گروه گوناگون «کمال مهر»؛ اگر در مورد سریع ترین اشیای ساخته شده توسط انسان ها و سرعت مسحور کننده آن ها کنجکاو هستید، با ما و معرفی ۱۰ وسیله پر سرعت ساخته شده در جهان همراه شوید.

سال هاست که بشر برای سفر به مسافت های دور سعی در ساختن وسایل قدرتمند تر و پر سرعت تر دارد. شاتل های فضایی قرار گرفته در مدار می توانند با سرعت ۲۷۳۵۸ کیلومتر بر ساعت حرکت کنند. تعدادی از کاوشگر های فضایی ناسا همچون هلیوس ۱، هلیوس ۲ و وویجر ۱ توانایی رسیدن به ماه در چند ساعت را دارند. در این جا لیستی از ۱۰ عدد از پر سرعت ترین اشیای ساخته شده توسط بشر را آماده کرده و به شما معرفی می کنیم.

۱۰ . واگن موشکی، ۱۰۳۸۵ کیلومتر بر ساعت

واگن های موشکی در حقیقت پلتفرم هایی هستند که برای سرعت بخشیدن به اشیای آزمایشی مورد استفاده قرار می گیرند. در طول آزمایش ها، این واگن می تواند حداکثر به سرعت ۱۰۳۸۵ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. واگن های موشکی برای دست یابی به این سرعت خیره کننده به جای چرخ از پد های لغزنده بهره می برند. نیروی پیش ران این واگن ها توسط موشک تامین می شود.

این نیروی خارجی به اشیای مورد آزمایش یک شتاب اولیه می دهد. همچنین واگن های موشکی دارای یک مسیر ریلی بلند و مستقیم به طول ۳۰۴۸ متر هستند. مخزن واگن های موشکی توسط موادی مثل گاز هلیوم پر شده و سرعت کافی را برای اشیای مورد آزمایش فراهم می کند. واگن های موشکی معمولا برای سرعت بخشی به موشک ها، قطعات هواپیما و بخش های مربوط به نجات اضطراری هواپیما ها مورد استفاده قرار می گیرد.

۹ . ناسا ایکس-۴۳-ای، ۱۱۲۶۵ کیلومتر بر ساعت

NASA X-43 A یک هواپیمای مافوق صوت بدون سرنشین است که توسط یک هواپیمای دیگر به آسمان پرتاب می شود. کتاب گینس در سال ۲۰۰۵ این هواپیما را پر سرعت ترین هواپیمای ساخته شده در جهان معرفی کرد. ناسا ایکس-۴۳-ای می تواند با سرعت ۱۱۲۶۵ کیلومتر بر ساعت حرکت کند. این میزان حدود ۸٫۴ برابر از سرعت صوت بیشتر است.

هواپیمای ناسا ایکس-۴۳-ای از فناوری پرتاب به صورت رها شدن استفاده می کند. به عبارت دیگر، ابتدا آن را توسط یک هواپیمای بزرگ تر به ارتفاعات بالا منتقل کرده و سپس آن را رها می کنند. این هواپیما به کمک موشک های تقویت کننده به سرعت مورد نظر خود دست پیدا می کند. پس از رسیدن به سرعت مورد نظر، این هواپیما با موتور های اصلی خود به مسیرش ادامه می دهد.

۸ . شاتل فضایی کلمبیا، ۲۷۳۵۸ کیلومتر بر ساعت

شاتل فضایی کلمبیا به عنوان اولین شاتل موفق در تاریخ اکتشافات فضایی به شمار می رود. این شاتل پس از آغاز به کار در سال ۱۹۸۱ موفق شده ۳۷ ماموریت را با موفقیت به اتمام برساند. شاتل فضایی کلمبیا در طول ماموریت های خود توانست به سرعت ۲۷۳۵۸ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. این شاتل فضایی در هنگام سقوط در یکم فوریه سال ۲۰۰۳ حتی از سرعت معمولی خود هم فراتر رفت.

