وی که پیش از این تجربه هم بازی شدن با پسرش پندار اکبری را در مجموعه “لبخند خدا” داشته است، ادامه داد: “لبخند خدا” قصه وکیلی بود که پرونده‌های قتل زیادی به دستش می‌رسید، نقطه اوج درام در این کار دیده می‌شد. داستان پدر و فرزند در این سریال یادآوری و نشانی از اسطوره‌های ایرانی داشت و به ماجرای رستم و سهراب می‌رسید، نشان می‌داد همان قدر که ممکن است مهروزی بین پدر و پسر وجود داشته باشد از طرفی ماجراهای تلخ هم بعید و دور نیست.
اکبری همچنین خاطرنشان کرد: فرهنگ ایرانی بر خانواده مداری، اخلاق گرایی و احترام به آداب رسوم بنا شده است. فیلمنامه‌ها هم از همین فضاها برداشت شده و نوشته می‌شوند، حال پدران در سریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی ممکن است شغل‌های مختلفی از جمله پلیس و پزشک و مهندس و … را داشته باشند. اما مهمترین جایگاهشان در قصه پدر بودن است، به دلسوزی‌ها، نگرانی‌ها، سختی‌هایی را که تحمل کرده‌اند، توجه می‌شود.
انتهای پیام/ اس