افغانستان با ۴ کشور آسیایی هم مرز بوده و در مرکز و جنوب آسیا قرار گرفته است. جمعیت این کشور در حدود ۳۳ میلیون نفر بوده و بخش زیادی از هزینه های جاری کشور از طریق سرمایه گذاری های خارجی تامین می شود. در حالی که کشاورزی شغل اصلی مردم این کشور محسوب می شود، افغانستان هنوز هم بدهی زیادی به کشورهای خارجی دارد. بیش از ۴۰ درصد از جمعیت این کشور زیر خط فقر زندگی می کنند و تنها تعداد کمی از مردم این کشور از شرایط مالی خوبی برخوردارند.در حالی که این کشور بیش از ۴۰ سال است با جنگ داخلی دست و پنجه نرم می کند، اقتصاد افغانستان بیش از دیگر بخش های این کشور آسیب دیده است. علاوه بر این، فساد و حملات تروریستی بر وخامت اوضاع اقتصادی در این کشور افزوده است. بدین ترتیب افغانستان در رتبه بندی فقیرترین کشورهای جهان رتبه نهم را در سال ۲۰۱۸ به خود اختصاص داده است.۸- گینه- درآمد سرانه: ۵۳۴ دلار
این کشور که با نام جمهوری گینه نیز شناخته می شود، در غرب قاره آفریقا واقع شده است. جمعیت گینه کمی بیشتر از ۱۰ میلیون نفر است. هرچند این کشور منابع طبیعی بسیار غنی دارد اما به دلیل عدم ثبات اقتصادی منطقه، سرمایه گذاران خارجی تمایلی به سرمایه گذاری در این کشور ندارند. زیرساخت گینه نیز بسیار ضعیف بوده و همین موضوع رشد اقتصادی را بدتر کرده است. اگر چه بیش از ۷۵ درصد این کشور در زمینه کشاورزی فعالیت دارند اما نمی توانند غذای کافی برای مصرف داخلی تامین کنند.
برای رفع نیازهای غذایی، این کشور از آسیا مواد غذایی وارد می کند. صندوق بین المللی پول نیز به خاطر تمکین نکردن دولت این کشور از قوانین تصویب شده این نهاد، درخواست گینه برای دریافت وام را رد کرده است. فساد گسترده و تلاش های نافرجام دولت برای اتمام پروژه های جاری باعث شده که این کشور توفیقی در زمینه رشد اقتصادی نداشته و در رتبه هشتم فقیرترین کشورهای جهان قرار بگیرد.
۷- لیبریا- درآمد سرانه: ۴۹۱٫۶۵ دلار
بر اساس گزارش های سازمان مللریال لیبریا به عنوان یکی از فقیرترین کشورهای جهان توانایی تامین غذای مردم کشورش را ندارد. این کشور که در غرب آفریقا واقع شده به دلیل جنگ های داخلی ۱۴ ساله دچار ویرانی و چندپارگی شده است. بدترین کشمکش های داخلی در این کشور بین سال های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ رخ داد که باعث نابودی اقتصاد کشور شد.
بسیاری از منابع مالی این کشور در جنگ داخلی خانمانسوز از بین رفت، از این رو مردم این کشور اکثراً در حوزه کشاورزی فعالیت داشته و به شدت به آن وابسته اند. بیش از ۷۰ درصد جمعیت این کشور زیر خط فقر زندگی می کنند و هر ساله درآمد سرانه در این کشور کاهش می یابد.
۶- گامبیا- درآمد سرانه: ۴۹۰٫۸ دلار
گامبیا یکی از کوچکترین کشورهای غرب آفریقا است که کشور سنگال آن را در احاطه خود دارد. جمعیت این کشور تنها ۱٫۸ میلیون نفر بوده و بیش از نیمی از جمعیت این کشور زیر خط فقر زندگی می کنند. عدم ثبات اقتصادی سال هاست که این کشور را از لحاظ درآمدی فلج کرده است. کشاورزی و ماهیگیری مهم ترین منبع کسب درآمد در این کشور هستند اما به دلیل آب و هوای نامناسب، محصول بدست آمده از مزارع بسیار بی کیفیت بوده و تنها در چند ماه کوتاه از سال می توان کشاورزی کرد.
بخش زیادی از هزینه های جاری کشور از طریق کمک های بانک جهانی و صندوق بین المللی پول تامین می شود. استانداردهای زندگی و بهداشت در گامبیا نیز در وضع بسیار بدی قرار دارد.
۵- کنگو- درآمد سرانه: ۴۷۴٫۲۸ دلار
کشور کنگو نیز در غرب آفریقا واقع شده و با ۵ کشور دیگر همسایه است. این کشور با بیش از ۷۷ میلیون جمعیت یکی از بزرگ ترین کشورهای آفریقاست و علیرغم داشتن منابع نفتی فراوان، به دلیل کاهش شدید قیمت نفت در سال های اخیر با بحران اقتصادی مواجه بوده است. کنگو وسعت قابل توجهی داشته و زمین های آن از کیفیت خوبی برای کشاورزی برخوردارند. منابع طبیعی این کشور در قاره آفریقا کم نظیر است اما اقتصاد این کشور به دلیل عدم ثبات سیاسی همواره با عقبگرد همراه بوده است.
