به گزارش کمال مهر، مطلبی با عنوان “تدبیر وزیر دور در دولت نزدیک” در ادامه می‌آید:

پرده اول: یکی دو دهه قبل وزیر نفت یکی از کشورهای بزرگ نفت خیز خاورمیانه به این نتیجه می رسد که برای کشوری که روی دریای نفت خوابیده است توجیه اقتصادی ندارد که این نفت را به فرآورده تولید کند و صرفه و صلاح کشورش در این است که به جای اینکه به فکر گسترش ظرفیت تولید فرآورده و به روزآوری تکنولوژی پالایشگاه‌های موجود در کشورش باشد، صرفه در این است که این مایع سیاه و بد بو را بدهند به شرکت هایی در یکی دو  کشوری در خاور دور تا یک بار از این سر دنیا برود آن سر دنیا، پالایش شود و برگردد و بعد مفت خریداری شده و مجانی و ارزان به دست ملت برسد و ضرر همه این هزینه ها هم بخورد به جیب شرکت های ابله و نادان چند ملیتی که تاسیس شده اند تا حمالی مفت ما را بکنند.

بدبخت‌ها بابت ضررهایی که خورده اند هنوز هم که هنوز است مجیز وزیر آن کشور در خاورمیانه را می گویند و منتظرند که آن ملت باز اختیار نفتشان را به چنین وزیری بدهند و  فرصت بدهد تا آنها دوباره بیایند و پول هایشان را به پای مردم آن کشور آتش بزنند.

پرده دوم: وزیر مذکور در مسند قدرت نیست و مردم آن کشور با کدخدای دنیا خوب تعامل نمی کنند و او هم به شرکت ها و دولت های دیگر زور می گوید که دیگر بنزین مفتی به کشور مذکور ندهند. شیرهای ورد بنزین مفت و مجانی و مقرون به صرفه و استاندارد از اکناف جهان بسته می شود و محتمل می شود که دیگر چرخ اتول ها در آن کشور نچرخد. افراد خائنی پیدا می شوند و به جای تعامل مناسب با کدخدا می روند و همین بنزین را به جای پالایشگاه از پتروشیمی درمی آورند و کاری می کنند که هم چرخ اتول ها بچرخد و هم دماغ کدخدا بسوزد؛ اما آن وزیر عاقل قبلی و دوستانش در بوق می کنند که این بنزین برای سلامت مردم ضرر فراوان دارد و عامل سرطان و هزار درد بی درمان است و منشا تنگی نفس و سیاهی هوای گُنده شهرها است؛ حتی اگر چرخ اتول‌ها نچرخد و اقتصاد مملکت بخوابد بهتر از این است که این سم را به حلق مردم فرو کنیم.

پرده سوم: وزیر عاقل اولی دوباره مسند خود را باز می یابد و فرصت مغتنم یافته و باز ندا در می دهد که بنزین پاک و به صرفه همان است که در ینگه دنیا حاصل می شود. امروز اگر دم کدخدا را دیدیم و خطاهای گذشته را عفو کردند، شیر بنزینشان را هم دوباره باز می کنند، اما اگر گذشت نکردند و بنزین ندادند مصرف همین بنزین پتروشیمی ها مجاز است، البته برای حفط سلامت مردم این بنزین به شیوه قبل تولید نخواهدشد. قبلا مواد آروماتیک را به بنزین اضافه می کردند که ضرر داشت و سرطان زا بود، از این به بعد خواهیم گفت بنزین را به مواد آروماتیک اضافه کنند که ضرر نداشته باشد.

ضمنا اگر دیروز می گفتیم صلاح کشور در خام فروشی است، امروز که بزرگان اصرار می کنند که نفت خام نفروشیم، ما هم کوتاه می آئیم و به زبان می گوئیم این کار خوب نیست و نباید بشود، اما در عمل خواهید دید که در صادرات و وزارت ما چند پالایشگاه کلنگ خواهد خورد و چند تا از آنهایی که داریم نو خواهد شد. خادمین و سربازانی بی‌نام و نشان هم در کشور هستند که زحمت خلاص کردن مردم از شر این مواد مضر را می کشند و آن را بدون اینکه زحمتی برای گمرکات کشور ایجاد شود به کشورهای همسایه می برند تا دردش به جان دیگران بیافتد و مردم خودمان سالم بمانند. دولت های همسایه هم مثل آن شرکت های نفتی که فرآورده را مفت به ما می دهند از این بابت خیلی ممنون ما هستند. اینطوری هم همسایه راضی است، هم غریبه راضی است و هم مردم سلامت می مانند. می ماند یک عده بی سواد که هی غر می زنند و غرض و مرض می ریزند. این ها هم بگذار از حسودی توفیقات ما دق کنند و بترکند.

پرده آخر: اینچنین است که در برخی ممالک نفت خیز خاورمیانه با سپردن امور به دست مسئولینی صالح سلامت مردم حفظ می شود، زحمات گمرکات کم می شود، شرکت های بزرگ بین المللی علیرغم میلشان مجبور می شوند حلقه غلامی آن کشورها را به گوش بندند، منافع ملی حفظ می شود، اقتدار کشور زیاد می گردد، در مجلس هم کسی از وزیری نه سوالی می کند، نه استیضاحی، نه تحقیق و تفحصی و خلاصه همه با هم در صلح و صفا دوران را با ندابیر شایسته و امید به آینده به خوشی سپری می کنند.

انتهای پیام