**osteotome
این وسیله عجیب در سال ۱۸۳۰ و توسط فردی به نام برنارد هاین طراحی شد. بیشتر شبیه به یک اره میماند ولی بریدن جمجمه از آن استفاده می شد. این اره عجیب زمانی ساخته شد که پزشکان برای ورود به جمجمه بیشتر از زور استفاده می کردند و چک و میخ مهمترین وسیله های کاری بود. این وسیله بدون آسیب رساند به بخش های خاص وارد جمجمه می شد ولی درد و ترس فراوانی به همراه داشت.
** tonsil guillotine
چرک و عفونت قبل از آن انتی بیوتک ها به وجود آیند بسیار خطرناک بودند. هیچ پزشکی ریسک نمی کرد تا از داروهای نامطمئن برای بیمار خود استفاده کند از این رو دستگاهی جالب و ترسناک اختراع شد تا پزشکان را در این راه کمک کند. ” tonsil guillotine” وسیله ای بود که اجازه می داد تا پزشک دست خود را در گلوی بیمار کرده و چرک های گلو را از بین ببرد. در این حالت وسیله تقریبا تا اواسط گلوی بیمار پایین می رفت و هر اتفاقی ممکن بود رخ دهد. در قرن ۱۹ برای آنکه بیمار زیر این عمل آسیب نبیند به او کوکائین تزریق می کردند.
** an écraseur
غده های سرطانی یکی دیگر از مشکلات بزرگی بودند که در گذشته بسیاری جان خودشان را به خاطر آن از دست می دادند. یکی از وسیله های بسیار ترسناک برای از بین بردن غده های سرطانی که در مری یا دیگر اندام های داخلی استفاده می شد. پزشکان این وسیله را وارد بدن بیمار کرده و شروع به فشردن و ضربه زدن به غده می کردند. این ضربه های سخت باعث می شد تا غده سرطانی کنده و از بدن خارج شود. البته این وسیله هیچوقت به عنوان یک وسیله مطمئن شناخته نشد زیرا انسان های زیادی جان خودشان را به خاطر این فشارها از دست دادند.
** dental key
قبل از اختراع این وسیله افرادی که قصد کشیدن دندان خود را داشتند سراغ آرایشگرها می رفتند اما این وسیله عجیب توانست تحولی را در این زمینه ایجاد کند. فشار و زور همیشه مشخصه های اصلی برای کشیدن دندان بوده اند اما این وسیله زور را کنار می زد و به جای آن درد را جایگزین می کرد. در اوایل قرن ۱۸ “کلید دندان” اختراع شد که اجازه می داد با یک حرکت پیچشی تمام دندان و ریشه از جای خود خارج شوند. این وسیله باعث شد تا عده ای از کشیدن دندان هایشان ترسیده و صرف نظر کنند.
** Fetal Destructors
در دوره خاصی از زمان عمل های جراحی سزارین همیشه یک کشته بر جای می گذاشت زیرا یا مادر جان خود را از دست می داد یا بچه مرده به دنیا می آمد. در این زمان عده ای از پزشکان ترجیح می دادند تا بچه را کشته و مادر را نجات دهند از این رو با وسیله ای خاص شکم مادر را سوراخ کرده و سر بچه در همان زحم بریده می شد. اگر پزشک تشخیص می داد که بچه زنده است با ضربه ای بچه باید کشته می شد.