براساس آخرین تصاویر ارسال شده که مورد بازبینی تیم ویژه کارشناسان و محققان ناسا قرار گرفته، لکه اسرارآمیز و غول‌پیکر سیاره مشتری از قرن ۱۸ میلادی تاکنون چندین بار در معرض تحولات جوی قرار گرفته است، در آن زمان قطر آن ۴۰ هزار کیلومتر تخمین زده می شد. این توفان بزرگ‌ترین توفان منظومه شمسی است که به شکل مدار سرخ رنگ عمیقی ظاهر شده که توسط لایه‌های زرد کمرنگ، نارنجی و سفید احاطه شده است. سرعت بادهای درون این توفان چند صد مایل در ساعت برآورد شده‌اند و به اندازه‌ای بزرگ است که سه زمین می‌توانند در کنار یکدیگر در درون آن قرار گیرند.
امی سیمون از کارشناسان ناسا گفت: تا پیش‌از این، رصد شگفت‌انگیز قطر لکه سرخ رنگ مشتری ۴۰ هزار کیلومتر بود که در سال‌های ۱۹۷۹ و ۱۹۸۰ میلادی قطر لکه به ۲۲ هزار و ۵۰۰ کیلومتر رسید و در نهایت در آخرین رؤیت که توسط تلسکوپ فضایی هابل انجام شد، به ۱۶ هزار و ۱۰۰ کیلومتر تقلیل یافته است.
دانشمندان از علت کوچک‌ترشدن هزار کیلومتری این لکه در هر سال، مطمئن نیستند. به نظر می‌رسد پیچش‌های بسیار کوچکی این توفان را تغذیه می‌کنند و آن‌ها شاید مسئول ایجاد تغییر سریع در توفان با تغییردادن دینامیک درونی آن باشند.
تحقیقات دانشمندان برای درک علت این تحولات و روشن شدن راز لکه سرخ رنگ مشتری همچنان ادامه دارد. لکه سرخ رنگ مشتری کانون اغلب توفان‌ها و تغییرات جوی این سیاره است. این لکه در اصل یک توفان دائمی، پرفشار و غیر منظم است که در اصطلاح هواشناسی “واچرخند” نامیده می‌شود.