به گزارش«کمال مهر»؛ به نقل از آناج، اینکه با گذشت قریب به چهار دهه از عمر انقلاب اسلامی، هنوز مسأله‌ی موسیقی و موضوعات مربوط به آن نظیر کنسرت حل و فصل نشده، چندان جالب به نظر نمی‌رسد. البته تضارب آرا و اختلاف نظر خوب است، اما اینکه این مسأله در عالی‌ترین سطوح فرهنگی کشور اعم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و حوزه‌ی علمیه، چالش‌برانگیز شده و حساسیت جمعی را برانگیخته قابل ستایش نیست.
بنا نیست در این مجال اندک به اثبات یا رد موسیقی و پدیده‌هایی همچون کنسرت و یا نشان دادن ابزار موسیقی در سیما اشاره کرد، اما آنچه بدیهی می‌نماید آن است که نمی‌بایست این موضوع تا حدی از التهاب و اختلاف نظر برسد که مقاماتی چون وزیر فرهنگ، ریاست جمهور، رئیس جامعه مدرسین قم و نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی را درگیر خود نماید و دست آخر کارویژه‌ی برخی از رسانه‌ها و گروه‌ها در ماه‌هایی که اقتصاد و فرهنگ و سیاست خارجی کشور سخت در معرض خطر است، برگزاری یا عدم برگزاری کنسرت در برخی شهرستان‌ها گردد. عده‌ای هم مشغول ماهی‌گیری از این آب گل‌آلود شده و آن را مستمسکی برای تضعیف حوزه‌ی علمیه و حتی جمهوری اسلامی قرار داده‌اند.
اما از سوی دیگر مسأله‌ی مهم‌تری در پیش است که قطعا خروجی درگیری‌های موسیقایی دولت و حوزه به التهابات آن کمک می‌کند و آن، اتفاقی نیست جز انتخابات ریاست جمهوری سال آینده که برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب از همین حالا «حل چالش برگزاری کنسرت» را از جمله وظایف حسن روحانی در انتخابات ۹۶ قلمداد کرده‌اند.
تقلیل مطالبات مردمی از مسائل اصلی و اولویت‌دار نظیر عدالت، مبارزه با اشرافی‌گری دولتی و بهبود شرایط اقتصادی به مسائلی دونِ آنها نظیر کنسرت، نمی‌تواند پیشرفت و توسعه‌ی کشور را مد نظر داشته باشد و قطعا نوعی تحریف افکار عمومی به حساب می‌آید.
باید توجه داشت که نباید بیش از اندازه بر روی مسأله‌ی کنسرت معطوف شد، چرا که می‌تواند به عاملی در جهت تقویت جریان انحرافیِ درون دولت که همه‌ی هم و غمش برگزاری کنسرت شده، تبدیل شود. خیلی بد است که در مناظرات انتخاباتی ۹۶، بخش قابل توجهی از وقت برنامه‌ها را به کنسرت و موسیقی اختصاص بدهند که البته برای دولتی که دستاوردش در برجام «تقریبا هیچ» بوده، حیله‌ی مؤثری است.