«کمال مهر» – در پایان هفته دوم دور برگشت مسابقات لیگ قهرمانان آسیا تیم های استقلال تهران و خوزستان تقریبا صعود خود را به دور بعد مسجل کرده و در هفته پایانی با یک امتیاز به دور بعد راه می یابند اما ذوب آهن و پرسپولیس نیاز به برد در بازی آخر دارند. البته شاگردان برانکو ضمن کسب پیروزی باید منتظر نتیجه دیگر بازی گروه شان هم بمانند.
از طرفی استقلال و پرسپولیس در لیگ برتر هم دو بازی مهم پیش رو دارند که شاید نتیجه شان برای هر دو این تیم ها بیشتر از بحث امتیازی در زمینه حیثیتی (!) مهم باشد. برای بررسی این دو موضوع متفاوت و مسابقات لیگ قهرمانان آسیا و لیگ برتر خودمان با یکی از کارشناسان اهل فن حرف زدیم.
جلال چراغپور در گفت و گو با مشرق، درباره عملکرد این دو تیم تا اینجا و در ادامه رقابتها حرف زد.
متن کامل صحبتهای وی در ادامه می آید:
*پرسپولیس یک استایل بیشتر ندارد!
متأسفانه در لیگ ایران همه تیم ها با یک روش بازی می کنند. این روش تا آنجا شبیه به هم است که اگر لباس های دو تیم را با هم عوض کنید و بعد پای تلویزیون بدون صدا بنشینید نمی توانید تشخیص بدهید که بازیکنان جای شان را با هم عوض کرده اند. این در حالی است که در لیگی مانند اسپانیا بیشتر تیم ها استایل بازی خاص خودشان را دارند. اتلتیکو به یک سبک بازی می کند، بارسا سبک خودش را دارد و رئال هم به همین ترتیب.
البته پرسپولیس در لیگ ایران با همین استایل تکراری با ۱۲ امتیاز اختلاف در صدر جدول است و این نشان می دهد به خوبی توانسته از این روش با مهره هایی که دارد بهره ببرد ولی بیرون از ایران در گروه ۴ تیمی اش سوم(!) است. چرا؟ دلیل آن قطعا تصمیمات کادر فنی است. مربی که وقتی تیمش عقب است دفاع به زمین می آورد و یا توجیه خاصی برای تعویض های اواخر بازی اش نیست مشخصا به منِ مخاطب می فهماند که فاقد هوش تصمیم گیری در لحظه یا تصمیمات بداهه است! اتفاقی که یک مربی برتر را از یک مربی معمولی تمیز می دهد.
پرسپولیس اگر می‌خواهد در لیگ قهرمانان آسیا به قهرمانی برسد و فصل بعد راهش را با اطمینان طی کند باید قید برانکو را بزند. تأکید می کنم در موفقیت برانکو در لیگ ایران شکی نیست ولی وقتی الهلال، هم در لیگ عربستان اول است هم در جدول لیگ آسیایی اش قطعا باید تفاوت هایی با پرسپولیس داشته باشد.
* از قله بالاتر جایی نیست که پرسپولیس برود
پرسپولیس هفته گذشته جشن قهرمانی اش را برگزار کرد و قطعا برای دیدار بعدی اش در لیگ انگیزه و انرژی هفته های قبل را نخواهد داشت. با عقل هم جور در نمی آید که به کوهنوردی که تا قله رفته بگویید نردبان بگذار و حالا از قله هم بالاتر برو!
غیر از این تحلیل، یک تحلیل دیگر درباره پرسپولیس هم این است که بازیکنانش بدون استرس و فارغ از هر تنش روحی به بازی با ذوب آهن بروند و با خیال راحت پاسکاری کنند و برای تفریح یک نتیجه ای هم بگیرند. این در حالی است که استراتژی حریف کاملا مشخص و تنها یک حالت دارد. ذوب آهن برای کسب سهمیه با سپاهان در کورس است و با انگیزه کامل به میدان می آید. شاید تنها چیزی که باعث شود پرسپولیس نخواهد بد بازی کند دفاع از عنوان قهرمانی اش باشد. فقط همین.
***********************************************
*استقلال حسی ترین تیم آسیاست
علیرضا منصوریان را از گذشته که بازی می کرد می شناسیم. فوتبالیستی خونگرم، وفادار به تیم و هم تیمی و البته فداکار برای طرفداران تیمش. او در این مدت در کسوت مربی هم توسط کارشناسان رصد شده و در پاس همدان، تیم امید و نفت تهران متوجه نحوه رفتارش با بازیکنان تحت امرش بوده ایم و می دانیم در کنار “تیم بستن” دنبال “تیم جمع کردن” هم هست.
منصوریان در جمع بازیکنانش به نوعی افرادی را گرد هم آورده که از هر نظر شبیه به هستند. هم از نظر مادی، هم از نظر سبک بازی و حتی از نظر فیزیکی خیلی با هم تفاوت ندارند. همه این هماهنگی ها و تراز بودن ها را به رفاقتی که خودش با بازیکنان تیمش دارد اضافه کنید تا متوجه سبک حسی بازی استقلال بشوید.
تیمی که یک نیمه محتاط بازی می کند ولی بعد از خروج از رختکن سراپا حمله می شود ناشی از همین سبک بازی احساسی است. کامل می توان حدس زد منصوریان قبل بازی از بازیکنانش می خواهد با اداره کردن کار دنبال ضد حملات و فرصت ها باشند ولی هر زمان به هر دلیلی تیمش گل می خورد در رختکن به آنها می گوید ما که دیگر چیزی برای از دست دادن نداریم پس بروید و با جان و دل بازی کنید و این می شود که در بازی با الاهلی حریف ۴۵ دقیقه دوم را در ۱۸ قدمش حبس بود.
*استقلال در لیگ حیثیتی بازی می کند
استقلال دیگر راهی به سکوی اولی ندارد و حالا برای رسیدن به نایب قهرمانی رقیبی را پیش روی خود می بیند که جدا از بحث لیگی و جدولی رقابتی حیثیتی بین دو سرمربی دو تیم در میان است. امیر قلعه نویی و علیرضا منصوریان هر دو از بزرگان باشگاه استقلال هستند که هرگز دوست ندارند قافیه را در این مرحله از لیگ، به رفیق خود که حالا در قامت رقیب است ببازند. از این رو جنگ دیگری فراتر از قهرمانی میان این دو تیم در جریان است که شاید کار را خواسته یا ناخواسته برای رقبای این دو تیم هم دشوارتر از دیگر اوقات معمول می کند.