به گزارش گروه وبگردی«کمال مهر»،گرچه مردم ما همیشه احترام سادات را به جهت انتسابشان به پیامبر و اهل بیت نگه می داشتند و هنوز هم این اکرام ادامه دارد، اما بسیاری این سوال را دارند که آیا سادات بر دیگران برتری دارند؟ آیا اسلام در مورد آن ها تبعیض کرده است؟ و آیا در آخرت حساب سادات از بقیه جدا است؟
همه این سوال ها شاید این شبهه را ایجاد کند که پس چرا برای سادات احترام ویژه ای قائل هستیم؟
دلیل اکرام سادات
اسلام دینی است که به همه انسان ها حتی غیر مسلمانان احترام می گذارد، اما برای مسلمانان و مؤمنان احترام بیشتری قائل است و در میان مؤمنان، احترام به منسوبین به پیامبر اکرم (ص) و فرزندان حضرت زهرا (س) را سفارش و تأکید کرده است.
آیه شریفه مودّت «… بگو: من هیچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمى کنم جز دوست داشتن نزدیکانم [اهل بیتم]…». را می توان یکی از دلائل این احترام دانست.
ریشه اصلی احترام به سادات، آیه شریفه مودّت است که در مرتبه اول و به طور مستقیم، اهل بیت و عترت پیامبر اکرم (ص) را شامل شده و سادات را که فرزندان با واسطه حضرت زهرا (س) بوده و نسب آنان به یکی از ائمه اطهار (ع) می رسد، نیز شامل می شود.
پیامبر اکرم (ص):« اکرام کنید خوبان ذریه مرا از براى خدا و بدان ایشان را براى من».
نحوه محاسبه اعمال سادات
در بین عوام جامعه مشهور شده که خدواند سادات را اگر اهل جهنم باشند، در جهنم نمی برد و با آتش عذاب نمی کند؛ بلکه آن ها را با سرما و در مکانی به نام “زمهریر” مورد عذاب قرار می دهد. در این باره باید گفت که نسبت به این ادعا، هیچ روایتی نرسیده است؛ بلکه در روایت آمده است: «خداوند جهنم را براى معصیت کاران آفریده اگر چه آن شخص عاصى سید قرشى باشد (ولوکان سیداً قرشیاً).
قرآن نیز درباره قیامت مى فرماید: « لا انساب بینهم یومئذً و لا یتساءلون؛ هنگامى که در صور دمیده مى شود و قیامت برپا مى شود، ملاک آن روز نسب نیست»، و امام سجاد(علیه السلام) نیز در جواب جابر بن عبداللّه انصارى به این آیه استدلال فرمود؛ زیرا جابر دید حضرت خیلى در عبادت خودش را خسته کرده است، عرض کرد: اى پسر رسول خدا! شما فرزند پیامبرید و نیازى به این قدر عبادت ندارید؟ حضرت این آیه را تلاوت کردند و به کنایه به جابر فرمودند که آنچه در قیامت به حال انسان مفید است تنها اعمال او مى باشد.
چرا خمس به سادات تعلق می گیرد؟
بودجه اداره جامعه اسلامى از چند راه تأمین مى گردد: یکى از آنها زکات است که داراى مصارف مشخصى از قبیل کمک به فقرا، مساکین، در راه ماندگان و… است و طریق دیگر خمس است که به دو سهم تقسیم مى گردد (سهم امام معصوم(ع) و سهم سادات فقیر). از آن جا که خداوند احترام فراوانى براى معصومین(علیهم السلام) و اولاد آنها قائل شده، پرداخت زکات غیر سادات را به سادات فقیر ممنوع دانسته است؛ زیرا زکات صدقه مى باشد و ممکن است پرداخت صدقه غیر سادات به سادات، نوعى تفوّق غیر سادات بر آنان یا کم احترامى به آنان تلقى گردد. از این رو جهت جبران این مسأله نیمى از خمس جهت اداره امور سادات تعیین شده است و نیم دیگر نیز مربوط به امام معصوم(ع) است.
ثانیا اگر سهم سادات (نیمی از خمس) از نیازمندی سادات موجود بیش تر باشد، باید آن را به بیت المال باز گرداند و در راه های دیگر مصرف کرد .
پی نوشت ها:
[۱] شوری، ۲۳٫
[۲] تفسیر روان جاوید، ج۱، ص ۵۲
[۳] بحارالانوار، ج ۴۶، ص ۸۲
[۴] مؤمنون، آیه ۱۰
گردآوری:تبیان
انتهای پیام/