رئیس جدید اداره رسانه معرفی شد زمینه استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر درساختمانهای شهرداری فراهم شود/لزوم همراهی مردم و دستگاهها با وزارت نیرو اولین جلسه هماهنگی سازمانها و اداره کلهای شهرداری برگزار شد بسیجیان نمونه شهرداری کرج تجلیل می شوند برای حل خاموشی بزرگراه، معابر ترافیکی و چراغ راهنمایی چاره اندیشی کنید کرج مسیر ۱۰۰ ساله توسعه را طی کرد کارخانه بازیافت نخاله حصار، همسو با حفظ محیط زیست است سبزی، مدیرکل جدید اداره کل ارتباطات و امور بینالملل شهرداری کرج شد
نزدیکیهای ظهر ۲۸ مرداد در میدان توپخانه بودم و دیدم عدهای به طرفداری از دکتر مصدق شعار میدادند، ولی ساعتی نگذشته بود که همانها شروع کردند به شعار دادن علیه او و به طرفداری از شاه.
مصدق در واقع در احمد آباد دفن نشده بلکه حسب اظهار فرزندش در تابوت به امانت گذاشته شد تا به ابن بابویه منتقل شود. این اتفاق اما هنوز پس از ۴۶ سال رخ نداده است و قبر – اگر بتوان آن را قبر دانست – همچنان موقت است
“مصدق” خطیبی افسونکننده بود که میتوانست مسخره کندو دست بیندازد، افشاگری کند و زخم زبان بزند. اعمال سیاسی مصدق از دو وسوسه ذهنی سراسر عمرش الهام میگرفت؛ تنفر تسکینناپذیر از سلسله پهلوی و مخالفتی به همین اندازه شدید با نقش مداخلهگرایانه انگلیس در امور داخلی ایران. در ایران دهه ۱۳۳۰، هیچیک از این دو وسوسه غیرقابل درک یا غیرمعمول نبود، اما چنین مینماید که اشتباه مصدق، تلاش برای دنبال کردن همزمان هر دو وسوسه بوده است.
ساعد همچون سلف خود دریافته بود که تنها راه ثبات دولت، دریوزگی و تملق گویی بیگانگان است، به همین منظور وی ضیافتی را به مناسبت ارتقاء “بولارد” به سفارت کبری انگلیس در ایران ترتیب داد و در این ضیافت به تعریف و مجامله از روباه پیر استعمار پرداخت.