جالب است بدانید که مبلغ بدهی باشگاه پرسپولیس معادل یارانه یک سال کل شهری با جمعیت حدود ۱۳۰ هزار نفر (خرمشهر، مرند، شهرضا، میاندوآب، بندر انزلی، یاسوج و جیرفت و …) است.
اما در خصوص لیست قرارداد کادر فنی و بازیکنان این باشگاه چند سوال و ابهام بزرگ وجود دارد. اول اینکه مبلغ قرارداد واقعی اکثر بازیکنان و کادر فنی باشگاه با مبلغ اعلام شده به سازمان لیگ متفاوت است. در این فهرست فقط قرارداد واقعی ۸ نفر از ۳۵ مربی و بازیکن باشگاه با قراردادی که به سازمان لیگ ارائه شده یکی بوده است. مبلغ کل قرارداد بازیکنان و اعضای کادر فنی بر اساس ستون اول که رقم ارسالی به سازمان لیگ بوده ۱۴ میلیارد و ۲۳۵ میلیون است، در حالی که در ستون بعدی که رقم قراردادها در باشگاه را نشان میدهد جمع کل ۱۷ میلیارد و ۳۷۷ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است.
نکته دیگر اینکه بعضی بازیکنان پرسپولیس بیشتر از مبلغ قرارداد خود پول گرفتهاند و در حال حاضر به باشگاه بدهکار هستند! در توضیحات این سند که در اختیار ایسنا قرار گرفته آمده است: طبق اعلام آقای شیرینی یک دستگاه اتومبیل به ارزش ۳۰۰ میلیون تومان به آقای رضا حقیقی تحویل گردیده که در محاسبات منظور نشده است. مبلغ ۲۰۰ میلیون تومان مربوط به مازاد سقف قرارداد آقای محمد نوری است که در محاسبات منظور نشده است.
بر اساس این لیست رقم قرارداد ۴ نفر از بازیکنان بیش از یک میلیارد تومان در سال است! برای نمونه رقم قرارداد سیدجلال حسینی یک میلیارد و چهارصد میلیون تومان در سال است. جالب است بدانید رقم قرارداد سیدجلال حسینی تقریبا معادل درآمد کل اعضای هیئت علمی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه تهران (حدود ۴۰ نفر) در یک سال است. نکته دیگر اینکه در شرایطی که طبق لیست منتشر شده اکثر بازیکنان تاکنون حدود ۷۰ تا ۲۰۷ درصد (طبق لیست بعضی از بازیکنان تاکنون بیش از مبلغ قرارداد دریافت کرده اند) مبلغ قرارداد خود را دریافت کرده اند، علی پروین در اظهار نظری جالب در خصوص وضعیت مالی باشگاه پرسپولیس گفته است: “باشگاهی با ۴۰ میلیون هوادار را بلاتکلیف وسط بیابان گذاشتهاند و بچهها تشنه و گشنه ماندهاند!”
درست است که مشارکت در پیشرفت اقتصادی کشور و کمک به حل مشکلات با انصراف از دریافت یارانه نقدی کاری به جا و صحیح است اما این انصاف نیست که بخشی از دولت به این راحتی بیت المال را خرج کند. بهتر است دولت همان طور که از مردم انتظار همکاری دارد، خود نیز با صرفه جویی و ایجاد انضباط مالی در باشگاه های فوتبال، اعتماد عمومی را جلب کرده، آنگاه انتظار مشارکت عمومی در حل مسائل اقتصادی کشور داشته باشد.