به گزارش گروه استانی«کمال مهر»، روی ویلچر با پاکتی از کتاب در پارک، سطح شهر ، بازارها روز در کرج می چرخد و کتابهایی که حاصل فکری توانمند از بدنی ناتوان است را برای فروش به مردم معرفی می کند.
دسترنجی که از ذهن یک نویسنده معلول که به نوعی از بیماری MS مبتلا شده است؛ “حمیده اکبر جعفری”.
نمی تواند از ۹۶ درصد اعضای بدنش استفاده کند و تنها امکان بهره‌برداری از ۴ درصد اعضای بدنش را دارا است و با وجود چنین شرایطی تاکنون ۱۰ رمان مفصل از این نویسنده جوان منتشر شده است که با اقبال مخاطبان روبرو شده و به تازگی به چاپ‌های پنجم و ششم رسیده‌اند.
حمیده اکبرجعفری نویسنده جوانی است که تاکنون ۱۰رمان اجتماعی درباره زندگی زنان امروز ایرانی نوشته است. او در رمان‌هایش به مشکلات و مسائل زندگی زنان توجه داشته و داستان‌ها و شخصیت‌های خلق شده‌اش هم تا حد زیادی به واقعیت نزدیک هستند چون از زندگی واقعی زنانی که حمیده آنها را می‌شناسد، الهام گرفته شده‌اند.
از مهمترین رمان های وی می توان به « زیباتر از دریا» ، « هم نفس » و همچنین « شیرین » اشاره کرد که تاکنون چندین نوبت چاپ شد و در دسترس علاقه مندان قرار گرفته است .
گفتگوی خواندنی “تیتریک” همزمان با هفته کتاب، با حمیده اکبرجعفری به علاقه‌مندان نویسندگی ثابت می‌کند که هیچ عاملی نمی‌تواند سد راه اراده قوی انسان شود. البته علاقه‌مندان به عرصه‌های دیگر هم می‌توانند از پشتکار و علاقه این نویسنده جوان به حوزه مورد علاقه‌اش، درس بگیرند و از پله‌های ترقی در عرصه مورد نظر خود، با همت بیشتری بالا بروند.
حمیده اکبر جعفری در گفتگو با خبرنگار تیتریک اظهار داشت: حدودا از سن ۱۰ سالگی به این بیماری مبتلا شدم. تا مقطع تحصیلی پنجم ابتدایی، بدون هیچ مشکلی در مدرسه در کنار بچه‌های دیگر درس می‌خواندم، اما وقتی این بیماری خودش را نشان داد، به تجویز دکتر از تحصیل محروم شدم. بیماری هم کم کم و به مرور پیشرفت کرد و تقریبا تمام بدن من را فرا گرفت.
وی ادامه داد: ۹۶ درصد اعضای بدن من حرکت ندارند. بیماری من عدم حرکت عضلانی و یکی از شاخه‌های بیماری MS است. از تمام بدنم، فقط می‌توانم نوک انگشتانم را آن هم به صورت خیلی ضعیف تکان بدهم. به همین دلیل به تنهایی قادر به نوشتن نیستم لذا مادرم قلم را لا به لای انگشتانم قرار می‌دهد و دست من را می گیرد و خط به خط و صفحه صفحه کمک من می کند تا من می نویسم.
بانوی هنرمند وضعیت نشر کتاب در البرز را ضعیف ارزیابی کرد و گفت: ناشر برایش فرقی نمی کند کتاب برای معلول است یا فرد معلولی ؛ هزینه چاپ را می گیرد و تلاشی برای فروش کتاب نویسنده نمی کند و همه چیز به عهده نویسنده است. لذا اوایل خیلی سخت بود اما بعد رفته رفته رهگذران من را شناختند و هر کس که کتاب هایم را می خرید، به دوستانش نیز معرفی می کرد لذا این باعث شد تا جایگاهی در سطح شهر داشته باشیم.
جعفری به نحوه انتخاب سوژه رمان هایش اشاره کرد و بیان کرد: سوژه‌های نوشتن من، زنانه هستند و درباره زندگی زنان می‌نویسم. شیوه کار هم به این صورت است که زندگینامه زنانی را مورد مطالعه قرار میدهم و از جذابیت‌های حوادث و اتفاقاتشان الهام می‌گیرم.
جعفری تاکید کرد: متاسفانه متولیان فرهنگی در استان از نویسندگان هیچ گونه حمایتی نمی کنند و یک نویسنده در استان علاوه بر اینکه باید هزینه بالای چاپ را متحمل شود خود نیز باید دغدغه فروش آثارش را داشته باشد .
وی در ادامه یادآور شد: یکی از دلائلی که خودم تصمیم به فروش کتابهایم گرفتم ارتباط مستقیم با خوانندگان کتابهایم بود به این صورت هم از نقد و بررسی آنها استفاده میکنم هم سوژه برای نوشتن یک رمان جدید پیدا می کنم و اینکه ترجیح میدهم درصد بالائی که فروشگاه ها و نمایشگاه ها برای فروش کتابهایم کسر میکنند را برای چاپ جدیدترین رمانم هزینه کنم.
نویسنده البرزی با بیان اینکه هزینه بالای چاپ کمر نویسندگان را شکسته است خاطر نشان کرد: باید مسئولان فکری برای هزینه های بالای چاپ بیندیشند زیرا اگر نویسنده دغدغه مالی نداشته باشد می تواند آثار بیشتر و بهتری خلق کند.
انتهای پیام/ م