“سید شهاب الدین حسینی” بازیگر سینما و تلویزیون مهمان ویژه این هفته‌ی “هفت” بود.

“محمود گبرلو” در ابتدا حضور شهاب حسینی در برنامه هفت را به مناسبت قرار گرفتن در آستانه عید غدیر خم عنوان کرد.

“سید شهاب الدین حسینی” در ابتدا پس از عرض سلام خدمت همه ی هم‌وطنان و طرفداران و مشتاقان برنامه “هفت” عنوان کرد که به تازگی از سفر مشهد بازگشته و مستجاب الدعوه است.

وی درخصوص شایعاتی مبنی بر بیماری خود گفت: شکر خدا در حال حاضر وضع جسمانی ام بهتر است، همیشه جدی گرفتن فشارهای کاری انسان را غرق می‌کند که بعدها موجب رخ دادن برخی اتفاقات می‌شود. یک عارضه ای برایم پیش آمد که به خیر گذشت و در حال حاضر بهتر هستم.

“حسینی” در خصوص حضور خود در عرصه کارگردانی عنوان کرد: برای من همیشه یک سیری در امتداد بازیگری بوده که همیشه کارها و سابقه ی کارگردانان مهم برایم از جذابیت ویژه ای برخوردار بوده و تصور میکنم در امتداد فعالیت بازیگری شاید این تغییر برای درک بیشتر از حرفه‌ی کنونی مان لازم باشد و در این باره افزود: پس از گذشت ۱۶ سال از حرفه ی بازیگری، هیجان کاری ام را دوست دارم و وجوه سطحی ماجرا برایم مهم نیست و موارد دیگری من را به خود مشغول می‌کند؛ در واقع وادی انسان را به چالش های جدید دعوت می‌کند.

در این میان “پریچهر حسینی” همسر” شهاب الدین حسینی” طی تماس تلفنی برنامه “هفت” با وی بر روی خط آمد و گفت: من از شهاب ممنونم که ما را در کنار سختی های کار تحمل می‌کند؛ شهاب باعث افتخار من و فرزندانم است.

وی در ادامه تصریح کرد: هم به عنوان مخاطب و هم به عنوان اینکه دوستش داریم، از کارهایش لذت می بریم و امیدواریم خداوند برایمان حفظش کند. من همه ی کارهای او را دوست دارم؛ هرکاری که او در مقام بازیگری و کارگردانی انجام دهد را دوست دارم و از نظر من تمامی کارهای شهاب زیبا است.

“شهاب حسینی” در برابر سخنان همسرش عنوان کرد: همسرم من را مورد تفقد قرار دادند. اینگونه هم که وی می‌گوید نیست.

بازیگر “پرسه در مه” در ادامه صحبت هایش اظهار داشت: من در مورد نقش هایم قضاوت نمی‌کنم و تنها آن نقش را بازی می‌کنم. من به عنوان بازیگر موظفم آن شخصیت را با ابعاد خودش به نمایش در می‌آورم. فیلمنامه را به عنوان مخاطب میخوانم و اگر دلچسب و گیرا بود، آن را بازی میکنم و لذتی که از آن می برم را در بازیگری انجام می دهم.

وی تصریح کرد: بازیگری نمایش جنسیت نقش نیست، بلکه نمایش روح نقش است. برابر نمایش باید به عمق اندیشه و روح آن نزدیک شد که یک نقش چگونه فکر میکند. به طور مثال من برابر ایفای نقش خودم در فیلم سینمایی “حوض نقاشی” به موسسه عمل رفتم و آنها را تصور کردم.

بازیگر “سوپر استار” ادامه داد: حوزه ی اندیشه در سینما و بازیگری از اهمیت ویژه ای برخوردار است و بازیگر باید ظرف اندیشه ی خود را غنی تر کند. انسان باید دغدغه ی کائنات را داشته باشد.

“حسینی” در خصوص این جمله خود مبنی بر اینکه بعد از ۱۵ سال کار، ۵ سال کار نخواهد کرد، اظهار داشت: چون نیاز به استراحت دارم؛ البته این استراحت فراتر از روز مرگی در حرفه بازیگری است که مدام در انتظار فیلم نامه و تماس از یک دفتر سینمایی نباشم.

