این صنوبر سیتکایی یا نوئل سیتکایی (Sitka spruce) ۹ متری در جزیره کمپبل عنوان «تنهاترین درخت جهان» را به خود اختصاص داده است و نزدیکترین همسایهاش در جزیره دیگری نزدیک به ۲۰۰ کیلومتر آنطرفتر روییده است. اما این درخت با وجود حیات انفرادیاش نقش مهمی در مبارزه با بحران آب و هوا پیدا کرده است.
اقیانوس جنوبی که بین قطب جنوب و کنارههای جنوبی استرالیا و نیوزیلند امتداد دارد، ۱۰ درصد از کل کربن ساطعشده توسط انسان را جذب میکند. مادهای که به عنوان یک سپر در برابر تغییرات آب و هوایی عمل میکند که برای حفظ سطح کربن در جو در سطوح قابل کنترل بسیار مهم است.
دکتر اندرو میجرز از موسسه ملی تحقیقات قطبی بریتانیا میگوید: «این درخت در سیستم آب و هوایی عنصر بسیار مهمی محسوب میشود. جایی که ما تغییرات آب و هوایی را در اقیانوس تلنبار میکنیم.»
اما سرعت جذب کربن توسط اقیانوس در حال تغییر است. این روند در دهه ۱۹۹۰ کند شد و در دهه ۲۰۰۰ سرعت گرفت و حالا به نظر میرسد دوباره کند شده است. برای کمک به درک دلیل این اتفاق، دکتر جوسلین ترنبول، دانشمند نیوزلندی باید اندازهگیریهای پیشین و کنونی دی اکسید کربن و رادیو کربن (که منبع CO2 را به ما نشان میدهد) در جو اطراف اقیانوس جنوبی را با هم مقایسه کند.
این موضوع مشکلساز است زیرا نمونهها ۳۰ سال پیش جمع آوری نمیشدند. اما حلقههای متعلق به تنهاترین درخت جهان، تاریخچه طولانی که او به آن نیاز دارد را در خود جای داده است. دکتر ترنبول میگوید: «هر سال یک حلقه قابل تشخیص خواهید داشت. میتوان آن حلقهها را برش داد و رادیوکربن موجود در آنها را اندازهگیری کرد. سپس میتوانیم داستان را به روند تغییر اقیانوس بازگردانیم.»
بنابراین یک درخت تنها به زودی قادر خواهد بود رازی را به ما بگوید که به محافظت از سیارهمان کمک خواهد کرد.