِواحِدَهٍ أَن تَقوموا لِلَّهِ مَثنی وَفُرادی ثُمَّ تَتَفَکَّروا ما بِصاحِبِکُم مِن جِنَّهٍ إِن هُوَ إِلّا نَذیرٌ لَکُم بَینَ یَدَی عَذابٍ شَدیدٍ ترجمه: بگو: «شما را تنها به یک چیز اندرز می‌دهم، و آن اینکه: دو نفر دو نفر یا یک نفر یک نفر برای خدا قیام کنید، سپس بیندیشید این دوست و همنشین شما [= محمّد] هیچ گونه جنونی ندارد؛ او فقط بیم‌دهنده شما در برابر عذاب شدید (الهی) است!»
[۲] بخشی از آیه‌ی ۲۳۸ سوره مبارکه‌ی البقره که عبارت کامل آن چنین است: حافِظوا عَلَی الصَّلَواتِ وَالصَّلاهِ الوُسطی وَقوموا لِلَّهِ قانِتینَ ترجمه: در انجام همه نمازها، (به خصوص) نماز وسطی [= نماز ظهر] کوشا باشید! و از روی خضوع و اطاعت، برای خدا بپاخیزید!
[۳] سوره مبارکه المدثر آیه ۲: قُم فَأَنذِر ترجمه: برخیز و انذار کن و عالمیان را بیم ده.
[۴] بیانات در مراسم سی‌وسومین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه‌الله) در تاریخ ۱۴۰۱/۰۳/۱۴