همسر اول شهریار هم وقتی مورد تحقیق قرار گرفت، گفت:من تا زمانی که لاله فوت کرد، نمی‌دانستم که او هووی من است. او مدتی قبل از فوتش به ساختمان ما آمده بود و در همسایگی‌مان زندگی می‌کرد و ارتباطی هم با هم نداشتیم. روز حادثه بعد از اینکه شوهرم بالای جسد او بازداشت شد، فهمیدم که زن صیغه‌ای‌اش بوده و این موضوع مرا به شدت افسرده کرده است.
با کامل شدن بررسی‌ها، بازپرس شهریار را به اتهام قتل همسرش مجرم شناخت و پرونده بعد از صدور کیفرخواست برای رسیدگی به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد و متهم روز گذشته پای میز محاکمه ایستاد. پس از اینکه اولیای دم درخواست قصاص کردند متهم در جایگاه ایستاد و گفت: لاله در یکی از طبقات ساختمان ما سکونت داشت. به خاطر اختلاف با همسرم وقتی فهمیدم او زن تنهایی است به او پیشنهاد صیغه دادم و قبول کرد. در این مدت زن اولم در طبقه بالا زندگی می‌کرد و لاله در طبقه پایین، اما همسرم از موضوع خبر نداشت. متهم در توضیح حادثه گفت: آن روز بعد از کار به دیدن لاله رفتم. وقتی وارد خانه شدم کسی در پذیرایی نبود و چراغ‌ها خاموش بود. وقتی وارد اتاق خواب شدم، با جسد او مواجه شدم. خیلی ترسیده بودم. احتمال دادم کسی داخل خانه باشد. چاقویی برداشتم و خانه را گشتم. کسی نبود. هرچه لاله را صدا زدم، جواب نداد. لیوان آبی برداشتم و روی صورتش پاشیدم و هر چه تلاش کردم که او را احیا کنم موفق نشدم. سریع به اورژانس زنگ زدم، اما وقتی آنها رسیدند دیگر فایده‌ای نداشت. قضات دادگاه سپس جلسه را برای شنیدن اظهارات همسر متهم تجدید کردند.
منبع:روزنامه جوان
انتهای پیام/