تقریبا هر شبی که پشت این چراغ قرمز می‌ایستم می بینمش و با اینکه خیلی وقته که ازش گل نخریدم، اما چند کلامی باهاش حرف میزنم. از حال و احوالش میپرسم و رد می شم.
اسمش مهران است و حداقل یک سالی هست که من سر این چهار راه میبینمش. فرقی ندارد روز یا شب، صبح یا عصر، هر زمان که از این چهارراه بگذرم میبینمش که با پشت دست به شیشه ماشینها می‌کوبد و میگه عمو گل نمیخوای؟ خاله گل نمیخوای؟
فکر میکنم هشت سال رو داشته باشه و باید پشت میز توی کلاس درس بشینه اما صبح و شب توی خیابان داره گل میفروشه. یه بار که ازش پرسیدم کلاس چندمی گفت که درس نمی‌خونه! نمیخواد درس بخونه و می خواد پول جمع کنه تا دیگه مجبور نباشه برای … گل بفروشه.
مهران برای خودش کار نمیکنه و توی این سن و سال داره برای یکی کار میکنه که صبح به صبح گلها رو میده دستش که تا شب همه رو بفروشه و پولش رو تحویل بده. مهران از درس خواندن محروم شده چرا که لقب کودک کار را به دوش می‌کشد و باید کارکند.
صاحب کارش هم دوست ندارد که مهران نصف روز را به کاری غیر از گل فروشی بپردازد چرا که درآمدش نصف می‌شود. او نمیگذارد که نه تنها مهران، بلکه دختر فال فروش و چندین کودک دیگر سر کلاس درس حاضر شوند. او تنها به جیب‌های خود فکر می‌کند و نمی‌خواهد درآمدش نصف شود.
*بازگشت۷۴۰۰ کودک به تحصیل
رئیس گروه خانواده و آسیب های اجتماعی وزارت رفاه با اشاره به برگزاری ۳ جلسه شورای سیاستگذاری کودکان در دولت یازدهم گفت: این شورا به مدت ۸ سال تعلیق شده بود.
لیلا توحیدنیا افزود: یکی از مشکلات در مواجهه با آسیب های اجتماعی وجود شکاف میان پژوهشگران و سیاستگذاران در کشور است. نگاه به آسیب های اجتماعی به ویژه کودکان کار، یک نگاه جزیره ای است و هیچگاه رویکرد مشترکی به این مسئله نداشته ایم.
وی ادامه داد: کودک موجود بی دفاعی است بنابراین باید به سمت حمایت های اجتماعی هدفمند و کودک محور برای رسیدگی به کودکان کار حرکت کنیم. در این مسیر وزارت رفاه تنها بخش کوچکی از مجموعه ای است که باید برای حقوق کودکان فعالیت کند و ۱۷ دستگاه در این زمینه دارای مسئولیت هستند.
رئیس گروه خانواده و آسیب های اجتماعی وزارت رفاه با اشاره به تعلیق ۸ ساله شورای ساماندهی کودکان خیابانی اضافه کرد: در دولت یازدهم این شورا تاکنون ۳ بار تشکیل جلسه داده و مصوبات خوبی داشته است اگرچه این مصوبات به تنهایی راهگشای حل مساله کودکان کار نیست.
توحیدنیا نبود حمایت های اجتماعی، بحران های اقتصادی و مرگ یکی از اعضای موثر خانواده را مهمترین دلایل افزایش کودکان کار در کشور دانست و تاکید کرد: طی چند سال گذشته که سطح درآمدی خانواده ها در کشورمان به شدت کاهش یافت شاهد رشد روز افزون تعداد کودکان خیابانی و کار بودیم.
وی از بازگشت ۷ هزار و ۴۰۰ کودک کار و بازمانده از تحصیل به مدارس خبر داد و گفت: سازمان مدیریت و برنامه ریزی بودجه ای را به همین منظور در نظر گرفته است.
*«حبس» و «جریمه نقدی» مجازات ممانعت‌کنندگان از تحصیل کودکان
اما مهران که جزو این ۷۴۰۰ نفر نبوده می تواند امیدوار باشد.
به گفته های آقای رئیس که گفته ممانعت از تحصیل کودکان، از سه ماه و یک روز تا ۶ ماه حبس و تا ۱۰ میلیون ریال جزای نقدی دارد.
علی باقرزاده رئیس سازمان نهضت امروز با اشاره به قانون حمایت از کودکان اظهار داشت: در سال ۱۳۸۱ قانون حمایت از کودکان تصویب شد و هر فردی که به سن ۱۸ سال تمام نرسیده باشد مشمول این قانون می‌شود.
وی با اشاره به ماده ۴ قانون حمایت از حقوق کودکان خاطرنشان کرد: در این ماده آمده است که هرگونه صدمه، اذیت و آزار، شکنجه روحی کودکان، نادیده گرفتن عمدی سلامت روانی و جسمی و ممانعت از تحصیل آنها ممنوع است.
باقرزاده افزود: ممانعت از تحصیل کودکان در ردیف صدمه زدن، شکنجه و نادیده گرفتن سلامت روانی و جسمانی کودکان قرار گرفته است.
وی به مجازات پیش‌بینی شده برای افرادی که مانع از تحصیل کودکان می‌شوند اشاره و تصریح کرد: هر کسی که مرتکب این جرم شود چه والدین و چه دیگران از سه ماه و یک روز تا ۶ ماه حبس و تا ۱۰ میلیون ریال جزای نقدی برای آنها پیش‌بینی شده است.
رئیس سازمان نهضت‌سوادآموزی ادامه داد: البته مجازات‌های دیگری هم برای جرائم دیگر پیش‌بینی شده است که شامل خرید و فروش، بهره‌کشی و به‌کارگیری کودکان به منظور عمل خلاف مانند قاچاق از مصادیق دیگر این جرم تلفی می‌شود.
وی با بیان اینکه عمدتا افرادی که قبل از ۱۰ سالگی وارد مدرسه نمی‌شوند لازم التعلیم هستند، گفت: آن چیزی که اطمینان دارم، هرجایی که پرونده‌ای برای اولیای دانش‌آموزان با موضوع تحصیل فرزندانشان تشکیل شد، با توجه به تمکین آنها، رأی برای مجازات والدین صادر نشده است.
باقرزاده تاکید کرد: اینکه پرونده‌هایی به دادگاه ارجاع شده است به علت اینکه برخی خانواده‌ها اجازه تحصیل فرزندانشان را نداده‌اند، موضوعیت دارد و معاونت آموزش ابتدایی آموزش و پرورش آمار تفکیکی آنها را در اختیار دارد.
اما چقدر مسئولان به امثال مهران اهمیت می‌دهند؟ اینکه یکی از همین افراد در شهر چرخی بزند و کودکانی که از تحصیل محروم هستند را بشمارد! مسلما هیچ کدام از این مسئولان به دنبال این کودکان و صاحبان کار آنها نمیگردند تا اندک جریمه ممانعت از تحصیل را برای آنها اعمال کنند.
شش ماه حبس و یک میلیون تومان جریمه نقدی برای کسی که روزانه از امثال مهران درآمد زیادی دارد، مبلغی هنگفتی محسوب می‌شود؟ آیا این جریمه ها سبب می‌شود تا امثال مهران پشت میز درس بنشینند؟
انتهای پیام/