احزاب سیاسی این کشور در فساد جمعی موجود در کشور دست داشته و بخش زیادی از ثروت کشور در دست تعداد کمی از قدرتمندان است. بدین ترتیب بخش زیادی از مردم زیر خطر فقر زندگی کرده و نرخ بیکاری به شدت بالاست. از این رو کشور پهناور کنگو یکی از فقیرترین کشورهای جهان در سال کنونی لقب گرفته است.
۴- نیجر- درآمد سرانه: ۴۰۹٫۱۴ دلار
این کشور در غرب آفریقا و در مجاورت رود بزرگ نیجر واقع شده و بیش از ۸۰ درصد خاک این کشور از بیابان های خشک تشکیل شده است. بخش باقیمانده کشور نیز دایماً با خشکسالی مواجه بوده است. زاد و ولد بالا همراه با محصول بی کیفیت و ناکافی در حوزه کشاورزی بر مشکلات اقتصادی این کشور فقیر افزوده و بخش سلامت و آموزش در این کشور بسیار عقب مانده می باشد. البته نیجر منابع اورانیوم زیادی دارد و می تواند با استفاده از این موضوع به اوضاع اقتصادی خود سروسامان دهد اما به دلیل کاهش تقاضا برای اورانیوم، هم اکنون مقادیر زیادی از این عنصر گرانبها در کشور انبار شده است.
بدین ترتیب تنها ممر درآمدی کشور نیز با مشکل مواجه شده و حتی بخش زیادی از هزینه های دولت نیز از محل کمک های خارجی تامین می شود. نیجر یکی از خشک ترین کشورهای جهان است که به دریا راه نداشته و یکی از فقیرترین کشورهای جهان شناخته می شود.
۳-ماداگاسکار- درآمد سرانه: ۴۰۴٫۹۴ دلار
ماداگاسکار به عنوان یکی از بزرگترین کشورهای جزیره ای دنیا، در جنوبی شرقی قاره آفریقا واقع شده است. این کشور فقیر به خاطر گونه های گیاهی و جانوری متنوع خود شناخته می شود و تعدادی از کمیاب ترین گونه های جانوری و گیاهی جهان در این کشور یافت می شوند. بعد از بحران گسترده سیاسی که از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ در این کشور جریان داشت، اقتصاد ماداگاسکار به طور کلی ویران شد. بدین ترتیب بخش زیادی از هزینه های کشور از طریق صنعت توریسم و کشاورزی تامین می شود.
اما این درآمد نیز به طور مساوی بین مردم کشور تقسیم نشده و بدین ترتیب بخش زیادی از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی می کنند. بخشی از مشکلات اقتصادی ماداگاسکار در نتیجه تورم شدید، کاهش شدید صادرات و بدهی های سرسام آور ایجاد شده است.
۲- جمهوری آفریقای مرکزی- درآمد سرانه: ۳۹۹٫۷۹ دلار
جمهوری آفریقای مرکزی در مرکز قاره اروپا واقع شده و با کشورهای کامرون، چاد و کنگو همسایه است. این کشور به دلیل یک جنگ داخلی یک ساله دچار هرج و مرج و چندپارگی شد. عدم ثبات سیاسی نیز باعث شده که فلاکت اقتصادی در این کشور تشدید شود. به دلیل زیرساخت نامناسب و ناکافی، انتقال مواد غذایی از خارج از کشور نیز غیرممکن است.
جمهوری آفریقای مرکزی بزرگ ترین تولید کننده الماس در جهان است اما بخش اعظم این درآمد به احزاب سیاسی و برخی از گروه های قدرتمند در رأس کشور می رسد. جدای از کشاورزی، ساکنان این کشور در بخش صنعت نیز فعال هستند. اما حتی کارگران این بخش نیز به دلیل شرایط کار غیراستاندارد و غیرقابل تحمل، دستمزدهای بسیار پایین و ساعات کاری طولانی شرایط خوبی ندارند.
۱- مالاوی- درآمد سرانه: ۳۲۲٫۴۸ دلار
مالاوی یکی از کوچکترین کشورهای آفریقایی است که امسال رتبه اول فقیرترین کشورهای جهان را به خود اختصاص داده است. مالاوی نیز در محاصره کشورهای دیگر آفریقایی قرار داشته و به دریای آزاد راه ندارد. این کشور واقع در جنوب شرقی قاره آفریقا حدود ۱۶ میلیون نفر جمعیت دارد و بعد از کاهش سرمایه گذاری ها از سال ۲۰۰۰ به بعد، مالاوی به شدت از لحاظ اقتصادی شکننده شد.
شغل اکثریت مردم در این کشور کشاورزی است و به دلیل نبود زیرساخت های بهداشتی درصد بالایی از مردم مالاوی به ایدز مبتلا شده اند. بدین ترتیب این بیماری نیز بر مشکلات اقتصادی کشور افزوده است. مالاوی در رده بندی فقیرترین کشورهای جهان در سال ۲۰۱۸ رتبه اول را بدست آورده و فقیرترین کشور جهان شناخته می شود.
منبع:روزیاتو
انتهای پیام