سرویس بین الملل کمال مهر، چندی پیش روزنامه فلسطینی «القدس» به نقل از منابع آگاه نوشت: «جان کری» وزیر خارجه آمریکا اخیرا طرحی را آماده ارائه کرده است که به موجب آن یهودیت اسرائیل به رسمیت شناخته شده و حق بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمینشان سلب می شود.
بر اساس گزارش این روزنامه، سند مذکور هیچ اشاره ای به حق بازگشت آوارگان فلسطین یا پرداخت غرامت مادی به آنها نکرده است و مساله قدس را هم مورد بررسی قرار نداده است، اما اتخاذ تدابیر امنیتی در منطقه رود اردن و اتخاذ بسیاری از ساز و کارهای فنی پیشرفته را که زیر نظر سازمان ملل خواهند بود، مورد بررسی قرار داده است.
گزارش این روزنامه فلسطینی را نمیتوان با اقدام اخیر ایالات متحده آمریکا در عدم وتوی قطعنامه ضد شهرکسازی رژیم صهیونیستی در اراضی اشغالی در شورای امنیت سازمان ملل مرتبط ندانست. عدم وتوی قطعنامه ضد صهیونیستی اخیر شورای امنیت سازمان ملل توسط آمریکا در حالی اتفاق افتاد که طی هشت سال گذشته دولت باراک اوباما کمکهای مالی هنگفتی به تلآویو جهت گسترش شهرکسازیها کرده است؛ مسألهای که حتی روزنامههای صهیونیستی نیز بارها به آن اشاره کردهاند.
در همین ارتباط، روزنامه صهیونیستی هآرتص مینویسد که حمایتهای مالی آمریکا از شهرکسازیها از طریق یک مؤسسه خیریه انجام می شود. طبق اعلام این روزنامه صهیونیستی، طی ۵ سال گذشته حدود یک میلیارد شیکل معادل ۲۵۸ میلیون دلار از سوی آمریکا برای گسترش شهرکسازیها در اراضی اشغالی سرمایهگذاری شده است.
به گفته هاآرتص، حدود ۵۰ سازمان خیریه آمریکایی از شهرک سازی در اراضی اشغالی حمایت می کنند و به اعتبار این که خیریه هستند، مشمول مالیات نمی شوند؛ بنابراین درآمدهای این سازمان ها معاف از مالیات است. این روزنامه همچنین میگوید که آمریکا با وجود اعلام مخالفت پی درپی با شهرکسازی در کرانه باختری، از این اقدام حمایت مالی کرده است.
سیاستهای اعلامی آمریکاییها همواره با سیاستهای اعمالی آنها در تعارض بوده است؛ آمریکاییها هیچگاه حامی فلسطینیان نبوده و نیستندبر همین اساس، میتوان گفت که ایالات متحده آمریکا برخلاف آنچه که ادعا میکند، حامی حقوق ملت فلسطین نبوده و نیست. واقعیت این است که سیاستهای اعلامی آمریکاییها همواره با سیاستهای اعمالی آنها در تعارض بوده است و این تعارض، امروز در سرزمینهای اشغالی کاملا مشهود است؛ جایی که آمریکایی ها در آنجا در ظاهر از برخی اقدامات صهیونیستها انتقاد میکنند و در پستو بیشترین حمایتها را از همین اقدامات به عمل میآورند.
طرح اخیر «جان کری» وزیر خارجه آمریکا که به زعم وی برای حل و فصل منازعه میان فلسطینیان و صهیونیستها ارائه شده است، تنها یک اقدام نمادین و سمبلیک محسوب میشود که با هدف فریب افکار عمومی و دادن آدرس غلط به مسلمانان سراسر جهان به آن پرداخته شده است. آمریکاییها به خوبی میدانند که مسأله فلسطین، مسألهای است که نه فقط به این کشور که به حدود یک میلیارد و نیم جمعیت مسلمان سراسر جهان ارتباط پیدا میکند. درست به همین دلیل است که واشنگتن با اتخاذ سیاستهای سمبلیک تلاش میکند با ارائه طرحهای مختلف، برای مسلمانان جهان و به ویژه فلسطینیان ژست صلحطلبی بگیرد.
از سوی دیگر، طرح جدید جان کری همچون دیگر طرحهای گذشته مقامات ایالات متحده آمریکا برای برقراری آنچه که از آن به عنوان صلح در اراضی اشغالی یاد میکنند، همواره به صورت کاملا جانبدارانه تنظیم شده است. همانگونه که در گزارش روزنامه فلسطینی قدس آمده است، جان کری از یک سو عملا حق بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین مادری خود را سلب کرده و از سوی دیگر هیچ سخنی از قدس و منازعه بر سَر آن به میان نیاورده است.
