به گزارش گروه اجتماعی «کمال مهر»؛ افسار گسیختگی رسانه ای در کشور ما به حدی است که از جزئی ترین حالات وقایع، منتشر و باز نشر می شود! دلیل آن هم مرهون وفور ابزار قدرتمندی بنام گوشی هوشمند که البته هوشمندانه و بدون پرده از عدم آگاهی ما بهره می برد.
اینکه فاجعه ترند جهانی می شود این روزها کم نیست، غم و مصیبت از کشور بدلیل «عدم فهم و سواد رسانه» به سرعت در جهان مطرح می شود! همه و همه مصببشان خودمان هستیم! و البته رسانه های حرفه ای و آماتوری ما نیز از ضعف مدیریت بحران به جای تنویر افکار عمومی ناخواسته دست به “سیاه نمایی افکار عمومی” می زنند و خود آتش بیار معرکه می شوند.
در این حادثه سرعت انتشار لحظه به لحظه واقعه به گونه ای است که در ذهن مخاطب یازده سپتامبر دیگری در تهران رخ داده! فیلم های مختلف از زوایای متعدد تصاویر اندوه بار امدادگران و مردم داغ دیده و بعضاً جماعتی که برای مخابره فقط نظاره گر هستند!
ناگفته نماند مرگ هریک از هم وطنان برای همه متاثر کننده و جانسوز است اما بعد رسانه ای ماجرا در این یادداشت مورد تاکید است. براستی ایجاد التهاب در سطوح مختلف جامعه ضرورتی نیست! هر چند برخی این نوع انعکاس وقایع را برای تربیت انسان و عبرت گیری ملاک قرار می دهند، اما آموزش و آگاهی نیز سطوح و ضرورت های خود را می طلبد و به هر قیمتی نباید روح جامعه و افکار عمومی به راحتی تحت شعاع قرار بگیرد.
تصاویر آتش نشانان حادثه یازده سپتامبر در رسانه های آمریکا
بطور مثال در حادثه یازده سپتامبر ۳۴۳ آتش نشان کشته شدند و آنچه که در قاب دوربین خبری رسانه های آمریکا مشاهده می شد چیزی جز رشادت و افتخار آفرینی نبود و به ندرت شاهد در رسانه های آمریکا چنین تصاویری که از حادثه امروز تهران مخابره گردید مواجه خواهید شد، این در حالی است که مطمئناً آنان نیز اشک ریختند و شکستند و کشته شدند اما مدیریت رسانه در این کشور بطوری است که در سطوح مختلف افکار عمومی را هدایت وضعیتی را القاء می کند که در کنار این فاجعه انسانی، قهرمانان این جریان امداد گران و آتش‌نشان در تاریخ آمریکا ثبت می شوند!
نماد قهرمانان آتش نشان ۱۱ سپتامبر
حال این وضعیت در یک حادثه در تهران به گونه ای جلوه داده می شود به وسعت یازده سپتامبر منتهی قهرمانان این اتفاق شکسته و بر خاک و خون کشیده شده اند و عجز و ناله آنها دل هر بیننده ای را به درد می آورد! و یا تصویر ضعیف از قهرمانان ما در افکار عمومی جلوه می دهند!
تصاویر منتشر شده از آتش سوزی امروز(۳۰دی۹۵) ساختمان پلاسکوی تهران توسط خبرگزاری های مختلف
متاسفانه این عدم مدیریت صحیح و افسار گسیختگی در رسانه های حرفه ای و آماتوری داخلی موج میزند! اینکه چرا ما باید اینگونه بر افکار عمومی خود اقدام کنیم از عجایب روزگار است.
براستی اذهان عمومی در شرایط بحرانی و فوق العاده در مسیر صحیح هدایت شود حلقه مفقوده فهم رسانه های ما می باشد! و از طرفی رسانه های متحرک(موبایل های هوشمند) که هوشمندی آنها کند ذهنی مخاطبان را همراه خود می کند داستان غم انگیزی است که در آینده سرنوشت خوبی را برای این جامعه رقم نخواهد زد؛ کما اینکه در بحران ها مردمانی که احساس خطر و یا همدردی می کردند اکنون مترسکانی هستند که در سر خرمن حادثه فقط در حال ثبت لحظه ها برای صفحات خود هستند! و این موضوع مطمئناً آینده‌ی اجتماعی ما را تحت تاثیر خود قرار خواهد داد.
براستی پاسخ این سوال ساده که چرا باید تصاویر غم بار آتش نشانان از وضعیت این حادثه اینگونه در فضای رسانه ای کشور منتشر شود؟ سوالی است که باید در بحث سواد رسانه آن را جستجو کرد؛ جامعه ما به نوعی دچار هرزگی رسانه ای شده است از هر بری دمی می رسد و مخاطبان برای ثبت هر لحظه روزمرگی های خود و یا وقایع خوب و یا به ویژه “بد” دریغ نمی کنند! حدود انسانی و خطوط قرمز در این وقایع جایی ندارد و هیاهوی رسانه در دستان هر کودک و بزرگی جولان می دهد. تا جایی که خبرهای “بد” از کشور ما در صدر رسانه های دنیا قرار میگرد و خبرهای خوب و بعضاً مثبت مهم بصورت انگشت شمار در جهان مخابره و یا جریان ساز میشود. براستی در کشور ما رسانه مرزی دارید؟
انتهای پیام/
محسن رضائی اصل-کارشناس و فعال رسانه ای