وی تصریح کرد: در انتظار این مسائل بودن کم کم انگیزه ها را از انسان دور می‌کند و این لحظه برای من لحظه‌ی مرگ است. من انسان کم حوصله ای هستم و درجا زدن من را اذیت و بی قرار میکند.

“حسینی” درخصوص وضعیت سینمای ایران بیان کرد: خود من شاهد خیلی از مسائلی بودم که در سینما نهادینه شده و باید تغییر کند و اصلاح شود که اول از همه یادمان رفتهه کار ما پیش از تجارت، یک فرهنگ است. انگیزه‌های مالی و اقتصادی خیلی مهمتر و بزرگتر از فهوای فرهنگ حس می‌شود.

بازیگر “شمعی در باد” ادامه داد: این مسئله خطر آن را دارد که مثل تجارت پر سودی به سری دوزی تبدیل شود. من به ساحت هیچ دوست عزیز و بزرگواری قصد بی احترامی ندارم ولی این حقیقت تلخ وجود دارد سینما گران امروز مابه شدت از مخاطب خود عقب افتاده اند.

وی افزود: مخاطب امروز ما از سینما و سینماگر پیشی گرفته و علت آن هم انبوه اطلاعات مخاطب است.

بازیگر “درباره الی” عنوان کرد: روند کلی و استاندارد سینمایی که در دنیا با شتاب پیش می‌رود، از طرف دوستان ما مورد مطالعه قرار نمی‌گرد و ما دربند سلایق، افکار و علایق خودمان پیله تنیده ایم و قصد ارائه پیشنهاد و طرح موضوع جدید نداریم؛ با اینکه مخاطب عام متوجه برخی چیزها نمی‌شود.

“حسینی” ادامه داد: مخاطب عام به معنی مخاطب کم سواد و ناآگاه نیست؛ عام به معنای مخاطبی است که شاید حرفه‌ی او هیچ ارتباطی به سینما ندارد ولی شاید در حرفه ی خود سوپر استار باشد، چرا که مخاطب نمونه های جذاب تر و گیرا تر را میبیند.

بازیگر “جدایی نادر از سیمین” گفت: در حال حاضر در هر ژانری در سنیمای دنیا آثار فاخر وجود دارد و در حال رخ دادن است، ولی در ایران اکثر اوقات مخاطب اغنا شده از سینما بیرون نمی آید.

“حسینی” علت این مسئله را اینگونه عنوان کرد: در به وجود آمدن این مشکلات همه مقصرند، چرا یک بازیگر همزمان باید در سه اثربازی کند و یا یک فیلم نامه نویس و تهیه کننده همزمان چندین فیلمنامه و کار در دست دارند، پس نقش تفکر، تامل و تمرکز در این میان چیست، حجم کارهای زیاد از کیفیت کارها می‌کاهد.

سوپراستار سینمای ایران گفت: کار ما یک کار خدماتی است و در واقع ما خدمات فرهنگی ارائه می‌دهیم؛ اگر فردی که خدمات شهری انجام می‌دهد، کارش را به درستی انجام ندهد، مشکل برای من به وجود می آورد، پس من هم به عنوان بازیگر موظفم کار خود را درست انجام دهم.

وی افزود: اگر اثر من ماندگار باشد، در سال‌های بعد این اثر می‌تواند سرمایه‌ی خود را برگرداند.

“حسینی” اظهار داشت: انسان دردش می‌آید از اینکه سرزمینی با این تاریخ بزرگ، با مشکل فیلم نامه مواجه است، هم اکنون بحث ورود سریال‌های ترکیه‌ای و آمریکای جنوبی در منازل ما ایرانیان است و حتی ما قصد رقابت با آن‌ها را داریم.

وی تصریح کرد: ما برای مخاطب ارزش قائل نیستیم؛ جنسمان مشکل دارد؛ که علت آن از این نشات می‌گیرد که هر فیلمسازی باید یک کار انجام دهد و البته پیش تولید جدی داشته باشد.

