جاذبههای گردشگری زیرزمینی دنیا در همه جای دنیا پراکنده هستند: از لهستان و فرانسه و استرالیا و آمریکا تا ترکیه و چین و اسکاتلند. در مطلب زیر با هشت مورد از زیباترین جاذبههای زیرزمینی دنیا آشنا میشوید که گردشگران زیادی را جذب کشورهای خود میکنند.
کوبر پدی – جنوب استرالیا
شهری است در ۸۴۶ کیلومتری شمال «آدلاید» که در حاشیه بزرگراه «استوارت» قرار دارد. ۷۰ درصد «اوپال» جهان در این شهر تولید میشود. «اوپال» گونهای از سنگهای بهادار است. اکثریت ۳ هزار نفری که در این منطقه زندگی میکنند به دلیل گرمای طاقتفرسای منطقه زیر زمین زندگی میکنند. در این منطقه میتوان کلیسای زیرزمینی، رستوران زیرزمینی، هتل و مرکز خرید زیرزمینی نیز یافت.
معدن نمک ویلیسزکا – کراکف ـ لهستان
این معدن در جنوب کشور لهستان واقع شده است. از قرن سیزدهم میلادی پیدا شد و تا سال ۲۰۰۷ نیز از آن نمک برداشت میشد. در حال حاضر تنها بخشی از معدن که بالغ بر دو مایل است و حدود دو درصد از کل معدن را تشکیل میدهد برای بازدید عموم آزاد است. علاوه بر مجسمههای متعدد، در این معدن میتوان کلیسا و دیر نیز یافت که معدنچیها آنها را بنا کردهاند.
دخمههای پاریس – فرانسه
دخمههای پاریس برای علاقهمندان به جاذبههای گردشگری تاریک جالب است. این دخمهها بقایای اجساد بیش از ۶ میلیون نفر را در خود جای داده است. وقتی بین سالهای ۱۷۸۵ تا ۱۸۶۰ میلادی گورستانهای شهر همگی پر شدند، مسئولان ناچار شدند استخوان مردگان را به این مکان منتقل کنند. حدود یک مایل از ۱۸۰ مایل تونل این دخمه ـ که عمقی ۲۰ متری دارد ـ برای بازدید عموم آزاد است.
کاپادوسیه – ترکیه
«کاپادوسیه» سرزمین باستانی است در مرکز آناتولی که شامل ۲۰۰ شهر زیرزمینی است که میتواند هزاران نفر را در خود جای دهند. این منطقه باستانی مدت زمان زیادی است که وجود دارد. گفته میشود قدمت این سرزمین به قرن هشتم قبل از میلاد مسیح برمیگردد. این محوطه باستانی از سال ۱۹۸۵ از طرف یونسکو جزو میراث فرهنگی جهان شناخته و ثبت شده است.
محوطه ماریکینگ – ادینبورگ ـ اسکاتلند
محوطه «ماریکینگ» منطقهای زیرزمینی نبوده است. درواقع شلوغترین خیابان «ادینبورگ» بود تا اینکه در سال ۱۶۴۵ میلادی طاعون همهگیر شد. براثر این بلای مهلک، بسیاری از ساکنان این منطقه جان خود را از دست دادند و شهر قرنطینه شد. اگرچه سرانجام در سال ۱۷۵۳ میلادی قرنطینه برداشته شد اما ساکنان این منطقه به زیر شهر نقل مکان کرده بودند.
منطقه زیرزمینی سیاتل – سیاتل ـ واشنگتن
وقتی آتشسوزی بزرگ سیاتل در سال ۱۸۸۹ میلادی خانههای چوبی شهر را ویران کرد، مسئولان شهرداری تصمیم بزرگی گرفتند: ساختمانهای شهر را با سنگ و آجر ساختند و شیب خیابانهای جدید را بالاتر از خیابانهای قبلی قرار دادند. اینگونه بود که شهر جدید سه تا ۱۰ متر بالاتر از شهر قدیمی بنا شد. این روزها بخش کوچکی از منطقه زیرزمینی سیاتل برای بازدید عموم آزاد است.
تونلهای سیلگیر – توکیو ـ ژاپن
نامش چندان مهم نیست، اما هر مهندسی که چنین طرحی را پیاده کرده کاری بس بزرگ و باشکوه انجام داده است. ساخت این تونلها از سال ۱۹۹۲ میلادی آغاز شده است. تونلها ۵۰ متر عمق دارند و طول آنها شش کیلومتر است که روز به روز بر آن افزوده نیز میشود. در این تونلها پمپها و منابعی نصب شدهاند که وظیفه دارند «توکیو» را در فصل بارانهای سیلآسا خشک و دور از خطر نگه دارند!
شهر غارها – ناتینگهام ـ انگلستان
ورودی شبکه غارهای ناتینگهام در مرکز خرید Broadmarsh واقع شده است. این غارها به عنوان محلسکونت مردمان منطقه از قرن یازدهم میلادی تا سال ۱۸۴۵ استفاده میشده است تا اینکه قانونی تصویب شد که اقامت در غارها و سردابها را ممنوع اعلام کرد. باستانشناسان هنوز هم درحال بررسی وضعیت شگفتانگیز ساخت این غارها هستند.