دل نوشته ای پشت پاسخنامه کنکور؛ ای کاش خانواده و کشور بهتری داشتم

به راستی کدامین پل ارتباطی را شکسته ایم که جوانمان در کشور و خانواده خود احساس خفگی و یاس کرده و دیوار ارزوهایش کوتاه و کوچه های احساسش رو به بن بست آرزوهاست. دلیل این حجم از بی تابی و دلمردگی چیست؟ آیا مسیر خوشبختی لزوما از جاده کنکور و آنهم پزشکی می گذرد؟