رستمی در ابتدا درباره حال و هوای دریافت مدال خود گفت: خیلی سختی کشیدم؛ بدون مربی و تنهایی به مدال دست پیدا کردم اما با کمک خدا و دعای مردم توانستم رکورد دنیا و المپیک را بزنم.
وی درباره نداشتن مربی اظهار داشت: این راه برای من درست بود؛ چرا که در المپیک ۲۰۱۲ می‌توانستم طلا بگیرم اما خیلی از مسائل باعث شد، این اتفاق رخ ندهد. در ضمن این بار نخواستم المپیک را از دست بدهم. مدال طلا لایق مردم ایران است.
وی ادامه داد: وسایل تمرین را با هزینه خود آماده کردم. روزی شش ساعت تمرین داشتم و روز مسابقه در المپیک در کنار وزنه زدن مربی خودم هم بودم. جدول بررسی می‌کردم و … .
رستمی در خصوص خوشحالی خانواده خود بعد از دریافت مدال طلا گفت: بعد از پنج ساعت با خانواده صحبت کردم. مادرم گفت بیست سال جوان‌تر شده‌ام؛ پدرم هم از خوشحالی در پوست خود نمی‌گنجی.د در اینجا از خانواده خودم تشکر می‌کنم. خاک پای آنها هستم.
وی درباره اولین خاطره حک شده در ذهن خود در عرصه ورزش گفت: اوایل شروع ورزشم در سن ۱۲ سالگی، دستم را سمت یک مرد مسن دراز کردم؛ فردی که برای من ارج و قرب داشت. اما او با من دست نداد. بعد از سال ها همین مرد از من درخواست‌های زیادی کرد. حتی یکبار به من گفت یک خاطره برای او بنویسم؛ خواستم همین اتفاق را برایش بنویسم اما این کار را نکردم. به نظرم خیلی خوب است بزرگترها هم به کوچک‌ترها احترام بگذارند. این اتفاق به من درس بزرگی داد.
در بخش بعدی کیانوش رستمی به همراه تماشاگران خندوانه سرود ملی را خواند.
رستمی در پاسخ به سوال جوان مبنی بر اینکه اگر رئیس جمهور بود، چه کار می‌کرد؛ گفت: در ابتدا باید بگویم نمی توانم خودم را در این جایگاه ببینیم اما فقط یک چیز مهم است و آن اینکه همه مردم با هم خوشحال باشند. من بعد از دریافت مدال طلا، از اینکه همه مردم خوشحال بودند، احساس خوشبختی داشتم. این خوشحالی حتی از مدال طلا با ارزش‌تر بود.
در بخش پایانی شقایق دهقان استند آپ کمدی خود را درباره کنکوری‌ها اجرا کرد.
گزارش از الهام قبادی
انتهای پیام/