معمولا شاتل های فضایی برای ماندن در مدار نزدیک به زمین با سرعت ۲۷۳۵۸ کیلومتر بر ساعت حرکت می کنند. سرنشینان شاتل های فضایی با این سرعت می توانند هر روز چندین بار طلوع و غروب خورشید را مشاهده کنند.

۷ . شاتل فضایی دیسکاوری، ۲۸۰۰۰ کیلومتر بر ساعت

شاتل فضایی دیسکاوری در تعداد ماموریت های موفق رکورد دار است. این فضاپیما از سال ۱۹۸۴ توانسته است ۳۰ پرواز موفقت آمیز را به انجام برساند. همچنین حداکثر سرعت این شاتل ۲۸۰۰۰ کیلومتر بر ساعت ذکر شده است. این میزان ۵ برابر از سرعت یک گلوله بیشتر است. گاهی اوقات فضاپیما ها باید با سرعتی فراتر از ۱۷۰۰۰ مایل (یا ۲۷۳۵۸ کیلومتر) بر ساعت حرکت کنند. این شرایط به مدار و ارتفاع فضاپیما بستگی دارد.

۶ . کپسول آپولو ۱۰، سرعت: ۳۹۸۹۷ کیلومتر بر ساعت

آپولو ۱۰ یک ماموریت آزمایشی بود که پیش از فرود انسان بر روی کره ماه توسط ناسا انجام شد. در روز ۲۶ می سال ۱۹۶۹ هنگامی که کپسول آپولو ۱۰ از فضا به زمین باز می گشت، توانست به سرعت مسحور کننده ۳۹۸۹۷ کیلومتر بر ساعتی دست یابد. کتاب رکورد های گینس کپسول آپولو ۱۰ را به عنوان پر سرعت ترین وسیله نقلیه سرنشین دار معرفی کرده است.

در حقیقت، آپولو ۱۰ برای بازگشت از مدار ماه به اتمسفر زمین به چنین سرعت خیره کننده ای نیاز داشت. آپولو ۱۰ این ماموریت را در ۵۶ ساعت به پایان رساند.

۵ . استارداست، ۴۶۴۳۹ کیلومتر بر ساعت

استارداست یک کاوشگر فضایی ویژه بود که در سال ۱۹۹۹ توسط ناسا به فضا پرتاب شد. هدف این کاوشگر جمع آوری نمونه هایی از ستاره دنباله دار وایلد-۲ برای تجزیه و تحلیل های آزمایشگاهی بود. این کاوشگر رباتیک ۳۰۰ کیلوگرمی در طول ماموریت خود توانست به سرعت ۴۶۴۳۹ کیلومتر بر ساعتی دست پیدا کند. این سرعت از سرعت حرکت یک گلوله ۶ برابر بیش تر است. همچنین استارداست توانست در سال ۲۰۰۶ ماموریت اصلی خود را با موفقیت به پایان برساند.

استارداست در طول این ماموریت برای رسیدن به ستاره دنباله دار وایلد-۲ حدود ۳۲۱۸۶۸۸۰۰۰ کیلومتر مسافت را طی کرد! راکت های گنجانده شده در این کاوشگر فضایی به آن کمک می کند تا در فضا حرکت کرده و به ستاره دنباله دار مورد نظر دسترسی یابد.

۴ . نیوهورایزنز، ۵۸۵۳۶ کیلومتر بر ساعت

نیوهورایزنز یک کاوشگر فضایی است که در سال ۲۰۰۶ توسط ناسا به فضا پرتاب شد. ماموریت این کاوشگر انجام تحقیقاتی پیرامون سیاره پلوتون و قمر های آن بود. این کاوشگر تا ۱۴ جولای ۲۰۱۵ توانسته حدود ۱۲۵۵۲ کیلومتر بر فراز پلوتون حرکت کند. نیوهورایزنز اولین کاوشگر فضایی است که توانسته در سیاره پلوتون به اکتشاف بپردازد.

