وی ادامه داد: دست و پا و عضلات نوزاد در حدی نیست که بتواند حرکت‌های کامل را انجام دهد و همچنین کلام و ذهن او با گذشت زمان و در طی روز‌ها تکامل پیدا می‌کنند.‌این تعاملات یک امر دوطرف است یعنی تعاملی که کودک با محیط اطراف خود برقرار می‌کند این تکامل را تشدید می‌کند و سرعت می‌دهد برای مثال در حس بینایی اگر هیچ نوری را دریافت نکند ممکن است تکامل درست نداشته باشد یعنی باید محرک‌های محیطی وجود داشته باشند که به تکامل این حواس ۵ گانه کمک کند.

وی گفت: با نوزاد باید بیشتر صحبت کرد و با صداهای محیطی و موسیقی آشنا کرد تا قسمت‌های مغزی شروع به تکامل پیدا کنند لمس‌ کردن، بغل کردن، ماساژ دادن، نگاه کردن، صحبت کردن یعنی هر تعامل انسانی که با نوزاد شیرخوار برقرار می‌کنیم به رشد حس‌هایش کمک می‌کند. برای نوزاد باید یک زندگی معمول در نظر بگیریم و نیازی به کارهای خیلی خاص و غیر معمولی نیست تعاملات معمولی می‌توانند کمک به رشد نوزاد کنند. محیط اطراف نوزاد باید محیطی متنوع بوده و یکنواخت، ثابت و بدون تغییر نباشد باید والدین در مقابل حرکت‌ها و کنش‌های نوزاد واکنش نشان دهند زیرا این واکنش‌ها تاثیر بسیاری روی او دارد و تقویت کننده قوی برای مغز نوزاد است او با این واکنش تحریک می‌شود.

شیرازی گفت: هوش ۲ درجه دارد، یک وجه ژنتیک که بسیار قوی است و یک وجه محیطی که کودک بتواند آن وجه ژنتیک را رشد و تربیت کند کتاب خواندن و نشان دادن عکس‌های کتاب برروی نوزاد تاثیر دارد زیرا در صحبت، نوزاد می‌توند به ریتم زبان، بیشتر توجه کند و همچنین نوزاد به عکس‌های روشن و درخشان کتاب مجذوب می‌شود.

 تصاویر رنگی ذهن نوزاد را تحریک می‌کند و به بیان احساسات او کمک می‌کند. نوزاد احساسات را با فریاد کشیدن نزدیک کردن کتاب به سمت‌ دهان ابراز می‌کند، همچنین ورزش می‌تواند به نوزاد کمک کند که از حواس ۵ گانه برای شناسایی محیط اطرافش استفاده کند.