به گزارش گروه استانی “کمال مهر“،خانواده به معنای واقعی با سرپرستی پدر خانواده در ذهن تداعی می شود. اما گاهی به دلایلی اعم از طلاق،فوت، اعتیاد و یا ازکارافتادگی پدر سرپرستی و مسئولیت خانواده بر عهده زن خانواده می افتد.

درگذشته ازخانواده هایی که با سرپرستی زنان اداره می شد در جامعه به خانواده «بی سرپرست» یاد می شد. متأسفانه هنوز هم در برخی موارد از این ادبیات نادرست استفـاده می شود.زنان بیوه ، زنان مطلقـه ، همسران مردان معتاد، زندانی ،از کار افتاده، دختران بی سرپرستی که هرگز ازدواج نکردند و …

زنان سرپرست خانوار یا خود سرپرست با مشکلات و موانع بسیاری در زندگی مواجه هستند که درکنار مشکلات و مسائل شخصی، جامعه نیز با دیدگاه عوام آسیب های جبران ناپذیری را بر آنها وارد می سازد و بار آنها را دوچندان می سازد.

دغدغه و مشکلات زنان سرپرست خانوار درسرپرستی فرزندان به تنهایی و گاه به سختی، مشکلات اقتصادی، زندگی در تنهایی و همراه با افسردگی و ناامیدی خلاصه می شود.

افزون بر اینها نگرش غلط جامعه نسبت به زنان مطلقه و بیوه در نبود همسرانشان، آنان را در روابط اجتماعی و حضور در اجتماع با مشکلات عدیده ای روبرو می کند. زنان سالمند از این گروه نیز مشکلات خاص خود را دارند.

اغلب این زنان به دلیل نداشتن پشتوانه مالی در معرض آسیب‌های جدی رفتاری، اجتماعی و اخلاقی قرار دارند به همین دلیل برخی نهادها همچون سازمان بهزیستی و کمیته امداد آنان را زیرچتر حمایتی خود قرار می‌دهند. سازمان بهزیستی در زمینه حمایت از زنان سرپرست خانوار، مستمری و کمک‌های موردی در زمینه درمان،ازدواج، تحصیل فرزندان ، تهیه کالاهای اساسی ، تامین مسکن ، بهبود تغذیه اعضای خانواده ها و … را به عهده دارد.

بدون شک این زنان برای اداره زندگی خود و فرزندانشان با مشکلات مالی زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند چرا که اغلب این زنان در مقوله درآمدزایی و اشتغال مشکل دارند و کمک های بهزیستی و کمیته امداد نمی تواند تمام مایحتاج آنها را تامین و برآورده کند.

بحث اشتغال برای این زنان بسیار ضروری و مهم است و در صورت نداشتن شغل به تبع، زندگی آنها با مشکلات بیشتری مواجه خواهد شد. در حقیقت مشکل اقتصادی مادر همه مشکلات و آسیب های اجتماعی و انحرافی در این خانواده ها است.

زنان سرپرست خانواردر همه کشور از این مشکلات فارغ نبوده و با آنها دست و پنجه نرم می کنند و استان البرز نیز از این مقوله مستثنی نیست.

به دلیل کارکردن برای فرزندانم کمتر وقت گذاشتم

مهناز«ح» ۵۲ ساله، ساکن کرج است واظهار می کند۱۸ سال است همسرش فوت شده است. این سرپرست خانوار می گوید: زمانیکه همسرم فوت کرد دو پسر ۵ و ۷ ساله داشتم و مستاجر بودم . همسرم در بازار فروشنده بود. پس از مرگش نه حقوق ثابت و نه درآمدی برای ما نماند و من مجبور شدم برای تامین مخارج زندگی در خانه های مردم کار کنم . به این دلیل کمتر وقتی برای فرزندانم گذاشتم و متاسفانه یکی از آنها اعتیاد دارد. بارها با وجود اینکه تامین هزینه کمپ و ترک دادن برایم سخت است اما با هر سختی بود این کار را کردم اما باز هم به استعمال مواد برگشت.

مهناز می افزاید: تربیت فرزندان زمانیکه پدر و مادر هر دو نقش دارند سخت است و در واقع به هر دوی آنها نیاز دارند حال اگر یکی از آنها نباشد، خیلی دشوار است .مخصوصا در تربیت پسر که نیاز مبرمی به پدر و کنترل و هدایت وی دارد.

وی می گوید:ابتدا نمی دانستم می توانم از کمیته امداد یا بهزیستی کمک دریافت کنم اما ۷ سال بعد از فوت همسرم تحت پوشش بهزیستی قرار گرفتم. اما کمکهای بهزیستی در حدی نیست که همه هزینه های من و امثال مرا تامین کند. چرا که امروزه مشابه من کم نیست و تعداد زنانی که سرپرست خانوار هستند روزبروز افزایش می یابد.

