باستان شناسان می گویند که کشف این عاج شاهد واضحی است که نشان می دهد این جانوران غول پیکر صدها هزار سال پیش در دشت های سبز و بارور این منطقه زندگی می کردند که امروزه یک صحرای شنی و بی آب و علف به نام نفود است.
اما کاوش های یک هیئت علمی بین المللی زیر لایه های سطحی این بیایان نشان می دهد که یک زمانی این مناطق دشت های سبز و مرغزارهای باروری بوده اند و جانوران بزرگ و عظیم الجثه ای در آن جولان داده و زندگی می کردند.
پروفسور مایک پتراگلیا مسئول این طرح پژوهشی می گوید: پس از بررسی نقشه منطقه با کمک ماهواره، حدس ما این است که در سراسر صحرای عربستان هزاران نقطه باستان شناسی وجود دارد که هنوز کشف و شناخته نشده اند. حداقل هفت هزار بستر دریاچه های خشک شده را در این شبه جزیره شناسایی کرده ایم که اکثر آنها در عربستان سعودی قرار دارند.
به گفته ی این محققان اندازه دو قطعه عاجی که در تازه ترین حفاری کشف شده اند روی هم رفته دو متر و ۲۵ سانتیمتر است و دانشمندان معتقدند که به یک جانور غول پیکر به نام “پالئولوکسودون” تعلق دارد که در دوران زیست شناسی “پلئیستوسن” زندگی می کرده و نسل آن بعدها کاملا منقرض شده است.
پروفسور پتراگلیا می گوید که قاعدتا این حیوانات در گله های پرجمعیتی حرکت می کردند و علاوه بر این گونه حتما حیوانات بزرگ دیگری نیز در این منطقه جولان می دادند.
پروفسور پتراگلیا می گوید که این ها اکتشافات فسیلی بسیار مهمی هستند و در سراسر حاشیه یکی از دریاچه های خشک شده و به وسعتی نزدیک به یک کیلومتر مقدار زیادی از این فسیل ها یافت شده اند.
او می افزاید که جالب ترین بخش از این اکتشافات ابزارهای سنگی هستند که به نظر می رسد نشانه های اولین دوره حیات بشری در شبه جزیره عربستان باشند.
وی ادامه داد صحرای عربستان در برخی از دوره های زمین شناسی آب و هوای معتدل و خاک سرسبزی داشته و تغییرات جوی این منطقه احتمالا باعث شده که انسانهای ساکن آن نحوه زندگی خود را بارها تغییر داده و خود را با تغییرات آب و هوا انطباق دهند.
انتهای پیام/