به گزارش گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «کمال مهر»؛ فاطمه فرجی گفت: می‌توانم به صراحت بگویم معلمی جز عشق چیزی نیست، اگر شما عاشق باشید و به این شغل علاقه‌مند، بسیار موفق خواهید بود و تمام سختی‌های مسیر برای شما آسان می‌شود، اما اگر کسی به اجبار وارد این شغل شود واقعاً دوام نخواهد آورد و اگر به دنبال مقاصد دنیوی و مالی هستید، اصلاً توصیه نمی‌کنم که وارد این شغل نشوید.
معلم مدرسه استثنایی «زمردیان» واقع در شهرستان فردیس که سابقه ۱۵ سال خدمت در سمت آموزگاری را دارد، ادامه داد: من اگر مجدداً فرصتی باشد که یک شغل انتخاب کنم قطعاً معلمی را انتخاب خواهم کرد چون عشق من به دانشآموزان وصف‌نشدنی است و عمیقاً آن‌ها را دوست دارم.
فرجی افزود: در چشم من تمام دانشآموزان یکی هستند و هیچ تبعیضی برای هیچ کدام قائل نمی‌شوم. تمامی دانشآموزان ما به تنهایی ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارند و باعث می‌شود که با گذر زمان نیز آن‌ها فراموش نشوند.
این آموزگار تصریح کرد: عدالت آموزشی از نگاه من به عنوان معلم باید بدین ترتیب باشد که هیچ تبعیضی بین دانش‌آموز بااستعدادتر و ضعیف‌تر نباشد.
وی ادامه داد: عدالت‌آموزی به این معنی است که به همان مقدار وقتی که برای دانش‌آموز کلاس گذاشته می‌شود به همان مقدار هم باید برای دانش‌آموز ضعیف‌تر زمان گذاشت و به آن‌ها کمک کنیم تا راه درست را پیدا کنند.
فرجی با بیان اینکه جای استعدادمحوری در نظام آموزشی خالی است، افزود: استعداد‌های دانش‌آموز باید کشف شود تا متناسب با آن استعداد به دانشآموزان آموزش دهیم، بدین صورت که در حال حاضر یکسری کتاب به صورت هماهنگ تا زمان دیپلم به فرزندان‌مان می‌دهیم و انتظار داریم در همه آن‌ها موفق باشند که این به نظر من کاملاً غلط است.
این آموزگار گفت: دانش‌آموزی هوش انتزاعی خوبی دارد، دانش‌آموز دیگر فن بیان قوی دارد، بنابراین باید روی نقاط مثبت بچه‌ها تمرکز کنیم و این نقاط را قوی کنیم که متأسفانه رویکرد آموزشی ما بدین گونه است که بر روی نقاط ضعیف تمرکز می‌کنیم و به سطح بالا می‌رسانیم که این از نظر من هیچ سودی ندارد و در نهایت استعداد دانش‌آموز است که راه درست پیشرفت را می‌تواند با توجه به همان استعداد پیدا کند؛ امیدوارم مسئولان به این مهم در رویکرد آموزشی توجه ویژه داشته باشند.
وی تأکید کرد: مشکلات و سختی‌های کار با دانشآموزان استثنایی زیاد است، زیرا اکثر این بچه‌ها دارو مصرف می‌کنند و بعضاً خانواده‌های ضعیفی دارند که خیلی از اوقات در داخل کلاس بی‌حوصله هستند و معلم باید چندین بار یک مطلب را تکرار کند و متأسفانه امکان ندارد، اگر یادگیری خیلی ضعیف باشد معلم مجبور می‌شود بعضاً ۱۰ بار یک مبحث را تدریس کند و در نهایت به نتیجه دلخواه نیز دست پیدا نمی‌کند.
فرجی ادامه داد: باز هم تأکید می‌کنم اگر با عشق وارد این کار شوید، می‌توان گفت سختی‌های کار برای معلم شیرین و راحت به نظر می‌رسد، در چند سال اخیر سختی‌های فراوانی داشتم اما هرچه فکر می‌کنم جز خاطرات شیرین و به یادماندنی هیچ چیز به یاد نمی‌آورم.
این آموزگار افزود: دانشآموزان استثنایی، بچه‌های معصومی هستند و با این دل‌های پاک گره‌های زندگی معلمان را باز می‌کنند و به جرأت می‌توانم بگویم که بار‌ها مشکلات شخصی خودم با دست‌های کوچک این بچه‌ها باز شده است.
وی بیان کرد: یکی از خاطرات شیرین من در مورد روز معلم است، آن قدر قشنگ این بچه‌ها با قلب‌های پاک‌شان برای این روز نقشه می‌کشند که معلم خود را شگفت‌زده کنند که برای ما بسیار شیرین است، اما در مورد خاطره تلخ خود باید بگویم، سخت‌ترین قسمت شغل ما این است که بچه‌های استثنایی به دلیل بیماری‌هایی که دارند بعضاً فوت می‌کنند.
فرجی گفت: در این ۱۵ سال سابقه تدریس ۴ الی ۵ دانش‌آموز من فوت کرده‌اند و ابن برای من بسیار تلخ است، می‌توانم بگویم مدت‌ها بعد از این جریان فکرمان درگیر می‌شود و در زنگی‌های شخصی ما تأثیر می‌گذارد. ما با این بچه‌ها در مدرسه یک خانواده هستیم و وقتی اتفاقی برای یکی از شاگردان‌مان رخ می‌دهد، انگار برای اعضای خانواده خودمان این اتفاق رخ داده و واقعاً این تلخ‌ترین خاطره من در طول خدمت است.
این آموزگار در پایان اظهار داشت: در پایان از مسئولان خواهش می‌کنم که به این بچه‌ها کمتر از دانشآموزان عادی و سالم نگاه نکنند، اگر قرار است طرحی تصویب کنند، طوری باشد که شامل حال این بچه‌ها هم بشود و برای آن‌ها کارآمد باشد و در کل برای این محصلان نیز ارزش و منزلت قائل شوند و به دلیل مریضی این بچه‌ها تصور نکنند که این‌ها نیازی ندارند و متوجه نیستند. خانواده این دانشآموزان واقعاً ضعیف هستند و آن قدر درگیر بیماری فرزندان‌شان می‌شوند که هیچ تفریحی ندارند.
منبع: صبح فردیس
انتهای خبر/