به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاه کمال مهر، نشست «گره کور» با موضوع بررسی رویکرد سیاست خارجی دولت یازدهم به همت بسیج دانشجویی در دانشگاه فنی دانشگاه تهران برگزار شد.
در این نشست ناصر نوبری سفیر سابق جمهوری اسلامی ایران در شوروی و دیپلمات برجسته وزارت امور خارجه در سخنان خود با تأکید بر اینکه عضو هیچ گروه و دسته‌ای نبوده و صرفاً از نظر یک کارشناس مذاکرات را نقد می‌کند، گفت: در دولت‌های میرحسین موسوی، هاشمی رفسنجانی و سید محمد خاتمی مسئولیت داشته و در دوره احمدی‌نژاد همکاری نداشته‌ام.
وی با اشاره به اینکه از ابتدا مدافع مذاکره بوده است، گفت: تا زمانی که مذاکرات به نتیجه نرسیده باید مرگ بر آمریکا گفت تا به عنوان یک اهرم فشار از آن استفاده شود.
نوبری متن توافقنامه ژنو را بسیار ضعیف و دارای ایرادات حقوقی و فنی دانست و با یادآوری اینکه در متن، حق هسته‌ای ما حتی از NPT هم کمتر شده است اظهار کرد: در کجای NPT آمده که ما برای غنی‌سازی باید از آمریکا اجازه بگیریم و در مورد حدود و مکان آن نیاز به توافق با آمریکا داریم.
وی معنای کلمه Address را مورد توجه قرار داد و گفت واژه کلیدی دیگر که جلب رضایت است در متن مورد تأکید قرار گرفته که هیچ حد و مرزی برای آن وجود ندارد ا زهمین روست که آمریکایی‌ها می‌گویند باید توان موشکی ایران نیز بررسی شود تا رضایت ما در مذاکرات جلب شود.
این دیپلمات برجسته کشورمان ادامه داد: از همان ابتدا که توافق صورت گرفت و کشور غرق در جشن بود و همگان فکر می‌کردند که همه چیز عالی پیش می‌رود من ایرادها را نوشتم و متأسفانه امروز یک به یک آن ایرادها خود را نشان می‌دهد.
وی با اشاره به اینکه برخلاف آنچه دوستان مذاکره کننده می‌گویند که موفقیت حاصل شده است این جمله یا همه یا هیچ چیز دستاویز غرب برای فشار بر روی ماست در حالیکه ما به لحاظ ترس از افزایش تحریم‌ها مجبوریم به آن تن دهیم.
نوبری گفت: آمریکایی‌ها می‌گویند بوشهر را که روسها برایتان ساختند در دانشگاه تهران هم که غنی‌سازی سبک دارید پس دیگر غنی‌سازی بالا را تعطیل کنید.
وی با اشاره به اینکه در ابتدای انتقادات از توافقنامه ژنو از او و دیگر منتقدان به عنوان خروس بی‌محل یاد شده بود، اظهار کرد: البته امروز دیگر همه نقاط ضعف توافقنامه روشن شده است؛ من ۳۳ سال است دیپلمات هستم و کارم با واژه‌هاست؛ کلمه «ادرس» به معنی پرداختن و واژه دیگر به معنی رضایت‌بخش بودن، دو واژه‌ای است که باید مورد توجه قرار گیرد.
سفیر اسبق کشورمان در شوروی با اشاره به اینکه همه مذاکرات با این هدف بود که قطعنامه‌ها اجرا نشود چرا که ما اصلاً آنها را به رسمیت نمی‌شناختیم گفت: این زیرکی آمریکایی‌هاست که «ادرس» را به جای اجرا گذاشته‌اند تا ایرانی‌ها راضی شوند.
وی به تفاوت دو واژه انتزاعی و انضمامی در مراودات دیپلماتیک اشاره کرد و گفت: غرب از واژه انتزاعی رضایت‌بخش در برابر ایران استفاده کرده که یک واژه کشدار است به این معنی‌که اینقدر باید اعتمادسازی بکنی تا من راضی بشوم؛ حالا هرچقدر که ما اعتمادسازی کنیم او می‌گوید من راضی نشده‌ام و اگر می‌خواهید راضی شویم باید توان موشکی‌تان را نیز مورد بحث قرار دهیم.
نوبری با اشاره به جمله‌ای از کری وزیر خارجه آمریکا که گفته بود ما کجا توافق کردیم که ایران می‌تواند غنی‌سازی کند؟ گفت: اگر فقط بحث کاهش غنی‌سازی به ۵درصد عنوان شده بود، خیلی خوب بود اما آنها زیر آن یک بند اضافه کردند که هر نوع غنی‌سازی متضمن تعریف اندازه و محل آن است و الآن دارند از تک تک این واژه‌ها استفاده می‌کنند.
وی تفاوت ایران و لیبی را در توان غرب برای از جا کندن درخت هسته‌ای قذافی دانست و گفت: از آنجا که آنها نمی‌توانستند با ایران نیز چنین کاری بکنند سعی کردند درخت هسته‌ای ما را خشک کنند آنها اجازه کار تعداد محدودی سانتریفیوژ به ما داده‌اند تا ما را فعلاً راضی نگه دارند اما مشخص است که پس از مدتی اینها فرسوده شده و باید کنار گذاشته شوند. در حقیقت غرب غنی‌سازی اورانیوم در ایران را با بندی که اضافه کرده است خفه کرد.