حال این سؤال مطرح میشود که چگونه ممکن است آوارگان فلسطینی از بدیهیترین حق خود در بازگشت به سرزمین مادریشان محروم شوند؟حال این سؤال مطرح میشود که چگونه ممکن است آوارگان فلسطینی از بدیهیترین حق خود در بازگشت به سرزمین مادریشان محروم شوند؟ آیا این بدان معنا نیست که آمریکاییها به دنبال تبدیل کردن خاک فلسطین به جولانگاه شهرکنشینان غاصب هستند؟ آیا این بدان معنا نیست که آمریکاییها همچنان به سیاست کاهش تعداد جمعیت مسلمان ساکن فلسطین با هدف تغییر ماهیت اسلامی این کشور و تبدیل آن به یک کشور یهودی، چشم دوختهاند؟
سکوت در برابر سرنوشت «قدس» در طرح اخیر وزیر خارجه آمریکا چه معنایی میتواند داشته باشد، در حالیکه هویت اسلامی این شهر و عدم ارتباط آن با صهیونیستها برای همگان عیان شده است؟ آیا این سکوت به معنای حمایت تمامقد واشنگتن از ادعاهای پوچِ ساخته ذهن متوهم صهیونیستها مبنی بر تعلق قدس به این رژیم نیست؟ در همین ارتباط، چندی پیش سازمان علمی، تربیتی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) طی جلسه رایگیری نهایی، پیشنویس قطعنامهای را که ضمن نفی هرگونه ارتباط یهودیان با مجموعه مسجد الاقصی، این مکان شریف اسلامی را «مکان مقدس مسلمانان» توصیف میکرد، به تصویب رساند.
پر واضح است که آمریکاییها و به ویژه جان کری برخلاف ادعاهای خود مبنی بر تلاش برای تحقق «راه حل دو دولت»، تنها به وجود یک دولت در اراضی اشغالی اعتقاد دارند و آن، دولت اسرائیل است، هرچند که شاید تصور میکنند تحقق این آرزوی دیرینه پس از موفقیت طرح «راه حل دو دولت» در گام اول، اتفاق خواهد افتاد.
جان کری تلاش میکند با طرح فریبکارانه خود اینگونه به افکار عمومی منطقه و جهان القاء کند که دولت متبوعش تا آخرین روزهای تصدی قدرت، توجه ویژهای به مسأله فلسطین داشته استمسأله بعدی دوره زمانی مطرح شدن طرح اخیر «جان کری» برای فلسطینیان و رژیم صهیونیستی بوده که بسیار محل تأمل است. چگونه ممکن است دولتی که در دوران گذار به سر میبرد و قرار است طی هفتههای آینده قدرت را به رئیسجمهوری منتخب واگذار کند، به یکباره طرحی را ارائه میکند که خود به خوبی میداند از فرصت لازم برای رایزنی جهت موفقیت آن، برخوردار نیست؟ واقعیت این است که «جان کری» با ارائه این طرح تلاش کرد تا به افکار عمومی منطقه و جهان و به ویژه مسلمانان سراسر دنیا اینگونه القاء کند که دولت متبوعش حتی تا آخرین روزهای تصدی قدرت، از حل و فصل مناقشات و منازعات میان فلسطینیان و صهیونیستها غافل نشد و همواره به این مسأله اهتمام جدی داشته است.
عدم وتوی قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل علیه شهرکسازی صهیونیستها در سرزمینهای اشغالی توسط آمریکاییها نیز در راستای همان سیاست دیرینه واشنگتن برای فریب افکار عمومی صورت گرفت. دولت اوباما به خوبی میداند که پس از روی کار آمدن ترامپ، نه تنها هیچ خدشهای به سیاست تلآویو در گسترش شهرکسازیها وارد نمیشود، بلکه این سیاست بیش از پیش تقویت نیز خواهد شد. از همین روی، با آسودگی خاطر و با علم به اینکه تلآویو در این میان متضرر نخواهد شد، از وتوی قطعنامه شورای امنیت امتناع کرد تا از سوی جامعه جهانی و همچنین افکار عمومی به حمایت از اقدام غیرقانونی صهیونیستها در گسترش شهرکسازیها متهم نشود.
در هر صورت، ماحصل هشت سال ریاست جمهوری «باراک اوباما» در ایالات متحده آمریکا، نتیجهای جز ویرانی و آوارگی بیشتر برای مردم فلسطین و به ویژه ساکنان نوار غزه به دنبال نداشت. دولت اوباما در طول این هشت سال حمایتهای مالی و تسلیحاتی فراوانی را به رژیم صهیونیستی ارائه داد و از تأمین امنیت این رژیم به عنوان خط قرمز اصلی خود یاد کرد. لکه ننگ به جای مانده بر پیشانی دولت متبوع جان کری آنقدر بزرگ است که وی نمیتواند با فریب افکار عمومی از طریق دادن آدرسهای غلط به آنها، بر آن سرپوش نهد.
منبع: مهر