دلیل تمایز برادران فان کرخوف از PSV آیندهوون این بود که تنها دوقلوهایی بودند که هر دو در جام جهانی گلزنی کردند. با اینکه رنه و ویلی بازیکنان ذخیره ای بودند که به فینال ۱۹۷۴ راه یافتند، در واقع به یکباره در صحنه ۱۹۷۸ آرژانتین ظاهر شدند.
جفت نارنجیپوش که در میانه میدان جای خود را عوض میکردند نقش مهمی در مسیر خیرهکننده راهیابی به دومین فینال پیاپی ایفا کردند، جایی که در استادیوم مونومنتال بوینس آیرس مقابل میزبان خود آرژانتین ۳-۱ شکست خوردند.
البته در جام جهانی ۱۹۷۸ دو برادر دیگر نیز از ایتالیا حضور داشتند؛ پاتریزیو و کلودیو سالا (Patrizio & Claudio Sala) که البته بیشتر وقت خود را روی نیمکت گذراندند و انزو بیرزوت سرمربی ایتالیا در دیدار رده بندی شانس بازی به این دو داد و پاتریزیو کامل و کلودیو در ۱۲ دقیقه پایانی بازی کردند هرچند ایتالیا این بازی را ۲-۱ به برزیل واگذار کرد.