خواهر من کاش می توانستم بگویم؛
هر جور دِلت خواست بپوش
هر جور دلت خواست فکر کن
هر جور دلت خواست اظهار نظر کن
و هر جور که دلت خواست زندگی کن
هر جا که رفتی با آرامش برو
کاش میتوانستم بگویم تمام مردان این سرزمین برادران تواند و اگر کسی داخل یا خارج از خانه به شأن تو احترام نگذاشت هراسی به دلت راه نده ؛ « هر جور دلت خواست » باش ، چون دَستش به تو نمی رسد مگر در صورتی که تا آخرین قطره خونِ تَنِ تماممان زیر پوتین هایشان باشد
کاش و کاش و کاش…
کاش میتوانستم بگویم دیگر نه خواهری و نه برادری را بیگناه از دست نخواهیم داد…
کاش میدیدم آن روزی را که ما ( مَردان ) فقط در صفحه های مجازیمان شلتاق نمیکنیم و هشتگ نیستیم !
کاش چشمم به جمال لحظهای روشن میشد که ما برای مادران ، خواهران و کسانی که دوستشان داشتیم « مَرد » بودیم ، از آن نوع که شما دلتان می خواست.
خواهرم کاش این کاش از دایرهی واژگان این دیار برای همیشه حذف میشد.
محمدعلی شادمان (زادهٔ ۴ آذر ۱۳۷۵) بازیگر ایرانی است. اولین حضور او بر روی پردهٔ سینما در ۱۰ سالگی و در درام میم مثل مادر (۱۳۸۵) بود که برایش برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر کودک از جشنواره بینالمللی فیلم رشد شد. او در زمانی برای دوستداشتن (۱۳۸۶) ظاهر شد و نقش برجستهٔ خود را در رؤیای سینما (۱۳۹۰) به دست آورد که در آن نقش یک بازیگر نوجوان مشتاق را ایفا میکند. شادمان برای بازی در مجموعهٔ تلویزیونی سرزمین مادری (۱۳۹۲) و کیمیا (۱۳۹۴) به شهرت گستردهتری دست یافت.