هیچ کس فکر نمی‌کرد که راننده خودرویی که به ته دره سقوط کرده است اکنون زنده باشد. همه افرادی که در بالای کوه ایستاده اند و به پایین دره نگاه می کنند این جمله را زمزمه می کنند که “حتما راننده و یا سایر سرنشینان این خودرو جان داده اند.”
خودرو کاملا مچاله شده و از بالا که نگاه می‌کنی مشخص نیست که چه خودرویی به ته دره افتاده است تنها می‌توان از لاستیک‌های آن تشخیص داد که پیکان است.
اما ماجرا را می‌توان از دوستان راننده و کسانی که اینک به لاشه های خودرو نگاه می کنند، شنید. حافظ زرین معلم بخش “لوداب” همچون همیشه از یاسوج به راه می افتد تا به در کلاس درس حاضر شود.
بخش لوداب در ۱۰۰ کیلومتری این شهر قرار دارد و برای رفتن به آن باید از جاده های تنگ و پر پیچ و خم و غیر استاندارد محور مارگون به لوداب گذشت.
محوری که از کوه‌ها و دره های زیادی می گذرد و فاقد هیچ علائم راهنمایی و رانندگی نیست و به رغم وجود پرتگاه‌ها و دره‌های عمیق گاردریل نیز ندارد. این روزها برف نیز این جاده را تنگ تر از گذشته کرده تا هر لحظه خطر مرگ جان عابران آن را تهدید کند.
یکی از خطرناکترین نقاط این جاده، “پوزه تیزآب” است که تاکنون جان چندین مسافر این جاده را گرفته است.
زرین هم در این نقطه دچار حادثه شد و به ته دره سقوط کرد. با این حال هیچ نیروی پلیس راهوری در این محور وجود ندارد که علت حادثه را از آن پرسید اما آنگونه که مشخص است، علت حادثه و سقوط خودرو به دره، عدم توانایی راننده کنترل خودرو بوده است.
این معلم تنها راکب این خودرو بوده و پس از آنکه به ته دره سقوط می کند به صورت معجزه آسایی نجات می یابد و خود را به کنار جاده می رساند تا بوسیله دوستانش به بیمارستان شهید بهشتی یاسوج انتقال یابد.
حالا وضعیت عمومی حافظ زرین رضایت بخش است و باید شکرگذار خداوند باشد که زندگی دوباره به او بخشید.
یکی از افرادی که شاهد این حادثه و حوادث دیگری بوده با حسرت می گوید: تا کی ما باید شاهد کشته شدن مردم این دیار در این جاده باشیم.
وی می‌افزاید: مسئولین حداقل این محور را قدری عریض کنند و ایمن سازی کنند.
در حالی مردم این بخش مجبورند هر روز از این محور به مرکز استان و بخش ها و روستاهای همجوار سفر کنند که بیش از یک دهه است که جاده ملی پاتاوه به دهدشت که از کنار لوداب می گذرد در دست احداث است و هنوز تمام نشده است.