دکتر سیدعبدالحسن امامی روز یکشنبه در نشستی با خبرنگاران به مناسبت برگزاری دومین کنگره جراحی پری اوربیتال اظهار داشت: ۶۰ درصد این موارد مربوط به جراحی بینی و بقیه آن مربوط به سایر جراحی های زیبایی و پلاستیک است. جراحی پلک و صورت در ایران در رده چهارم و پس از لیپوساکشن، سینه و شکم و در آمریکا در رده دوم و پس از لیپوساکشن قرار دارد.
امامی ادامه داد: شمار زیاد تبلیغات رسانه ای و نبود نظارت بر عملکرد پزشکان و به طور کلی حوزه پزشکی سبب شده که مردم در موارد زیادی در مورد انتخاب پزشک معالج خود به اشتباه افتاده و عوارض و مشکلات زیادی را متحمل شوند.
وی افزود: در زمینه جراحی های پلاستیک بارها دیده شده است که تکنسین های اتاق عمل با یک پزشک قرارداد می بندند به این صورت که بیمار را با نام پزشک جذب کنند و خود آنها جراحی پلاستیک را برای بیمار انجام دهند و یک درصدی از درآمد خود را به آن پزشک پرداخت کنند.
امامی ادامه داد: بیمارانی که به اشتباه به این دسته از تکنسین ها برای انجام جراحی پلاستیک مراجعه می کنند در موارد بسیار زیادی با مشکلات شدید و در گاها غیرقابل جبران مواجه می شوند. این درحالی است که در یک اتاق عمل پلاستیک باید پزشک جراح، تکنسین جراحی و یک فرد که به صورت سیار خدمات ارایه دهد، حضور داشته باشد این درحالی است که یک تکنسین با اطلاعات کمی که در سر جراحی ها به دست می آورد دست به انجام عمل می زند و مشکلات زیادی را به وجود می آورد.
رییس انجمن جراحان پلاستیک ایران گفت: ۱۰ درصد شکایات اعلام شده، مربوط به جراحی پلاستیک مربوط به حوزه جراحان پلاستیک و ۹۰ درصد مابقی مربوط به تکنسین ها و پزشکان رشته هایی است که بدون داشتن تخصص لازم به حوزه جراحی پلاستیک ورود کرده اند.
امامی تاکید کرد که افراد برای اینکه در مورد انتخاب پزشک حازق و مربوط به بیماری خود به اشتباه نیفتند لازم است که بدون توجه به تبلیغات، به پایگاه های اطلاع رسانی معتبر پزشکی مراجعه کنند.
دکتر علی منافی نایب رییس انجمن جراحان پلاستیک ایران نیز در این نشست اظهار داشت: اکنون علم پزشکی در جهان به این سمت پیش می رود که از روش های کمتر تهاجمی و یا غیرتهاجمی برای درمان بیماری ها استفاده کند و حوزه جراحی پلاستیک نیز از این امر مجزا نیست و به این سمت می رود که کمترین عوارض را برای بیمار ایجاد کند.
وی افزود: دو نوع اقدام در زمینه جراحی پلاستیک بر روی بیماران صورت می گیرد که یکی از آنها جراحی و دیگری تزریق ژل و مواد فلج کننده اعصاب (بوتاکس) است؛ اعمال جراحی تنها در زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که به عنوان نمونه پلک فرد به اندازه ای پایین افتاده باشد که دید او را دچار اختلال کرده و یا به دلیل ایجاد سنگینی پلک چشم او زود دچار خستگی شود؛ در غیر موارد اینچنین انجام جراحی پلاستیک به هیچ عنوان توصیه نمی شود.
منافی اظهار داشت: اکنون استفاده از ˈفیلرهای چربیˈ که از بدن خود بیمار گرفته و به ناحیه مورد نیاز تزریق می شود و همچنین ˈژل های قابل جذبˈ به عنوان بهترین نوع مواد برای رفع مشکلات بیماران و انجام اعمال پلاستیک شناخته شده است. اگر این مواد به درستی و با بررسی نیاز واقعی بیمار و به دست متخصص مربوطه انجام گیرد، عوارض ناشی از آن بسیار اندک و نتیجه بسیار رضایت بخش خواهد بود.
منافی استفاده از پروتزها و ژل های غیرقابل جذب را با احتمال بروز عوارضی همچون ایجاد عفونت و آبسه و در نهایت اجبار به تخلیه این مواد همراه دانست و گفت: در برخی موارد نمی توان تمام این مواد را از بدن فرد خارج کرد و فرد با عوارض آن و فرم بدی که ایجاد شده تا آخر عمر مواجه خواهد بود.
دومین کنگره جراحی پری اوربیتال با هدف ارایه آخرین دستاوردهای علمی در زمینه جراحی های پلاستیک ۲۵ و ۲۶ دی ماه در بیمارستان امام خمینی (ره) برگزار می شود.