آشفتگی خاطر فرزندان

مریم« ر »۳۸ ساله نیز چهار سال است به دلیل تصادف همسرش و از کار افتادگی وی برای گذران زندگی خود، همسر و ۳ دخترش سرپرست خانوار شده است. مریم اظهار می کند: سه دختر به سن های ۵ و ۹ و ۱۳ ساله دارم که فرزند کوچکم را از یک سالگی پیش خواهرهای بزرگترش که آنها هم هنوز کودک بودند گذاشتم و افسوس می خورم که نتوانستم مانند مادرهای دیگر برای فرزندانم وقت بگذارم.

این بانوی سرپرست خانوار که ساکن نظرآباد است و در یک درمانگاه شبانه روزی کار می کند، می گوید:به دلیل اینکه گاهی ۲۴ ساعت شیفت و سرکار هستم، ساعت های طولانی را از فرزندانم دورم. و نبود من در خانه هم باعث آشفتگی خاطر فرزندانم شده و هم خودم از نظر روانی سلامتی کامل ندارم. اما چاره ای ندارم و مجبورم برای گذران زندگی کار کنم.

مریم می گوید: تحت پوشش هیچ نهادی نیستم و دوست ندارم فرزندانم بدانند که کسی از نظر مالی آنها را تامین می کند و همه سعی خود را می کنم تا بتوانم زندگی را خودم بچرخانم.

۱هزار و  ۸۰۰زن سرپرست خانوار تحت پوشش بهزیستی البرز

معاون امور اجتماعی استان البرز با اشاره به تعداد زنان سرپرست خانوار تحت پوشش اداره بهزیستی البرزکه ۱هزار و ۸۸۶ نفر هستند می گوید: با اعضا تحت تکفل آنها ۳هزار و ۸۰۰ نفر تحت پوشش اداره کل بهزیستی استان قراردارند.

مهشید موقر بیشترین عامل مراجعه زنان سرپرست خانوار جهت دریافت حمایت را طلاق بیان کرده و می گوید: بیش از نیمی از علل حمایت زنان سرپرست خانوار را طلاق تشکیل می دهد.

موقر می افزاید: ۲۶درصد از زنان سرپرست خانوار در اثر فوت همسران خود ناچار به عهده داری سرپرست خانوار شده اند و ۴۸درصد آنها در اثر طلاق و ۱۶درصد نیز در اثر از کارافتادگی مجبور به سرپرستی خانوار شده اند.

وی در ادامه می گوید: بدسرپرستی ناشی از متواری بودن و غیره نیز ۹درصد از زنان سرپرست خانوار را تشکیل می دهد.

معاون امور اجتماعی استان البرز در خصوص مشکلات مرتبط با زنان سرپرست خانوار اظهار می کند: زنان سرپرست خانوار با توجه به شرایطی که در آن قرار دارند مشکلات متعددی با توجه به «نیازهای انسانی» دارند که در زمان ورود برای حمایت بهزیستی،سطوح توانمندی آنها ارزیابی و متناسب با آن بسته های حمایتی مورد نظر جهت ارائه تعیین می شود. از جمله مشکل پایین بودن قدرت تصمیم گیری ، تحرک اجتماعی« به دلیل تنوع و تکثرمشکلات، وجود فرد بیمار در خانواده و …» اشتغال، بیمه و … است.

موقر در پاسخ به جایگاه زنان سرپرست خانوار و دید جامعه به آنها می گوید: زنان سرپرست خانوار هرکدام از توانمندی های ویژه ای برخوردار بوده که با توجه به مشکلات پیش آمده دچار محدودیت و موانعی در راستای دستیابی به اهداف شده اند که با توجه به شرایط ارزیابی شده و خواست ایشان طرح کمکی با همکاری مراجع و مددکار تنظیم و با اجرای تعهدات توسط طرفین دستیابی به اهداف تعیین شده محقق می شود.

وی در باره حمایت های اداره کل بهزیستی و حمایت های روانی از این زنان توضیح می دهد:سازمان بهزیستی خدمات خود را در دو بخش مستمر و غیرمستمر به زنان سرپرست خانوار ارائه می کند. از جمله خدمات غیر مستمری که از بدو ورود به مراجعین ارائه می شود: خدمات و مداخلات تخصصی مددکاری در قالب کار فردی، گروهی و جامعه ای بوده و در صورت نیاز از سایر اعضا تیم تخصصی ، حرفه ای مانند روانشناس ،روانپزشک و مشاور حقوقی در راستای ارائه خدمات بهره مند شده تا بدین طریق مداخله به هنگام ، جهت کنترل و کاهش آسیب صورت پذیرد.

خدیجه ستارزاده

انتهای پیام/