به گزارش«کمال مهر»؛ صادق زیباکلام فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفتگو با سایت انتخاب خبر اظهار داشت: در روایات اسلامی به کرار شنیده شده که روزی رسول الله(ص) از محلی رد می شدند، کافری از بالای پشت بام بر سر ایشان شکمبه گوسفند می ریختند و بعد یک روز که پیامبر از آنجا بر طبق معمول عبور کردند دیدند از این کافر خبری نیست؛ سراغ او را که می گیرند متوجه می شوند که وی بیمار است و پیامبر به عیادت او می روند.
وی در ادامه اضافه کرد: اگر چنین درس هایی که علما بر منابر از پیامبر برای ما و همه مردم بیان می کنند را مبنا قرار دهیم اینکه خانم هاشمی به عیادت هم بند خودش که چندین ماه با او در یک سلول به سر می برده رفته است، نباید محلی از اعراب باشد.
این استاد علوم سیاسی تصریح کرد: ایشان درست ترین، اخلاقی ترین و انسانی ترین کار ممکن را کردند که به عیادت آن خانم بهایی رفتند.
وی در ادامه با اشاره به خانم کمال آبادی اظهار داشت: واقعاً جرم این افرادی که ۸ سال برخی هم بیشتر در زندان هستند چیست؟ آیا این افراد جاسوسی کردند و اسرار مملکتی را به بیگانه دادند و وطن فروشی کردند؟ آیا از نظر دینی امام صادق علیه السلام که با چندین هزار نفر از کافران، مشرکین، یهودیان، نصرانی ها و گبرها می نشستند و یا بحث می کردند، اگر هر کدام از آنها مریض می شدند آیا امام به عیادتشان نمی رفتند؟
صادق زیباکلام اضافه کرد: خانم فائزه هاشمی به دیدار کسی رفتند که ۸ ماه با او در یک سلول بوده است؛ یعنی ابتدایی ترین کاری که یک انسان می تواند در حق یک انسان دیگر انجام دهد ایشان کرده است. به نظر من اگر وی به دیدار هم سلولی و هم بندش صرفاً به خاطر اینکه افکار و عقایدشان مخالف هم است نمی رفت آن وقت بود که جای گلایه داشت و جای این بود که خانم هاشمی را آماج حملات قرار دهند.
وی گفت: هنوز مشخص نیست که بهائیان در ایران به چه دلیل حق تحصیل و حق کار کردن ندارند و باید در زندان باشند؟ آیا صرفاً به دلیل این است که عقاید و افکارشان با ما متفاوت است؟ آیا این قبیل رفتارها بر اساس موازین شرعی صورت می گیرد؟ آیا رسول الله(ص) دستور داده بودند که هر کسی که مسلمان نشده و کافر باقی مانده او را به زندان بیاندازند؟ آیا علما و مراجع این فتوا را داده بودند که هر کس مانند ما نمی اندیشد باید به زندان بیفتد؟
صادق زیباکلام در پایان تأکید کرد: از منظر حقوق بشر یا قوانین غربی و یا غیراسلامی به موضوع بهائیان نگاه نمی کنم، بلکه پرسش من از مقامات محترم جمهوری اسلامی ایران آن است که با توجه به قانون اساسی خودمان و با توجه به اصول فقهی و شرعی خودمان، و با توجه به موارد دیگری که فقهای بزرگ شیعه در گذشته و امروز گفته اند آیا می توان یک فردی را به به جرم یا اتهام داشتن افکار و عقایدی مغایر با اعتقاد دینی خودمان به زندان بیندازیم یا اجازه تحصیل به او ندهیم یا به او اجازه کار در مملکتش ندهیم و سایر فشارها و محدودیت هایی که ما برای بهایی ها ایجاد کرده ایم.