به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی دانا، حجت الاسلام علی یونسی متولد سال ۱۳۳۰ در نهاوند، چهارمین وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی ایران پس از دری نجف آبادی بوده است. ریاست سازمان قضایی نیروهای مسلح، وزیر اطلاعات دولت اصلاحات، معاون حقوقی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام و مشاور امنیتی رئیس قوه قضائیه از جمله مسئولیتهای علی یونسی میباشد. در پاییز و زمستان ۱۳۶۲، وی در مقام ریاست شعبه دادگاه نظامی، بیش از یک صد نفر از اعضای شبکه مخفی و نظامی حزب توده ایران و سی نفر از اعضای سازمان فداییان، شاخه اکثریت را محاکمه نمود. سید محمد خاتمی بعد از دری نجف آبادی، علی یونسی را برای تصدی وزارت اطلاعات به مجلس پنجم معرفی کرد. وی در مجلس برخی از برنامه‌های خود را تلاش برای جذب مخالفین و تبدیل دشمنان به مخالفین و حفظ بیطرفی در منازعات سیاسی اعلام کرد. یونسی رییس کمیته تحقیق سید محمد خاتمی پیرامون قتل‌های زنجیره‌ای بود. گفته می شود همسر شهید مهدی باکری به همسری علی یونسی در آمده است. در جریان فتنه ۸۸ بود که حجت الاسلام مجتبی ذوالنور، جانشین نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از موضع گیریهای همسران شهیدان مهدی و حمید باکری با سوء استفاده از نام این بزرگواران انتقاد کرد. وی که اوایل مرداد ۸۸ در کرمان سخن میگفت با یادآوری خاطره تاریخی طلحه و زبیر تصریح کرد: «امام خمینی(ره) در جایی فرمودند «میزان و ملاک حال فعلی افراد است»، اگر همسر شهید مهدی باکری به طرفداری از کاندیدایی فریاد بلند می کند، چرا میگوید، همسر شهید مهدی باکری و چرا نمیگوید، همسر دوم علی یونسی وزیر اطلاعات دولت اصلاحات هستم و یا همسر شهید حمید باکری که همین ادعا را دارد، نمیگوید، اکنون زن یک معلم گیلانی هستم، چرا از اسم شهدا برای مقاصد خود سوءاستفاده میکنید.» فرزند علی یونسی در اغتشاشات
حسن یونسی فرزند علی یونسی، در حالی که با هدف شرکت در تجمع پراکنده و غیرقانونی ۱ اسفند ۸۸، در میدان انقلاب حاضر شده بود، توسط عوامل امنیتی و انتظامی دستگیر شد. نامبرده که وکیل دادگستری بوده چندین بار با حضور در دادگاه انقلاب استان تهران، برای دفاع از برخی متهمین همسو با جریان فتنه ۸۸ اعلام آمادگی نموده است. حسن یونسی تاکنون بارها در نوشته های خود، به صورت اهانت آمیز نظام مقدس جمهوری اسلامی را زیر سوال برده است. وی در یادداشتی که در برخی از سایت‌های اینترنتی منتشر شد، ضمن اشاره به موضوع فوق‌الذکر، دادگاه‌های نظام را نمایشی معرفی نموده که حقوق متهمان در آن رعایت نمی‌شود و نوشت: «از آنجا که اینجانب به عنوان وکیل دادگستری چندین بار با حضور در دادگاه انقلاب برای دفاع از برخی از متهمین سیاسی اعلام آمادگی نمودم ولی به اشکال مختلف برای انجام وظیفه با سنگ اندازی و بهانه گیری مواجه شدم ناچار از ارائه این نوشته هستم. این دادگاه بیشتر از دادگاه به نمایشی شبیه است که بر اساس یک سناریو نوشته شده سناریویی که از توهمات و برنامه ریزی های نویسندگان آن ناشی می شود…»
اظهار نظرهای فرهنگی یونسی علی یونسی در گفتگویی که در سال ۹۰ با روزنامه شرق انجام داد اظهار داشت: «دستگاه امنیتی باید بهترین ارتباط را با اهالی هنر و قلم و فرهنگ داشته باشد…رفتار قهرآمیز با هنرمندان مشکلی را حل نمی‌کند و بر مشکلات می‌افزاید و مشکلات امنیتی تشدید می‌شود…این قشر که تاثیرگذارترین اقشار در افکار و فرهنگ جامعه هستند با موضع‌گیری خصمانه در خفا و لفافه و به صورت سمبلیک در آینده بزرگ‌‌ترین مشکلات امنیتی را فراهم می‌کنند، با این وجود باید سازمان‌های امنیتی و اطلاعاتی هدف اصلی‌شان آشتی با گروهی باشد که کارشان فرهنگ‌سازی است و با کمک آنها اگر مشکل امنیتی است