به گزارش «کمال مهر» بقعه متبرکه امامزاده ابراهیم (ع) همچون نگینی پنهان در دل کوهستان در روستای سپهسالار بخش آسارای استان البرز واقع در سلسله جبال کوه های البرز در ارتفاع ۴۰۰ متری از این روستا واقع شده است.
اتومبیل تا پای کوه می رود اما برای دیدار از آستان مقدس امامزاده ابراهیم (ع ) باید با عبور از پلی چوبی که بر روی رودخانه قرار داده شده خود را به آن سوی رودخانه رساند و مسافتی حدود ۳۰۰ ـ۲۰۰ متر را در جاده ای باریک و خاکی به سمت راس کوه راهپیمایی کرد. جاده ای که هر چقدر بالا می روی زیبایی و چشم انداز لذت بخش روستا که در مقابل شما قرار دارد دوچندان می شود. روستا را کوه های سر به فلک کشیده احاطه کرده که تماشای آن خستگی را از یاد می برد. در میانه راه صندلی های آهنی و شیرهای آب قرار دارد که می توان در آنجا لحظه ای استراحت کرد آبی بر صورت زد و جانی دوباره گرفت و مجددا به راه ادامه داد.
بعد از رسیدن به صحن امامزاده و کمی استراحت کردن پیرمرد خوش مشربی که کت و شلواری بر تن دارد و تسبیحی به دست گرفته و ذکر می گوید نظرم را به خود جلب کرد. به سویش رفتم و پس از سلام و احوال پرسی خودم را معرفی کردم . او نیز خود را معرفی کرد . وی حاج علیرضا خدری است و بیش از ۴۰ سال خادم و متولی امامزاده ابراهیم (ع ) است .
از او خواستم تا برایم از امامزاده ابراهیم (ع ) بگوید و او با مهربانی اینچنین می گوید : امام رضا(ع ) که به دعوت مامون خلیفه عباسی برای ولیعهدی به مرو (خراسان امروزی ) دعوت شده بود پس از مدتی برای خواهرش حضرت فاطمه معصومه (س ) پیغام می فرستد و از او می خواهد تا از مدینه به دیدارش برود.
حاج آقا خدری ادامه می دهد : حدود ۲۲۰ نفر از امامزادگان هم عصر با حضرت معصومه (س ) نیز تصمیم می گیرند تا ایشان را در این سفر همراهی کنند. این افراد از میان خود امامزاده ابراهیم فرزند برهان الدین را به عنوان راهنما فرمانده و سپهسالار قافله خود انتخاب می کنند.
خادم امامزاده ابراهیم (ع ) می گوید : پس از آنکه قافله حضرت معصومه (س ) به « ملک ری » می رسد به ایشان خبر می دهند که امام رضا(ع ) به وسیله مامون مسموم شده و به شهادت رسیده است . حضرت معصومه (س ) در ساوه بیمار شده و در این منطقه از دنیا می روند و برخی از ارادتمندان به خاندان اهل بیت پیکر پاک حضرت معصومه (س ) را به قم انتقال داده و ایشان را در آنجا دفن می کنند.
حاج آقا خدری در ادامه می افزاید : پس از دفن حضرت فاطمه معصومه (س ) قافله به سمت مرو ادامه مسیر می دهد تا بر سر مزار امام رضا(ع ) حضور یابند و قبر ایشان را زیارت نمایند. این خبر به گوش مامون می رسد و او دستور می دهد تا جلوی پیشروی قافله امامزادگان گرفته شود.
به گفته خادم امام زاده ابراهیم (ع ) و براساس منابع تاریخی در الموت اشکور گیلان میان ماموران خلیفه عباسی و امامزادگان جنگی درمی گیرد و برخی از امامزادگان به کوه های این منطقه پناه برده و متواری می شوند. امامزاده ابراهیم (ع ) نیز به همراه پسرش محمود به کوههای قریه آسارا پناه می برد. محمود پس از چندی به دست کفار کشته می شود و بر پیشانی مبارک امامزاده ابراهیم (ع ) ضربتی وارد می شود و ایشان مجروح می شوند. امامزاده ابراهیم (ع ) سپس به غار کوه سرخ پناه برده و در آنجا پنهان می شوند و در نهایت در همانجا به شهادت می رسند.
حاج علیرضا خدری در ادامه می گوید : حدود ۷۵۰ سال پیش یکی از نیاکان ما به نام « درویش خدر » امامزاده ابراهیم (ع ) را در خواب می بیند و از محل شهادت و دفن ایشان که تا آن زمان از دیگران پنهان بوده باخبر می شود و از آن پس خودش را وقف امامزاده کرده و خادم آنجا می شود.
پس از وی فرزندان و فرزندزادگانش به ترتیب متولی امامزاده بوده اند. درویش محمد خادم سابق و پدر خادم فعلی امامزاده ابراهیم (ع ) در سال ۱۳۴۴ خورشیدی در سن ۱۳۵ سالگی فوت کرده و در محوطه گورستان مجاور صحن امامزاده ابراهیم (ع ) دفن شده است .
حاج علیرضا خدری هم اکنون ۷۶ سال از عمرش می گذرد اما از شادابی و چالاکی ویژه ای برخوردار است . او که پس از مرگ پدر به خدمت امامزاده درآمده علت سلامتی خود را آب و هوای روستا غذای سالم و حلال و توجهات ویژه امامزاده ابراهیم (ع ) نسبت به خود می داند.
