به گزارشکمال مهر روز قلم در تقویم رسمی ایران روز چهاردهم تیرماه نام گذاری شده است. این روز در سال ۱۳۸۱ پس از پیشنهاد انجمن قلم ایران و تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی به ثبت رسید. نام‏گذاری این روز به نام قلم، بی ارتباط با تاریخ کهن متمدن و فرهنگ‏ساز این سرزمین نیست. ابوریحان بیرونی در کتاب آثار الباقیه خود آورده است که چهاردهمین روز از تیرماه را ایرانیان باستان، روز تیر (عطارد) می‏نامیدند. از طرفی سیاره تیر یا همان عطارد، در فرهنگ ادب پارسی، کاتب و نویسنده ستارگان است. به همین مناسبت این روز را روز نویسندگان می‏دانستند و گرامی می‏داشتند.

چهاردهم تیر ماه می‌تواند روز ملی نویسندگان و اهل قلم باشد. علت نام‌گذاری این روز به تاریخ نگاری ابوریحان بیرونی باز می‌گردد. گمان نمی‌کنم در هیچ یک از کشورهای جهان بتوان چنین سابقه‌ای را پیدا کرد.

چنین روزی باید روز انسجام کسانی باشد که قلم به دست می‌گیرند و با مردم ارتباط برقرار می‌کنند. نویسندگان رابط عاطفی میان مردمان هستند. روز قلم شروع خوبی برای گفتن و شنیدن این حرف‌هاست. روزی که نویسندگان رسالت خود را با قلم در دست گرفتن حفظ می کنند تا هر آنچه در فکر دارند را بر روی کاغذ بنویسند هر آنچه که مطابق با فرموده امام خمینی (ره) و تعالی اسلام و کشور باشد.

این روز نباید صرفا به عنوان یک مناسبت در تقویم‌ها بماند. در چنین روزی می‌توان دعاوی قانونی و انسانی هر نویسنده‌ای را آشکار کرد و بر روی آن پافشاری کرد. ۱۴ تیر روزی است که نویسندگان و اهل قلم باید هم صدا شوند. به لحاظ تاریخی هیچ کشوری چنین سابقه تاریخی در مورد روز قلم ندارد. البته ذکر این نکته خالی از لطف نیست که در آن روزگار، تیرماه در فصل پاییز قرار داشت و امروز در تابستان، اما همه این روزها حکم قراردادی دارند. مهم این است که روز قلم را – بر مبنای سخنان ابوریحان بیرونی که از بزرگترین محققان عصر خود بود- جشن بگیریم.

پس از انقلاب ما نویسندگان بسیاری داشتیم و داریم که با نگاه ویژه خود به نویسندگی همچنان رسالت قلم را حفظ کردند و در این راه پیشرو هستند. نویسندگی موضوعی است که به راحتی نمی تون از آن گذر کرد قلم یعنی کلام یک ملت که یک نویسنده به عنوان نماینده ملت آن را بر روی کاغذ جاری می سازد بنابراین باید بداند از چه نوع زبان و بیانی برای نوشتار استفاده می کند.

–  قلمی فایده دارد که بیدارگر توده های مردم باشد.

– شهدا را قلم ها می سازند و قلمها هستند که شهید پرورند.

– دماء شهدا اگر چه بسیار ارزشمند و سازنده است ، لکن قلم ها بیشتر می توانند سازنده باشند.

– قلم ، خودش یکی از اسلحه هاست ؛ این قلم باید دست اشخاص صالح ، و دست افاضل باشد.

– اشخاصی که قلم در دستشان است متوجه باشند که قلم آنها ، زبان آنها ، در حضور خداست.

– همت بگمارید که قلم و بیان خویش را برای تعالی اسلام و کشور و ملت خود به کار گیرید.

– قلم ها اگر در دنیا برای خدا و برای خلق خدا به کار بیفتد ، مسلسلها کنار می رود.

– شما کوشش کنید که با بیان و قلم ، مسلسل ها را کنار بگذارید و میدان را به قلمها و به علم ها و به دانش ها واگذار کنید.

– قلم ها اگر در دنیا برای خدا و برای خلق خدا به کار بیفتد ، مسلسل ها کنار می رود ، و اگر برای خدا و برای خلق خدا نباشد مسلسل ساز می شود.

– آن کسی قلمش قلم انسانی است، که از روی انصاف بنویسد.

– قلمی آزاد است که توطئه گر نباشد.

– آن قدری که بشر از قلم های صحیح نفع برده است از چیزی دیگر نبرده است.

– مسئولیت بزرگ شما امروز قلم هایی است که در دست شماست.

انتهای پیام/اق