اشتباه نکنید، آنچه هند در معرض آن قرار گرفته، قاچاق اسلحه و جاسوسان زبردست و خطر تروریسم که شنیدن آن‌ها برایمان به امری عادی و معمول تبدیل شده، هم نیست.
تهاجم و اشغالی که از آن سخن می‌گوییم، در سفر ده ها هزار یهودی ساکن سرزمین های اشغالی به هند در طول سال است و در این میان کم نیستند یهودیانی که به هیچ عنوان قصد ندارند به جهنمی که از آن فرار کرده‌اند، بازگردند. زن و مرد، همه جوان هستند. بسیاری از آن‌ها به محض پایان خدمت نظام در ارتش اسرائیل فورا جاده هندوستان را در پیش می‌گیرند.
مناطق مورد توجه آن‌ها جهت اقامت، کشمیر و حومه شهر «منالی» در ایالت «هیماچال پرادش» واقع در شمال شرقی هند است؛ به‌حدی که قبایلی در این مناطق ظهور کرده و شکل گرفته‌اند که ادعا می‌کنند از نوادگان و سلاله یهودیان مهاجر و پراکنده در نقاط مختلف جهان هستند.
به همان تعداد که خاخام‌هایی برای تبلیغ دین یهود و آموزش فرایض مذهبی و ارزیابی میزان آشنایی و پابیندی افراد به یهودیت و فراهم کردن شرایط جهت انتقال آن‌ها به سرزمین‌های اشغالی، به هند سفر می‌کنند؛ خاخام‌هایی نیز برای قانع کردن و راضی کردن جوانانی که مایل به بازگشت به سرزمین موعودشان نیستند و زندگی در هند را به زندگی در سرزمین‌های اشغالی ترجیح می‌دهند، کوله‌بار سفر را بسته و راهی سرزمین هندوستان می‌شوند.
بالطبع صرف سفر و اقامت یهودیان نمی‌تواند تهدیدی برای کشور هند تلقی شود؛ آنچه این سفرها و این اقامت‌ها را به تهدیدی علیه امنیت ملی هند تبدیل کرده، قاچاق و تجارت مواد مخدر در دو منطقه «منالی» و«کسولی» در ایالت هیماچال پرادش توسط این یهودیان است.
تهدید اساسی اینجاست که این یهودیان تنها به قاچاق مواد مخدر در این مناطق و احتکار آن اکتفا نکرده‌اند، بلکه مغازه‌ها، مراکز خریدوفروش، رستوران‌ها و هتل‌هایی را در ایالت هیماچال پرادش افتتاح کرده‌اند که در آن‌ها انواع و اقسام مواد مخدر را به مشتریان و مسافرانی که غالبا خارجی و غیربومی هستند، عرضه می‌کند.
روزنامه «هندوستان تایمز» چاپ دهلی نو در شماره مورخ ۱۱ ژوئیه سال ۲۰۱۶ میلادی گزارشی درباره این مسافران یهودی منتشر کرد که تأکید می‌کند یهودیان سرزمین‌های اشغالی به‌دلیل سودهای مالی کلان و هنگفت تجارت مواد مخدر، ایالت هیماچال پرادش را نه‌تنها قبضه کرده‌اند، بلکه سرمایه‌گذاری تجاری و بازرگانی در نقاط مختلف هند را حتی بدون کسب مجوز رسمی از دهلی نو و بدون اعتنا به قوانین حقوقی و بازرگانی و سیستم مالی حاکم بر این کشور گسترش داده‌اند.
در بخشی از این گزارش آمده است: بوی زننده مواد مخدر و صدای موزیک تند هم‌اکنون به مهمترین ویژگی این مناطق تبدیل شده است. بسیاری از مردم محلی برای تعامل با این افراد به یادگیری زبان عبری روی آورده‌اند و تابلوهای تبلیغاتی به زبان عبری در جای‌جای این مناطق به چشم می‌خورد.
بر اساس این گزارش، این یهودیان تنها به قاچاق مواد مخدر و مصرف آن اکتفا نکرده، بلکه رو به کاشت و تولید حشیش در مزارع این ایالت آورده‌اند که اغلب آن را به کشورهای اروپایی، «اسرائیل» و ژاپن قاچاق می‌کنند.
گزارش روزنامه هندوستان تایمز تأکید می‌کند که این یهودیان بیگانه به چنان ثروتی دست یافته‌اند که هرگاه با مانع یا مشکل قانونی مواجه می‌شوند، آن را با دادن رشوه‌های کلان به مسؤولان محلی، پلیس و اعضای شوراهای محلی و روستایی منطقه حل می‌کنند و سرانجام اینکه با هیچ مشکلی جهت اقامت در این منطقه و خرید املاک و زمین و کاشت محصولات زراعی ممنوعه از جمله حشیش مواجه نیستند.
این گزارش تأکید می‌کند، سیطره یهودیان به‌حدی است که هم‌اکنون در ایالت «هیماچال پرادش» مناطقی وجود دارد که ساکنان محلی و مردم هند اجازه ورود به آن را ندارند.