به گفته حاج علیرضا خدری حدود ۵۰ سال قبل داود میرزا و حسین میرزا از نوادگان مظفرالدین شاه قاجار برای امامزاده نذری می کنند و چون حاجت آنها برآورده می شود سالن و متعلقات فعلی امامزاده را برپا می کنند.
با خادم امامزاده خداحافظی می کنم و به گردش در اطراف امامزاده می پردازم . محل ضریح مقدس امامزاده ابراهیم (ع ) که در غار کوه سرخ قرار گرفته در فصل تابستان بسیار خنک است به نحوی که هنگام ورود به صحن ضریح امامزاده تصور می کنید که وارد سردخانه شده اید. جالب اینکه براساس گفته اهالی همین صحن در فصل زمستان از هوای معتدلی برخوردار است .
یک شبستان بزرگ با سقف شیروانی و ابنیه دیگری از جمله زائرسرا و سرویس های بهداشتی و دیگر تاسیسات مربوطه که در سالهای اخیر احداث شده از بناهای دیگر این مکان است . این آستانه توسط هیات امنا و نظارت اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان کرج اداره می شود و درآمد امامزاده از راه جذب نذورات نقدی زائران تامین می شود.
بیشتر کوههای اطراف روستا سرخ رنگ هستند. از عجایب این محل صخره ای سنگی است که در بالای غار مدفن امامزاده قرار گرفته و در فصل تابستان از دو نقطه آن آب چکه می کند. اهالی روستا معتقدند که صخره برای امامزاده اشک می ریزد. ریزش این قطرات آب غیرطبیعی به نظر می رسد زیرا محل ریزش قطرات بالاترین نقطه صخره و جایی است که به کوه های اطراف ارتباط ندارد و روی آن هم از برف و یخ خبری نیست و معلوم نیست منبع این قطرات آب که تقریبا هر ۱۰ ثانیه یکبار می چکند کجاست .
در گوشه ای از امامزاده عده ای از زائران زن در حال پختن آش نذری هستند. بوی نعنا داغ پیازداغ و سیر سرخ کرده توجه هر زائر تازه وارد را به خود جلب می کند. ساعتی بعد آش بلغور آماده شده و میان سایر زائران در کاسه های استیل تقسیم می شود. درون آش به جای کشک ماست محلی ریخته می شود. آش به قدری خوشمزه بود که من کاسه ای دیگر تقاضا کردم .
پس از خوردن آش کمی در صحن امامزاده ابراهیم (ع ) استراحت کردم و مجددا به گردش در اطراف امامزاده پرداختم . کوه های منطقه گیاهان بی شماری را در خود جای داده که از آن میان گیاه خطمی گل گاوزبان چای کوهی گزنه کاسنی بابونه و برخی دیگر را می شناسم . درختان منطقه نیز شامل درختان توت گردو آلبالو گیلاس سیب و همچنین درختان تبریزی است که در روستا قد برافراشته اند.
با نزدیک شدن غروب خورشید از حاج علیرضا خدری خادم امامزاده ابراهیم (ع ) خداحافظی می کنم و به سمت تهران حرکت می کنم . روستای تکیه سپهسالار از ویژگی های خاصی برخوردار است که می توان با سرمایه گذاری در این روستا گردشگران زیادی را جذب آن نمود.
برای رسیدن به آستان مقدس امامزاده ابراهیم (ع) که از نوادگان امام زین العابدین (ع) است بایستی از جاده آسارا که در ۴۳ کیلومتری کرج قرار گرفته است عبور کرد ، ازکنار بخشداری آسارا راهی باریک از جاده چالوس جدا می شود که با ورود به این جاده فرعی و گذشتن از حدود سه کیلومتر به عمق سلسله جبال البرز به یک روستای سرسبز با مردمی خونگرم در تکیه ˈسپهسالارˈ مواجه می شویم.
در این روستا رودخانه پرآبی جاری است و درختان سربه فلک کشیده سپیدار، گردو و دیگر درختان میوه خودنمایی می کند.
در این امامزاده ۱۱شهید گلگون کفن به خاک سپرده شده اند که مزار آنان در ابتدای محوطه آستان قرار دارد و کمی بالاتر وارد شبستان امامزاده ابراهیم سپهسالار می شویم که ضریح چوبی قدیمی آن در عین سادگی در زیر صخره ای از سنگ قرار دارد.
این امامزاده در درون غاری مشرف به روستا واقع شده است و اهالی آن از این کوه به نام کوه سرخ یاد می کنند.
در محوطه پشت آستان مقدس امامزاده ابراهیم(ع) صخره ای به ارتفاع تقریبا ۱۰ متر قرار دارد که از بالا دو تکه روی هم به نظر می رسد و اطراف آن کاملا خالی است که مردم به آن صخره آب چکان می گویند و از دیر زمان در میان زائران معروف است که اگر زائری حاجتش برآورده شود، قطره ای آب بر سرش می چکد و این به معنای قبولی حاجت و خواسته اش است.
روستای سپهسالار، علاوه بر همجواری با آستان مقدس امامزاده ابراهیم، دارای جاذبه های متنوع و منحصر به فرد طبیعی از جمله کوههای سربه فلک کشیده هفت خوان، کرچان، هزاربند، کاهار و هزارچشمه است که اکثر کوهنوردان با این نام ها آشنا هستند و به قله های آنها صعود کرده اند.
منبع: هادیان البرز