این سایتها، برای صیغههای یک ساعته و یک ماهه، زنانی را معرفی میکنند و البته از تصاویر این افراد هم استفاده نمیکنند و صرفا ویژگیهای این زنان را مطرح میکنند و یک رابط هم با شماره تلفن تماس و شماره حساب مشخص اعلام کردهاند تا افرادی که خواستار صیغه هر یک زنان معرفی شده به صورت ساعتی یا ماهانه با آن تماس بگیرند و مبالغی هم واریز کنند تا ترتیب ملاقات داده شود.
در مورد این سایت و سایتهای مشابه دو نکته قابل ذکر است. نخست ضرورت فعالیت چنین سایتهایی است که به نظر میرسد به دلیل کاهش میزان ازدواج که حاصل مشکلات متعدد اقتصادی و معیشتی مردم است توجه به ارضا امیال جنسی از طرقی به غیر از ازدواج افزایش یافته و این سایتها هم برای پاسخ به این نیاز ایجاد شده اند. در مورد قانونی بودن و شرعی بودن اینگونه سایتها، مقامات مسوول باید نظر دهند و لزوم فعالیت این سایتها را هم جامعه شناسان باید ارزیابی کنند.
اما نکته دوم که اینجا مهمتر به نظر میرسد، یک بام و دو هوا در فعالیت سایتهای صیغه است. اینکه سایتی با روشی مشابه اجازه فعالیت نداشته باشد و سایتی دیگر با استفاده از عکسهایی از نام پروردگار و معصومین و نسبت دادن خود به تاییدیه مراجع تقلید و موارد مشابه دیگری، امکان فعالیت آزادانه داشته باشد و گرفتار فیلترینگ هم نشود و آزادانه، شماره تلفن و شماره حساب اعلام کند، بسیار تعجببرانگیز است. طبیعتا ما نه به دنبال تایید اینگونه سایتها هستیم و نه تکذیب آنها. اما به عنوان یک رسانه، حق داریم بدانیم ضوابط فعالیت اینگونه سایتها چیست و اصلا ضوابطی برای فعالیت انها وجود دارد یا برای صدور اجازه فعالیت آنها یا برعکس، فیلترینگ آنها، به طور سلیقهای عمل میشود و افرادی که پشت پرده اینگونه سایتها هستند نقش تعیین کننده دارند؟
این یک بام و دو هوا در نوع خود عجیب است که امید است مسوولی برای پاسخگویی در قبال آن پیدا شود و پاسخی قانعکننده برای آن بدهد. ضمن اینکه همانگونه که ذکر شد، برای اثبات قانونی و شرعی بودن اینگونه فعالیتها، مسوولان مربوطه باید نظر دهند.
البته از کنار این موضوع نمیتوان با بیتفاوتی عبور کرد که مشکلاتی که پیش روی ازدواج جوانان وجود دارد، برخی را به فکر چنین فعالیتهایی برای پاسخ به نیازهای جوانان انداخته اما اینکه چنین مبالغ بالایی برای اینگونه فعالیتها رد و بدل شود و شاهد چنین وضعیت بیضابطهای باشیم، موضوعی است که قطعا باید پاسخی روشن داشته باشد.