برطرف شود نه اینکه این‌گونه تصور شود که آنها مشکل امنیتی هستند.» تجلیل از شیرین عبادی وی در ادامه اظهار داشت: «در زمان اصلاحات اگر فردی برنده جایزه بین‌المللی می‌شد ما اولین گروهی بودیم که به او تبریک می‌گفتیم و به کمک او می‌رفتیم و مشورت می‌دادیم که این فرد از طرف گروه‌های تروریستی محاصره نشود. به‌طور مثال یک حقوقدان (شیرین عبادی) در زمان ما برنده جایزه مهم بین‌المللی شد، بررسی و احساس کردیم اگر با او برخورد مثبتی نشود چه بسا از طرف گروه‌های تروریستی و ضدانقلاب تحت‌تاثیر قرار بگیرد، به او تبریک گفتیم و کمک کردیم که به ایران هم بازگردد.» برای اصغر فرهادی جشن میگرفتیم
یونسی در این گفتگو مدعی شد که اگر موفقیت اصغر فرهادی در زمان اصلاحات رخ داده بود پیشنهاد برگزاری جشن و مراسم استقبال از او از سوی اصلاح طلبان مطرح می‌شد: «اگر اتفاقی که امروز برای اصغر فرهادی و موفقیت جهانی فیلم او در زمان ما رخ داده بود، پیشنهاد می‌دادیم برای او جشن بگیرند و از او در فرودگاه استقبال ویژه‌ای می‌کردیم و چنانچه می‌دیدیم گروه‌های تروریستی و ضدامنیتی می‌خواهند از فردی سوءاستفاده کنند، اطلاعات لازم را به او می‌دادیم که خود فرد حواسش جمع باشد، ما می‌شدیم یار و یاور و کمک کار او نه اینکه از ما احساس خطر کند بلکه اگر احساس خطر می‌کرد، از ما تقاضای کمک می‌کرد.
…هیچ هنرمندی حاضر نیست که به صورت خودخواسته و طبیعی با همکاری با گروه‌های ضدانقلاب برای خودش دردسر ایجاد کند، اگر بخواهد رفتار ضدانقلاب هم داشته باشد، جایش ایران نیست و اگر یک هنرمند هم از گروه ضدانقلابی در هنرمندان نفوذ می‌کرد او را از جامعه هنری دور می‌کردیم.»
ما به رنگ ارغوان را توقیف نکردیم
یونسی با بیان اینکه حاتمی‌کیا از افتخارات سینمای ایران است و بهترین آثار را در دفاع مقدس داشته است؛ فیلم به رنگ ارغوان را از آثار خوب ایشان دانسته و در مورد توقیف این فیلم گفت: «ما فیلم «به رنگ ارغوان» را توقیف نکردیم و اصولا وزارت اطلاعات هیچ‌گونه مسوولیتی در این خصوص نداشت. مسوول اصلی در این زمینه وزارت ارشاد است. ولی این فیلم به دلیل ترویج خشونت و نمایش غیرواقعی امور امنیتی، مورد حمایت و قبول ما نبود…
ما فیلم را توقیف نکردیم اما پیشنهاد کردیم که وزارت اطلاعات آن را خریداری کند که در زمان مناسب یا با اصلاح مناسب اکران شود که این پیشنهاد مورد موافقت آقای ساداتیان تهیه‌کننده فیلم قرار گرفت. اظهارات ایشان برای گرم کردن بازار نمایش فیلم بود که موفق هم نبود.»
دیدگاههای سیاسی یونسی در گفتگو با روزنامه آرمان
وزیر اطلاعات دولت اصلاحات در گفتگویی با روزنامه آرمان در زمستان ۹۱، به بیان برخی از دیدگاههای سیاسی و اجتماعی خود پرداخت که بخش‌هایی از این گفتگو در ذیل آمده است:
علت کرختی احزاب سیاسی
«به طور کلی فعالیت حزبی در کشور ما به دلایل گوناگون هنوز نهادینه نشده است. بخشی از محدودیت‌های حزبی و سیاسی در احزاب، برمی‌گردد به فرهنگ و روحیه فردی و جمعی ما ایرانیان که هر یک در جای خود پهلوانی قوی و پیروزیم اما در جمع، تیم و گروه یکدیگر را تحمل نمی‌کنیم.
فرهنگ سیاسی
سابقه سیاسی به معنای امروزی و جامعه مدنی در کشور ما خیلی زیاد نیست. این‌گونه ادبیات از مشروطه به بعد در کشور ما پیدا شد. انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامی هر دو برای اهداف آزادی، قانون، پارلمان، مردم‌سالاری، عدالت، نفی سلطه و استبداد بوده ولی این‌گونه ارزش‌ها در سطح عموم و جامعه، نهادینه نشده است؛ به ویژه در انقلاب مشروطه که آن هم در سطح نخبگان که خیلی آن روزها محدود و معدود بود، رواج داشت…خلاصه آن‌که فرهنگ نابردباری سیاسی در جامعه و نخبگان ما، یک فرهنگ ریشه‌دار تاریخی است ما باید به آنجا برسیم که بگوییم: «زنده‌باد مخالف».