این کاوشگر در روز ۱۹ ژانویه سال ۲۰۰۶ پرتاب شد. در آن زمان، نیوهورایزنز موفق شد به سرعت ۵۸۵۳۶ کیلومتر بر ساعتی دست پیدا کند که بالاترین سرعت پرتاب در میان کاوشگر های فضایی محسوب می شود. این کاوشگر فضایی برای کسب چنین سرعت مبهوت کننده ای از موشک های مونوپروپلنت و کمک گرانشی استفاده می کند.

۳ . وویجر ۱، سرعت: ۶۲۱۳۶ کیلومتر بر ساعت

دورترین سفر انجام شده توسط یک شیء ساخت بشر توسط وویجر ۱ انجام شده است. این کاوشگر فضایی در سال ۱۹۹۷ پرتاب شد و ماموریت آن تحقیق در مورد بخش های بیرونی منظومه شمسی است. کاوشگر وویجر ۱ موفق شد در ۲۵ آگوست ۲۰۱۳ به فضای میان ستاره ای وارد شود.

کاوشگر وویجر ۱ در طول این ماموریت توانست به سرعت ۶۲۱۳۶ کیلومتر بر ساعتی برسد. همچنین این کاوشگر هر ساله در حدود ۵۲۰ میلیون کیلومتر مسافت را می پیماید. کاوشگر وویجر ۱ تا سال ۲۰۲۵ به ماموریت خود ادامه خواهد داد.

۲ . هلیوس ۱، سرعت: ۲۲۸۵۲۶ کیلومتر بر ساعت

کاوشگر فضایی هلیوس ۱ توسط ناسا در روز ۱۰ دسامبر ۱۹۷۴ به همراهی آژانس فضایی آلمان به آسمان پرتاب شد. ماموریت این کاوشگر تحقیق در مورد فرآیند های خورشیدی ذکر شده است. این کاوشگر ساخت ناسا موفق شد به مدار بیضی شکل خورشید وارد شود.

کاوشگر هلیوس ۱ در طول سفر خود توانست سرعت ۲۲۸۵۲۶ کیلومتر بر ساعتی را پشت سر بگذارد. این کاوشگر در مدار خورشید با فاصله ای معادل با ۱۴۹۵۹۷۸۷۱ کیلومتر از سطح آن گردش می کند. هلیوس ۱ تا سال ۱۹۸۲ به ارسال اطلاعات به زمین ادامه می داد.

۱ . هلیوس ۲، سرعت: ۲۵۲۷۹۲ کیلومتر بر ساعت

کاوشگر هلیوس ۲ را می توان پر سرعت ترین وسیله ساخته شده توسط انسان به حساب آورد. این کاوشگر در طول ماموریت خود به سرعت ۲۵۲۷۹۲ کیلومتر بر ساعت دست یافت. همچنین هلیوس ۲ توانست نسبت به هلیوس ۱ به خورشید نزدیک تر شود. این کاوشگر توانست با رسیدن به فاصله ۴۳۳۸۳۳۸۲ کیلومتری از خورشید، رکوردی جدید از خود بر جای بگذارد.

هلیوس ۲ در روز ۱۵ ژانویه ۱۹۷۶ به فضا پرتاب شد. این کاوشگر در ۱۷ آپریل ۱۹۷۶ وارد مدار خورشید شد. این کاوشگر اطلاعاتی را در مورد پلاسمای خورشیدی، غبار های خورشیدی، پرتو های کیهانی و میدان های الکتریکی را تا ۲۳ دسامبر ۱۹۷۹ به زمین مخابره کرد. هر دو کاوشگر هلیوس ۱ و هلیوس ۲ همچنان در مدار خورشید در حال گردشند.