به گزارش حوزه سینمای کمال مهر؛ بازی در این نقش، شاید برای “امیر جعفری” تجربه‌ی جذابی باشد، به خصوص که قوز و خمیدگی کمر دارد و دست کم در ظاهر می‌تواند انگیزه‌ای برای ساخت یک شخصیت تازه باشد. اما راستش آن حجم گریم، نه می‌گذارد تماشاگر میمیک‌هایش را ببیند و نه اهمیت انتخاب جعفری برای این نقش را درک کند. (این، شبیه کاری است که شبانه روز با حامد بهداد کرد). بنابراین، آن لحن بازی که اتفاقاً اغراق شده‌ترین وجه فیلم هم هست به هیچ کار اثر نمی‌آید. امیر جعفری متفاوت‌ترین بازی را در جیب‌بر خیابان جنوبی دارد، اما این برای ماندگاری نقش کافی نیست، گریم دیک تریسی وارفیلم به کار او نمی‌آید وبازی پراز ریزه‌کاری‌اش هم دیده نمی‌شود. اگر جعفری این موجود نفرت‌انگیز خطرناک را ساده و معمولی وباور پذیر نمایش می‌داد، در فضای این فیلم خیابانی متعلق به دوره‌ی پساکیمیایی بهتر و بیشتر جا می‌افتد.