بازیگر “شمعی در باد” تصریح کرد: احترام مخاطب در سینما حفظ نمی‌شود ما به عنوان میزبان آنها را به سینما دعوت می‌کنیم تا خوراک فرهنگی به آن‌ها بدهیم اما این مردم دوست داشتنی بارها به ما اعتماد می‌کنند اما باز هم خوراک ناب به آن‌ها داده نمی‌شود.

وی در خصوص فیلم خود تحت عنوان “ساکن طبقه وسط” که از چهارشنبه هفته‌ی جاری اکران می‌شود، گفت: فیلمنامه این اثرسال ۱۳۸۲ به دست من رسید و من مدحوش این فیلم نامه شدم، ولی شروع ساخت آن ۱۰ سال طول کشید، چون هیچ تفکر موافقی وجود نداشت و به این فیلم نامه اهمیت ندادند.

وی در ادامه افزود: کار سینما، سرگرم کردن نیست، چون سینما، سیرک نیست؛ سرگرمی وسیله‌‍‌ای است که مطالب عمیق سخت داخل کتاب را به یک خوراک گسترده و قابل فهم تبدیل کند تا شاید بتوان بسیاری از معضلات فکری و فرهنگی خود را با آن حل کرد.

* کشتی بزرگان ما در سینما کم کم به گل می‌نشیند

“حسینی” بیان کرد: چرا کشتی بزرگان‌ ما به عنوان ستون این سیما، کم کم به گل می‌نشیند، چرا مراقبت سرمایه‌های انسانی خود به مانند سرمایه‌های دیگر نیستیم.

بازیگر “سوپر استار” ادامه داد: سینما هویتش را از سینماگر می‌گیرد، چرا بنده‌ی ساخته‌ی دست خود شده‌ایم هر فردی می‌تواند مؤلف باشد؛ مردم ما بسیار باهوش و فهیم هستند و هرگز سرشان کلاه نمی‌رود.

* ساخت “ساکن طبقه وسط” از روی خودخواهی نیست

حسینی در ادامه درباره ساخت “ساکن طبقه وسط” اظهار داشت: ساخت این اثر از روی خودخواهی و یا تغییر حوزه کاری نبود. من لفظ فیلمساز را از کارگردان بیشتر دوست دارم، چون فیلمساز باید اشراف بیشتری برای کار داشته باشد.

وی افزود: یک عشق سبب ساخت “ساکن طبقه وسط” شد؛ در واقع عاشق فیلمنامه و نقش شدم. من در این ۱۰ سال با این نقش مأنوس بودم و کم کم تقدیر برای ساخت این اثر رقم خورد.

“حسینی” تصریح کرد: من برای ایجاد وحدت با بازیگر و دیدگاه فکری خود این نقش را بازی کردم، ضمن اینکه فرصتی هم برای انتخاب بازیگر نداشتیم.

وی در خصوص نرسیدن این فیلم به سی و دومین جشنواره فیلم فجر عنوان کرد: ما آن زمان در مرحله راف کات فیلم بودیم، بنابراین رونمایی آن در جشنواره فیلم فجر قطعا یک رونمایی غم انگیزی می‌شد.

“حسینی” تصریح کرد: تمام تلاشم این بوده که در شأن و منزلت مخاطب کار کنم، به لطف خدا من به عنوان یک بازیگر صرف هیچگاه سرکار نرفتم و همیشه تکنسین کارهای خودم بوده‌ام و این حق را برای حرفه‌ی بازیگری قائل هستم.

“حسینی” افزود: ما به عنوان طراحان شخصیت دعوت به کار می‌شویم و چرا گاهی دستمزد‌های ما داد برخی را در می‌آورد. من مسئولیت کارم را می‌پذیرم.

وی در خصوص بازی در “درباره الی” و کار با اصغر فرهادی اظهار داشت: برای اصغر فرهادی احترام زیادی قائل هستم. کمتر کسی برای بازیگر خود پیش تولید می‌رود.

حسینی در پایان در خصوص بازی در ۳۸ نقش در “ساکن طبقه وسط” و ثبت آن در کتاب رکورد گینس خاطرنشان کرد: ابتدا در حد یک شوخی بود و شاید بعد به این فکر کردیم که بازی در ۳۸ شخصیت در یک فیلم و ثبت آن در کتاب گینس کاری جالبی هم خواهد شد.

انتهای پیام/اس