زمانی که بازی در این مجموعه پیشنهاد شد و فیلمنامه را خواندم، خیلی خوشم آمد و برایم جذابیت داشت، چون محوریت اصلی قصه یک زن بود. بعد از این‌که به واسطه فیلمنامه با جزئیات شخصیت یکتا بیشتر آشنا شدم، احساس کردم نمونه چنین زنانی در جامعه کم نیست؛ زن‌هایی که فامیل‌های نزدیک حق‌شان را بعد از فوت همسرانشان خورده‌اند و آنها به دنبال حق‌شان هستند. ضمن این‌که از زمانی که پخش سریال هشت و نیم دقیقه شروع شده، افراد مختلف در خیابان به من می‌گویند که چنین اتفاقاتی برایشان افتاده و این نشان می‌دهد که چنین مشکلی در جامعه شایع است.
راستش بعد از بازی در این مجموعه و آشنا شدن با شخصیت زنان سرپرست خانوار که چنین مشکلی را دارند، من را به فکر وا داشته که بهتر است قانون در این باره بازنگری کند. در مجموع، سریال هشت و نیم دقیقه به مردم آگاهی می‌دهد که در زمان حیات به فکر تقسیم ارث باشند تا بعد از فوت، خانواده‌هایشان با مشکل روبه‌رو نشوند. این اتفاق خوبی است.
به نظرم یک سریال نباید صرفا سرگرم‌کننده باشد، بلکه باید به مردم آگاهی هم بدهد. خوشحالم مردم با تماشای سریال هشت و نیم دقیقه هم سرگرم می‌شوند و هم مواردی را یاد می‌گیرند.
نگفتید که آیا بازی دیگر بازیگرانی که مشابه چنین نقشی را بازی کرده بودند دیده بودید یا نه؟
نه، ندیده بودم؛ حتی وقتی فیلمنامه را خواندم شخصیت یکتا برایم تازه بود. البته منظورم این نیست که هیچ کاری با محوریت زنان سرپرست خانوار که مشکلات فراوانی دارند، ساخته نشده، اما کمتر به این موضوع پرداخته شده است. علاوه بر آن قصه سریال هشت و نیم دقیقه جذاب بود.
اگر نقش یکتا به بازیگر دیگری سپرده می‌شد، حتما طور دیگری این نقش در می‌آمد. ویژگی نقش یکتا این است که در کمال آرامش سعی می‌کند حقش را بگیرد؛ سر جنگ با کسی ندارد و حتی مسائل کاری را که در کارخانه پیش می‌آید با روابط خانوادگی یکی نمی‌کند و سعی دارد برای آن راه حل پیدا کند و این یکی از ویژگی‌های خوب یکتاست که دوستش دارم.
در حق یکتا خیلی نامردی می‌شود. به نظرتان این حجم نامردی در ارتباط با یک نفر از سوی مخاطب باورپذیر است؟
این حجم اتفاقات در زندگی زنان مختلف جامعه پیش آمده و نویسنده سریال همه این موارد را درباره شخصیت یکتا اعمال کرده است، اما دور از واقعیت نیست؛ حتی گاهی اتفاقات بدتر از این هم درباره زنان جامعه افتاده است.
نقش یکتا در مقایسه با نقش‌هایی که تا به حال بازی کرده‌اید، چقدر متفاوت است؟
به نظرم خیلی تفاوت دارد. ضمن این‌که من بعد از مادر شدن این نقش را بازی کردم و حس و حال یکتا را به عنوان مادر کاملا درک می‌کنم. مسلما اگر مادر نبودم این نقش را طور دیگری در می‌آوردم. حس مادر بودن روی بازی‌ام خیلی تاثیرگذار بود. واقعا توصیف حس مادرها خیلی سخت و دشوار است.
شما در اکثر مواقع نقش افراد معصوم و مظلوم را بازی می‌کنید، آیا با بازی در این مجموعه می‌خواستید مخاطب را غافلگیر کنید؟
بله، دلم می‌خواست نقش متفاوتی را بازی کنم و خوشبختانه این فرصت خوب فراهم شد. یکتا، زنی است که با وجود مشکلاتی که دارد، لبخند می‌زند. یکی دیگر از ویژگی‌های سریال تلویزیونی هشت و نیم دقیقه کار کردن با شهرام شاه‌حسینی در کسوت کارگردان بود. او کارگردان بسیار خوبی است و دست بازیگر را باز می‌گذارد.
با پیشرفت قصه مخاطبان بیشتر با واکنش‌های متفاوت یکتا آشنا می‌شوند که کارهای او برای خودم هم جالب بود. به عنوان مثال من هرگز به صورت کسی سیلی نزدم، اما این واکنش را در سریال داشتم و وقتی در حق یکتا اجحاف می‌شود، دست به این کار می‌زند.
پس تعامل خوبی با کارگردان داشتید؟
بله، به نظرم شهرام شاه‌حسینی از کارگردانان جوان و خوش‌فکر است و اشراف زیادی به کارش دارد و بازیگران را خیلی خوب درک می‌کند. علاوه بر آن حتی نسبت به نقش‌های کوتاه هم بی توجه نیست.
آیا سکانسی در سریال داشتید که روی شما خیلی تاثیرگذار بود؟
همه لحظات سریال هشت و نیم دقیقه برایم چالش‌برانگیز بود و تصویربرداری با اتفاقات بد مثل مرگ همسر یکتا و … شروع می‌شد. شاید باور نکنید اما اتفاقات زندگی یکتا به حدی تلخ بود که دو ماه ابتدای ضبط افسرده شده بودم و بدون دلیل گریه می‌کردم. در مجموع سکانس‌های تاثیرگذار در این سریال کم نداشتم. یکی از سکانس‌هایی که بینندگان دیدند، مربوط به صحنه‌ای است که من و طاها روی تخت می‌خوابیم و طاها از پشت من را بغل می‌کند. این صحنه را خیلی دوست داشتم. البته تعداد صحنه‌های تاثیرگذار زیاد است و مخاطبان در قسمت‌های آینده تماشاگر آنها خواهند بود.
چرا مدتی از بازیگری دور بودید؟
من از سال ۹۰ تا ابتدای امسال ایران نبودم و بعد از بازگشت در یک مجموعه اپیزودیک به کارگردانی راما قویدل بازی کردم و بعد از آن در سریال هشت و نیم دقیقه مشغول بازی شدم. این روزها هم در تئاتری با نام «پوست انداختن» حضور دارم که هرشب اجرا می‌شود.
بازی در رسانه تئاتر، سینما و تلویزیون برایتان تفاوت دارد؟
راستش تئاتر عشق و علاقه‌ام است و خیلی از آن یاد می‌گیرم و برایم نوعی کلاس درس است، به همین دلیل تئاتر را بیشتر دوست دارم.
در طول این سال‌ها وسوسه نشدید نقش طنز بازی کنید؟
اگر در تئاتر پیش بیاید حتما نقش طنز بازی می‌کنم، اما نمی‌توانم این ریسک را در تصویر بپذیرم. البته بازیگران طنز نقش‌های جدی را هم تجربه کرده‌اند، اما کمتر پیش آمده بازیگر نقش‌های جدی، نقش طنز ایفا کند. به همین دلیل در کار تصویر تردید دارم این اتفاق بیفتد.