گزارشگری که توانسته بود با ترفندهای مختلف به یکی از این مناطق که در داخل یکی از جنگل‌های ایالت هیماچال پرادش قرار دارد وارد شود، می‌گوید که با کمال تعجب یهودیانی را دیده که در این مناطق خانه‌های اعیانی برای خود ساخته و در دکان‌ها و مراکز خریدی که دایر کرده‌اند، به‌راحتی انواع مواد مخدر را دادوستد می‌کنند و در اراضی زراعی که خریداری کرده‌اند، حشیش کشت کرده و در مناطق دورافتاده این ایالت اقدام به احداث کارگاه‌های تولید حشیش و انواع مواد شیمیایی مورد نیاز برای تولید مواد مخدر گوناگون مانند قرص‌های «کراک» و «لسپید» کرده‌اند.
این گزارشگر می‌افزاید: این یهودیان برای تولید مواد مخدر خود، مواد شیمیایی مانند «آیودین» و «کدئین فسفات» و «اسید هیدروکلریک» را از خارج وارد می‌کنند و از متخصصان برجسته و ماهر داروسازی برای تولید قرص‌های بسیار خطرناک مخدر بهره می‌برند.
این گزارشگر هندی با بیان اینکه آنچه در این مناطق مشاهده کردم، بیشتر به خواب و خیال شباهت دارد، ادامه می‌دهد: تجارت مواد مخدر در این مناطق چنان پرسود است که تصاحب اراضی ایالت «هیماچال پرادش» یهودیانی که به هند و این منطقه سفر می‌کنند را رودرروی یکدیگر قرار داده و دور از انتظار نیست که خیلی زود شاهد درگیری این یهودیان در مناطق مختلف ایالت با یکدیگر باشیم.
وی در این راستا به مرگ مشکوک یک یهوی به نام «تاچی» ساکن منطقه کسولی و یک تاجر یهودی ایتالیایی به نام «فونسو» در قطاری که کالاهایش را از این منطقه به منطقه «گوا» در سواحل غربی هند حمل می‌کرد، اشاره نموده است.
مواد مخدر و رژیم صهیونیستی
آنچه در این گزارش به آن اشاره شده، تنها به یهودیان مقیم هند مختص نمی‌شود، بلکه حقیقتی است که کمتر به آن توجه شده است.
واقعیت امر این است که تجارت مواد مخدر یکی از مهمترین منابع درآمد رژیم صهیونیستی به‌شمار می‌آید و این رژیم بر شبکه‌های مافیای بزرگ قاچاق مواد مخدر جهان سیطره دارد.
گزارش دایره بخش مبارزه با قاچاق مواد مخدر فرودگاه «بن گورین» که در سال ۲۰۰۴ میلادی در برابر کمیسیون مبارزه با مواد مخدر «کنست» (پارلمان) رژیم صهیونیستی ارائه شد، به‌طور رسمی اعلام می‌کند که «اسرائیل» جایگاه سوم جهان در قاچاق مواد مخدر از طریق پست را احراز کرده است.
در این گزارش آمده که طی سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ میلادی ۹۱۵ هزار قرص «اکستازی»، ۳۱ هزار قرص «ال‌اس‌دی»، ۱۵ کیلوگرم حشیش هندی، ۵۰ کیلوگرم کوکائین و ۱۶ کیلوگرم ماریجوانا از طریق پست در فرودگاه بن گورین کشف و ضبط شده است.
این تجارت نه‌تنها از سال ۲۰۰۳ تاکنون کاهش نیافته، بلکه هرروز ُبعد جدیدتری به‌خود می‌گیرد.
در این خصوص فعالان یهودی ساکن سرزمین‌های اشغالی در فضای مجازی چندی پیش به سیاست جدید کابینه این رژیم در قبال مواد مخدر که آن را سیاست عرضه بیش از پیش و سهولت در استفاده و مصرف نامیده‌اند، به‌شدت اعتراض کردند.
در همین راستا، «گیلاد اردان» وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی هفته گذشته با حضور در یک کنفرانس خبری از تصویب قانونی در سرزمین‌های اشغالی سخن گفت که به موجب آن مصرف ماده مخدر «ماریجوانا» جرم شمرده نمی‌شود و مصرف کنندگان این ماده تحت پیگرد و بازداشت توسط پلیس رژیم صهیونیستی قرار نمی‌گیرند.
سیاستی که به شکلی بسیار گسترده‌تر در مناطق فلسطینی‌نشین مانند کرانه باختری، نوار غزه و محله‌های قدیمی قدس اشغالی چندسالی است با جدیت و به شکلی گسترده در حال اجراست و در قدس شریف به سیاست «یهودی‌سازی قدس از طریق مواد مخدر» معروف شده است.
بعلاوه گزارش‌های موثقی وجود دارد که تأکید می‌کند رژیم صهیونیستی بخش قابل توجهی از زمین‌های کشاورزی غصب شده از فلسطینیان را به کاشت مواد مخدر اختصاص داده است.
گزارش های رسمی تأیید می‌کند، در حالی که طی سال ۲۰۱۴ میلادی دستگاه‌های امنیتی تشکیلات خودگردان فلسطینی ۶۵ کیلوگرم مواد مخدر را در این منطقه کشف و ضبط کرده‌اند -حسب اطلاعات موثق- میزان کشفیات این دستگاهها تنها طی سه‌ماهه اول سال ۲۰۱۷ میلادی بالغ بر ۶۰ کیلوگرم انواع مواد مخدر بوده است.