سردار شهید حسین خرازی
حسین در محرم سال ۱۳۳۶ در یکی از محلات مستضعف نشین اصفهان به نام کوی کلم متولد شد.
درسال ۱۳۵۵ پس از اخذ دیپلم طبیعی برای طی د وران سربازی به مشهد اعزام شد از همان روزهای اول انقلاب در کمیته دفاع شهری مسئولیت داشت و برای مبارزه با ضدانقلاب داخلی و جنگ‌های کردستان قامت به لباس پاسداری آراست.
با شروع جنگ تحمیلی راهی خطه جنوب شد و در منطقه دارخوین مدت ۹ ماه با تجهیزات جنگی و امکانات تدارکاتی بسیار کم استقامت کرد و دلاورانی قدرتمند تربیت کرد.
درسال ۱۳۶۰ پس از آزاد سازی بستان تیپ امام حسین(ع) را رسمیت داد که بعدها با درخشش او و نیروهایش در رشادت‌ها و جان‌فشانی‌ها به لشگر امام حسین(ع) ارتقا یافت.
حسین شخصا به شناسایی می‌رفت و تدبیر فرماندهی‌اش مبنی بر اصل غافلگیری و محاصره بود حتی در عملیات والفجر۳و۴ خود او شب تا صبح در عملیات خاکریزش شرکت داشت و در تمامی عملیات‌ها پیش قدم بود. حسین قرآن را با صدای بسیار خوب تلاوت می‌کرد و با مفاهیم آن مأنوس بود او علاوه بر داشتن تدبیر نظامی شجاعت کم‌نظیری داشت از سال ۱۳۵۸ تا لحظه آخر حضورش در صحنه مبارزه تنها ایام مرخصی کاملش هنگام زیارت خانه خدا بود.
در طول مدت حضورش در جبهه ۳۰ ترکش میهمان پیکر او شد و در عملیات خیبر دست راستش را به خداوند هدیه کرد اما او با آنکه یک دست نداشت برای تأمین و تدارکات رزمندگان در خط مقدم تلاش فراوان می‌کرد در عملیات کربلای ۵ زمانی که در اوج آتش توپ‌خانه دشمن رساندن غذا به رزمندگان با مشکل مواجه شد حاج حسین خود پیگیر این امر شد و سرانجام بر اثر اصابت ترکش خمپاره‌ای این سردار بزرگ در روز جمعه ۱۳۶۵/۱۲/۸به شهادت رسید.
انتهای پیام/