نشانه های یک همسر دروغگو
اولین مرحله برای شناسایی همسر دروغگو : زمانی که او داستانی برای شما تعریف می‌کندبه حالات صورتش دقت کنید
زمانی که یک فرد دروغ می‌گوید او می‌داند باید به موضوع مشتاق به نظر برسد و شاید او زباناً از موضوعی خود را متعجب نشان دهد اما این حالت در چشمان او دیده نشود. ممکن است حالات بدن او با حالات صورتش هماهنگ نباشد مثلاً با خشم روی میز بکوبد درحالی‌که این خشم در ظاهر صورت او دیده نشود.
دومین مرحله برای شناسایی همسر دروغگو : از او درباره جزئیات داستانش سؤال کنید
اگر می‌گوید تا دیروقت کار می کرده است از او بپرسید موضوع کارش چه بوده و با چه کسی کار می کرده است. یک فرد دروغگو نمی‌تواند از قبل سؤال‌های شما را پیش‌بینی کند و ممکن است در دادن جواب کمی گیر کند. به شکل اتهامی از او سؤال نکنید. همسر شما ممکن است به بی‌اعتمادی شما مظنون شود و برای تلافی سؤال‌هایتان را جواب ندهد.
سومین مرحله شناسایی همسر دروغگو : وقتی حرف می زند به چشمان او نگاه کنید
یک دروغگو مراقب است خود را طبیعی نشان دهد خصوصاً اگر بداند به او شک کرده‌اید. او به جای اینکه در چشمان شما نگاه نکند تمامی سعی خود را می‌کند که یک ارتباط چشمی طولانی مدت داشته باشد. فرد دروغگو دوست ندارد لو برود بنابراین تلاش می‌کند طوری باشد که بی‌گناه به نظر برسد.
چهارمین مرحله شناسایی همسر دروغگو : جزئیات داستان را مقایسه کنید
از او بخواهید داستان خود را دوباره تکرار کند و جزئیات آن را با دفعه‌ی اول مقایسه کنید. اگر بار اول گفته بود که او دیر رسیده است زیرا رییسش با او کار داشته و بار دیگر گفته او داوطلب انجام کار شده است شما مچ او را گرفته‌اید. با دقت به هردو داستان گوش دهید تا متوجه تناقضات آنها شوید.
تشخیص دروغ از روی حالات بدن
چند روش برای تشخیص دروغگوها
۱ – چشم های کسانی که دروغ می گویند یا بازتر از حد معمول هستند و یا دائم به جهات مختلف حرکت می کنند. به علاوه آنها معمولاً از نگاه مستقیم به چشمان شما احساس ناراحتی می کنند و روی شان را برمی گردانند.
۲ – گاهی اوقات افراد دروغگو بخشی از صورت و یا دهانشان را هنگام حرف زدن می پوشانند.
۳ – وقتی از آنها سؤال کنید دماغ یا گوششان را با حالتی عصبی می خارانند.
۴ – آنها هنگام حرف زدن حرکات اضافی زیادی انجام می دهند.
۵ – وقت دروغ گفتن زیاد تپق می زنند و اشتباهات فراوان گفتاری شان را اصلاح می کنند.
۶ – داستان های آنها معمولاً کلی است و جزئیات زیادی ندارد. آنها کلیات را تکرار می کنند تا خودشان را قانع کنند.
۷ – داستان های آنها معمولاً گیج کننده و پیچیده است. دلیلش را هم می توانید حدس بزنید. آنها نمی خواهند شما به راحتی داستان را تجزیه و تحلیل و بعد نتیجه گیری کنید.
۸ – آنها خیلی سریع موضوع حرف را عوض می کنند تا سؤالی از طرف شما مطرح نشود.
۹ – وقتی از آنها سؤالی بپرسید، معمولاً تظاهر می کنند که نشنیده اند. چرا؟ چون نیاز به فرصتی دارند تا افکار خود را جمع و جور کرده و متناسب با داستانی که تا به حال ساخته اند جواب دهند.
۱۰ – وقتی از آنها سؤالی می شود حالت دفاعی به خود می گیرند و شما را متهم می کنند که حرف هایشان را باور نکرده اید.
۱۱ – چند روز بعد از آنها سؤالی درباره داستان شان بپرسید تا شاهد تغییر جزئیات باشید. چند ماه بعد همان سؤال را دوباره به نحوی مطرح کنید تا یک داستان کاملاً متفاوت بشنوید!