اصلاح‌طلبان و شعار آزادی مخالف
…در دوران اصلاحات، تندروهایی که در بین آنان (اصلاح‌طلبان) بودند، بیش از اینکه خدمت کنند، به این جریان ضربه زدند. از ابتدا تا امروز، افراطی‌گری یک آفت بزرگ برای آزادی‌خواهی و دمکراسی طلبی بوده است. این آزادی‌خواهی و رسیدن به دمکراسی، الزامات فراوانی هم برای فرهیختگان و نخبگان و هم برای جامعه ایجاد می‌کند و باید دوران گذار را طی نماید. اگر دچار فرازونشیب و افراط و تفریط شود، مانند جنینی در رحم مادر، دچار مشکل شده و سقط می‌شود. این مسئله مشکل مهمی بود که اصلاح‌طلبان داشتند و در زمان مشروطه نیز وجود داشت؛ بدون آن که بخواهم شبیه‌سازی تاریخی کرده باشم چرا که هر واقعه‌ای در تاریخ منحصربه‌فرد است و عیناً قابل تکرار نیست. به هر حال در زمان مشروطه، تندروی به اندازه‌ای بود که مردم می‌گفتند: «برای ما امنیت مهم‌تر از اصلاحات و آزادی است…مطمئن باشید اگر مردم بین آزادی و امنیت مخیر باشند، امنیت را انتخاب می‌کنند. افراد تندرو و افراط‌گرا این ضربه را به اصلاحات زدند همان طور که افراطی‌های جریان اصولگرا نیز لطماتی به این جریان می‌زند.
تقابل آزادی و امنیت
ایجاد تعادل بین این ارزش‌های حیاتی سخت‌ترین کار حکومت است. این سه ارزش، شامل آزادی، عدالت و امنیت می‌شود که برقراری تعادل میان آنها، بسیار کار دشواری است… در قانون اساسی، اصلی درباره استقلال و آزادی وجود دارد که این دو را مکمل یکدیگر می‌داند. هیچ‌کدام نباید نافی یکدیگر باشند و هیچ‌کس نمی‌تواند با تمسک به آزادی، به استقلال کشور خدشه وارد کند یا با تمسک به استقلال، به آزادی کشور ضربه بزند. این اصل، موضوع مهمی در قانون اساسی است. مردم هوشمند ایران به خوبی حساسیت شرایط و خطیر بودن موقعیت کشور را درک می‌کنند و می‌دانند که انتخابات مهم‌تر از امنیت است چرا که امنیت از دل انتخابات بیرون می‌آید… اگر امنیت تأمین شود، می‌توان به سراغ سایر ارزش‌ها رفت. به طور مثال، می‌توان بدون عدالت، آزادی و… زندگی کرد و زیست اما نمی‌شود بدون امنیت زندگی کرد.
نقش احزاب در روند تکاملی جامعه
دمکراسی باید فرصت مشارکت را برای مردم فراهم آورد به نحوی که مردم یا مستقیماً رأی دهند که این بهترین نوع دمکراسی است، یا نخبگان و نمایندگان مردم حضورداشته باشند که در آنجا مهم‌ترین بخش، احزاب هستند که می‌توانند نقش اساسی در هدایت جامعه داشته باشند چرا که اصلی‌ترین وظیفه احزاب، تربیت مردم است؛ نه اینکه فقط کارکرد انتخاباتی داشته باشند و دیگر هیچ! احزاب ما فقط در انتخابات ظاهر می‌شوند، تابلو می‌زنند و بعد از انتخابات، کار آنها تمام‌شده و نقشی برای اصلاح، تربیت و آموزش جامعه و رشد و تعالی اندیشه سیاسی مردم انجام نمی‌دهند، درحالی‌که انتخابات، تنها یک مورد از ده‌ها کارکرد احزاب را تشکیل می‌دهد. انتخابات هر چهار سال یک بار برگزار می‌شود و باید احزاب، هم و غم اصلی و وظیفه جوهری‌شان، رشد فرهنگ و فهم سیاسی آحاد جامعه باشد که در ایران این‌گونه نیست و احزاب فقط در بزنگاه‌های انتخاباتی پیدایشان می‌شود یا فعال‌تر می‌گردند.
رابطه انتخابات با امنیت ملی
امنیت دارای دو بخش است. یک بخش آن اجتماعی و عمومی است که نیروی انتظامی مکلف به تأمین آن است مانند سرقت‌های مسلحانه، دزدی‌هایی که انجام می‌شود، شرارت‌ها و... که این موارد در هر حکومتی وجود دارد اما در جامعه ما، بخشی مربوط به مسائل و بگومگو بین گروه‌های سیاسی است. کم‌هزینه‌ترین مدل، مشارکت مردم در انتخابات است؛ یعنی باید رقابت را از میادین تخاصم به میدان رقابت سیاسی، رقابت شایستگان و صندوق‌ه
لینک کوتاه : https://kamalemehr.ir/?p=25441
- ارسال توسط : کمال مهر
- 72 بازدید
- دیدگاهها برای همه اظهارات یونسی/ از حمایت شیرین عبادی تا فعالیت های قومیتی در دولت یازدهم بسته هستند