با توجه به اینکه کمتر از ۱۵ روز به آغاز سال نو، زمان باقی است، بخش عمده تبلیغات سفر در آگهی‌های روزنامه‌های کثیرالانتشار را تبلیغ سفر به سایر کشورها پر کرده است، از کشورهای همسایه مثل ترکیه، امارات و ارمنستان گرفته تا دورترین نقاطی که شاید تلفظ اسمشان هم سنگین باشد.
با شماره تلفن‌های این آژانسهای خدمات مسافرتی که تماس بگیرید و بخواهید برای سفر، راهنمایی‌تان کنند بی هیچ واهمه‌ای، با مطلع شدن از میزان هزینه‌ای که قرار است برای مسافرت کنار بگذارید، پیشنهادهای فریبنده‌ای را پیش روی شما می‌گذارند، سفر خارجی، اقامت در هتل‌هایی که کنسرت‌های خواننده‌های لس‌آنجلسی در آنها برپاست و پرسش درباره اینکه می‌خواهید در اتاق شما مشروبات الکلی چند ساعت شارژ باشد.
اگر چه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری همواره اعلام می‌کند آژانس‌هایی که حتی در تورهای داخلی هم وعده مشروبات الکلی به مسافران می‌دهند، مجوزی ندارند اما این آژانس‌ها به طور رسمی دفتر کار دارند، در روزنامه‌های کثیرالانتشار تبلیغاتشان را منتشر می‌کنند و اگر چه مسافرانشان پس از بازگشت از خدماتشان ناراضی هستند اما از این طریق مسافران ویژه خود را جذب می‌کنند.
این آژانس های گردشگری علی رغم ادعای چندین ساله مسئولان در خصوص نداشتن مجوز اتفاقاً مجوز هم دارند اما آیا این مجوز به آنها داده شده است که برای کسب درآمد، گردشگران ایرانی را با تبلیغات فریبنده و غیراخلاقی برای سفر به خارج از کشور تشویق کنند؟
آیا آژانس ها و دفاتر خدمات مسافرتی به بهانه سفرهای خارجی، آزاد هستند سرو مشروبات الکلی در هتل های خارج از کشور را برای هر مخاطبی به رخ بکشند یا اینکه می توانند حرمت مسلمانی را حداقل در داخل کشورمان حفظ کنند و استفاده از هر حرامی را علنی فریاد نزنند؟
در حال حاضر با یک تماس تلفنی با آژانس های گردشگری که تبلیغات سفرهای خارجی دارند به راحتی می توان به فهرست خواننده های لس آنجلسی که هر سال در ایام عید نوروز در کشورهای اطراف ایران، لانه می کنند و می خواهند کنسرت برگزار کنند دست یافت.
انواع و اقسام خواننده هایی که آژانس داران گردشگری کشورمان، به خوبی برایشان بازار گرمی می کنند و از الآن می گویند بلیت های هتلی که قرار است کنسرت ها برگزار شود پر شده است!
کارکنان این آژانس های گردشگری می گویند: اگر می خواهید در هتلی که در ماهواره، برای آن تبلیغ می کنند و قرار است کنسرت هایی از دی جی های ایرانی در آن برگزار شود اقامت کنید باید نفری ۳ میلیون و ۶۵۰ هزار تومان بپردازید. برای اقامت در هتل های دیگر این شهر ساحلی هم باید حداقل یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان هزینه کنید.
بعضی از این آژانس داران هم می گویند که همه چیز از پشت خط تلفن قابل درک نیست و باید حضوری تصاویری را برای جذب بیشتر شما به منظور راهی شدن در این سفرها نشانتان بدهند!
اما آیا واقعاً پس از گذشت سالها وعده و وعیدهای مسئولان برای توسعه گردشگری، این است مفهوم رسیدن به توسعه در گردشگری؟ اینکه آژانس های گردشگری فقط نقش خارج کردن مسافر و گردشگر از ایران را داشته باشند بی آنکه حداقل به همان میزان خروجی، بتوانند توریست به ایران وارد کنند.
بنا به آنچه که یکی از معاونان سابق گردشگری در کشورمان اعلام می کرد « آژانس های گردشگری در ورود گردشگر به ایران تنها یک درصد نقش دارند.»
موضوع دیگری که بارها از سوی خود مسئولان گردشگری اعلام شده است که ورودی ها و خروجی ها در گردشگری ایران همخوانی ندارد و علی رغم آنکه قرار است ۲۰ میلیون گردشگر خارجی طبق افق ۱۴۰۴ در ایران داشته باشیم هنوز به زحمت آمار حضور گردشگران خارجی در کشورمان را به ۳ میلیون نفر می رسانیم.
آیا سامان دادن اوضاع گردشگری در کشورمان این قدر مشکل است که حداقل اگر نمی توانیم گردشگر خارجی جذب کنیم کاری کنیم که هموطنانمان، از جاذبه های گردشگری کشور خودمان مطلع شوند و اول سری به آنها بزنند بعد راهی سفر به سایر کشورها شوند و ارز را از ایران خارج کنند.
حداقل مسئولان نمی توانند با توجه به رغبت مردم، هماهنگی هایی انجام دهند تا به جای اینکه حجم انبوهی از کنسرت های خواننده های محبوب داخلی که در این یک ماه پایانی سال در حال برگزاری است در ایام نوروز در نقاط دیدنی کشورمان برگزار شود؟ آیا مسئولان دستگاه های مختلف در ستاد خدمات سفرهای کشور، تصور می کنند تنها برای نوروز مردم، باید به فکر امنیت جاده ها، گرانی های عید، شیفت های خدمت رسانی به مردم و… باشند؟ در حالی که باید برای استفاده از فرصت تعطیلی طولانی مدت ایام نوروز بهترین برنامه ریزی ها به منظور به گردش درآمدن چرخه اقتصادی حاصل از گردشگری حتی در دورافتاده ترین نقاط کشور را داشته باشند.
اما متأسفانه در این آَشفته بازار گردشگری در ایران هر کسی به دنبال پر کردن جیب خود به هر روشی است، دوره ای با برپایی «تورهای یک روزه و دو روزه شاد شاد» که در کشور اسلامی خودمان، هر حرامی را حلال می کنند و در دوره ای دیگر برای به دست آوردن پول بیشتر، مسافران ایرانی را به خروج از ایران برای شرکت در کنسرت های لس آنجلسی های رانده شده، فرا می خوانند، بی آنکه مانعی را بر سر راه خود ببینند.
بی شک انتظار می رود سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، نظارت های خود بر عملکرد آژانس های گردشگری را برای مردم شفاف سازی کند و به دنبال ساز و کاری جدی درباره ارزیابی این دفاتر خدمات مسافرتی باشد چرا که اگر قرار بود تنها با اعلام «تذکر» یا صدور حکم «تعلیق» و «لغو مجوز» برای تعدادی محدود از آژانس ها در طی یک سال، تخلفات کاهش یابد امروز اینچنین بی محابا هر جمله ای از سوی کارکنان آژانسهای گردشگری قابل شنیدن نبود.