این دیپلمات برجسته کشورمان ادامه داد: فناوری هسته‌ای صنعتی ۱۹هزار سانتریفیوژ نیاز دارد در حالیکه اگر تعداد پائین بیاید و مابین مقدار لازم برای صنعتی و آزمایشگاهی قرار گیرد اصلاً‌به درد نمی‌خورد؛ فعلاً با این تعداد باید ۱۰ سال سانتریفیوژها بچرخد تا نیاز یک سال نیروگاه بوشهر را تأمین کند پس خود به خود ما آنها را کنار خواهیم گذاشت.
وی با اشاره به تعبیری که پیشتر از توافقنامه ژنو داشته است، گفت: به نظر من به جای موافقتنامه ژنو باید گفت زیارتنامه ژنو چرا که آنها دیگر چیزی برای ما نگذاشته‌اند که به آن آویزان شویم و از این به بعد فقط باید دست به دعا برداریم.
نوبری به توقف آب سنگین اراک در ۶۰درصد اشاره کرد و آن را بدردنخور خواند و اظهار کرد: آنها حتی می‌خواستند تحقیقات ما را هم محدود کنند و الآن کشمکش‌ها بر سر همین جزئیات است که امیدواریم موافقتنامه جامعه این خلل و فرج را نداشته باشد.
وی با اشاره به اینکه نشانه‌های بیماری را در توافقنامه ژنو می‌بینیم، گفت: نشانه خارجی آن همین قطعنامه اخیر اتحادیه اروپا است که با نگاه ترکمان‌چایانه نگاشته شده است که هیچگاه سابقه نداشته است.
سفیر اسبق ایران در شوروی نشانه داخلی بیماری توافق ژنو را تشکیک در مفید بودن انرژی هسته‌ای خواند و گفت: هفته پیش در مشهد مناظره‌ای برگزار شد که عنوان آن «هسته‌ای؛ حق مسلم؟!» بود. یعنی بحث بر سر این شده است که آیا اصلاً ما حق فناوری هسته‌ای داریم یا نه؟
وی با اشاره به محتوای این مناظره که خود نیز به آن دعوت شده بود،گفت: ترکیب مناظره بعلاوه مجری جوری بود که به انکار این حق بیانجامد و دو مدعو دیگر اصلاً حاضر نشدند وارد مباحث فنی شوند و با سخنان هیجانی تلاش داشتند از دانشجویان هورا بگیرند.
نوبری با اشاره به اینکه خود از منتقدان سیاست‌های هسته‌ای دولت قبل بوده است، گفت: دولت قبل هزینه‌های سیاست خارجی ما را بالا برد اما اشتباه است که به خاطر آن هزینه‌ها اکنون کل انرژی هسته‌ای را به تعطیلی بکشانیم .
وی با اشاره به اینکه در منطق برخی موافقان توافق ژنو هیچ هزینه‌ای نباید برای منافع ملی پرداخت شود، اظهار کرد: آنها حتی هزینه ملی‌شدن صنعت نفت را هم رد می‌کنند و معتقدند مصدق در این قضیه اشتباه کرد؛ او باید نصف نفت ایران را به انگلستان می‌داد تا کودتا صورت نگیرد.
سفیر اسبق ایران در شوروی با اشاره به اینکه آنها-بعضی موافقان توافقنامه ژنو- تمام مبارزات ضد استعماری ملت ایران را محصول فعالیت‌های حذب توده می‌دانند، گفت: آیا پیشرفت ایران هدف همه ایرانی‌ها نیست؟ آیا این نگاه ما را به پیشرفت می‌رساند که اگر غربی‌ها به هر چیزی گیر دادند آن را به راحتی بدهیم برود و بعد در مقاله عنوان کنیم که عربستان را الگوی خود قرار دهیم یعنی همه پول نفت را بدهیم و ماشین لوکس و … وارد کنیم؛ اینها نظراتی بود که از سوی اساتید دانشکده حقوق همین دانشگاه در مناظره مشهد مطرح شد.
وی افراط و تفریط را بیماری کشور ما خواند و گفت: حتی دیپلماسی ما هم گرفتار افراط و تفریط است؛ وقتی همه مزیت‌های خود را بدهی و در ازای آن فقط ۴میلیارد دلار بگیری برای ۹۶ میلیارد دلار دیگر چه داری که بدهی.
نوبری سیاست پس دادن پول ایران به صورت قطره‌چکانی را متذکر شد و بیان کرد: انرژی هسته‌ای را شاه سابق بنیان گذاشت چون می‌دانست که روزی نفت تمام خواهد شد؛ شاه که دیگر حزب‌اللهی و یا ضد امپریالیسم نبود!
وی افراط و تفریط را دو روی یک سکه خواند و تأکید کرد: تا آن افراط نباشد این تفریط صورت نخواهد گرفت؛ چه کسی جرأت داشت بگوید که مصدق در ملی کردن صنعت نفت مرتکب اشتباه شد که نفت را به انگلیسی‌ها نداد.
این دیپلمات برجسته کشورمان در نقل قولی از شهید مطهری گفت: افراطی‌های چپ و راست مصداق دو لبه قیچی‌اند که منافع ملی را قیچی می‌کنند؛ یکی از اشتباهات دولت قبل فدا کردن منافع ملی به پای منافع شخصی بود و کسب شهرت با حرف‌های هنجارشکن بود. همینطور که جمله «مصدق هم اشتباه کرد شهرت‌آور است».
وی ادامه داد:هرجا که هیجان است افراط است و باید به جای تلاش برای شنیدن هورای مردم به سمت علمی شدن پیش برویم.
انتهای پیام/
– See more at: http://farsnews.com/newstext.php?nn=13930124001437#sthash.KTPtVMTM.dpuf