علی توفیق، کارشناس بسکتبال ایران در گفتوگو با ایسنا، درباره دلایل عدم پویایی لیگ برتر بسکتبال ایران در زمینه تولید بازیکن جدید توضیح داد: برای پاسخ به این سوال باید دید آیا وظایف لیگ به عنوان لیگ حرفهای که بازیکنسازی و استعداد پروری است درست اجرا میشود یا خیر؟ برای اینکه بتوانیم بازیکنان باکیفیت داخلی جدیدی را معرفی کنیم، نیاز است که زمان بازی بیشتری به آنها اختصاص دهیم. وقتی یک بازیکن خارجی چیزی حدود ۴۰۰ دقیقه در لیگ ایران بازی میکند، مسلما شانس رشد برای بازیکن داخلی کاهش مییابد.
او گفت: البته من نمیتوانم درباره آیین نامه جدید صحبت کنم چون مصوبههای آن را نمیدانم اما به نظرم ایراداتی به آن وارد است که جا دارد بازنگریهایی در آن صورت بگیرد. باید قوانینی برای انتخاب بازیکن توسط تیمها تدوین شود که کارشناسی شده باشد. به عنوان مثال در آمریکا و اروپا قوانینی برای نحوه انتخاب بازیکنان دارد و در لیگ چین هم که یکی از لیگهای معتبر آسیایی است سهمیه بندی لحاظ میشود. متاسفانه در ایران خیلی غیر کارشناسی و سلیقهای با موضوع برخورد میشود.
کارشناس بسکتبال ایران ادامه داد: در NBA درفت وجود دارد و بازیکنان با یک اصولی تقسیم میشوند. در اروپا هم همینطور است و به عنوان مثال حتی پاسپورت بازیکنان هم مورد توجه است تا از یک ملیت چندین بازیکن در یک تیم نباشند و میان همه تیمها تقسیم شوند. در ایران اینطور نیست و شاید حتی وقتی یک تیم بازیکنان ملیپوش را جذب میکند، به اندازه کافی فرصت بازی به آنها نرسد و این موضوع رفته رفته باعث کاهش کیفیت بازیکنان و زوال آنها میشود. متاسفانه ما توزیع عادلانه بازیکنان را در لیگ نداریم، در حالی که اگر منافع باشگاه حفظ شود قطعا لیگ جذابتری را شاهد خواهیم بود.
او در پاسخ به این سوال که چرا اقدامات لازم برای بهبود شرایط لیگ صورت نمیگیرد؟ توضیح داد: متاسفانه در هر زمانی لیگ بسکتبال ایران تحت تاثیر گروهی خاص است که صرفا به منافع شخصی خودشان نگاه میکنند. حال آن فرد یک باشگاه خاص است یا یک بازیکن خاص. متاسفانه نگاهها به لیگ، حرفهای نیست. هر فصل یک تیم به دلیل سرمایه گذاری نادرست از لیگ برتر کنار میرود. پول خرج میکنند و درآمدی هم ندارند بنابراین مدیران دیگر تمایلی برای تیمداری نشان نمیدهند. متاسفانه برخی کارشناسان مدعی هم هستند که نگذاشتهاند کارها به صورت درست پیش برود. این مساله خیلی بد است که نتوانستهایم چند باشگاه را کنار هم نگه داریم. حفاظت از منافع همدیگر باعث میشود جذابیت لیگ نیز افزایش یابد. این موضوع باعث آمدن اسپانسر هم میشود.
توفیق ادامه داد: اگر تا امروز فدراسیون را متولی لیگ میدانستید و عملکرد ضعیفی داشت و حالا یک سازمان یا اتحادیه برای این کار ایجاد کردهاید، باید بگذارید باشگاهها متولی اصلی آن باشند. باشگاهها نباید فقط پول خرج کنند و تصمیم را دیگری بگیرد. متاسفانه در ایران باشگاهها فقط سرمایهگذاری میکنند و تصمیم گیرنده فرد دیگری است. نتیجه هم این میشود که تیمهایی مثل شیمیدر و فولاد مبارکه کنار میروند. به این آمار تیمهایی چون نظم آوران سیرجان، دانشگاه آزاد و راه آهن را هم اضافه کنید. اولین چیزی که برای مدیر آن ارکان یا آن مرکز مطرح میشود دلیلی برای سرمایه گذاری است. باید بدانیم که برای چه چیزی این کار را میکنیم؟
این کارشناس بسکتبال با اشاره به مشکل چرخه اقتصادی در لیگ ایران، توضیح داد: برای حضور در لیگ باید توجیه اقتصادی باشد. لیگ ایران فقط هزینه است و هر سال نیز این هزینهها به صورت تساعدی افزایش مییابد. بعضی از بنگاههای تجاری میتوانند خودشان را با این شرایط وفق بدهند و بسیاری نمیتوانند. الان یک بازیکن فوتبال ۳۰ میلیارد، یک بازیکن والیبال ۷ میلیارد و یک بازیکن بسکتبال ۳ میلیارد هزینه به همراه دارد که نشان از چرخه عظیم اقتصادی است. با گذشت هر سال همه این هزینهها افزایش پیدا میند و مدیران اقتصادی با خودشان میگویند حضور در لیگ و ورزش چه صرفه اقتصادی دارد؟ وقتی توجیه اقتصادی ندارد باشگاهها نمیآیند و در نتیجه بازیکنان بیرون هستند، در مجموع چرخه معیوبی است که لیگ ما با آن دست و پنجه نرم میکند.
او درباره پیشنهاد خود برای سازمان لیگ نیز گفت: در مجموع باید بگویم که برای برنامهریزی لیگ برتر ایران کارشناس و آدم اقتصادی نداریم. سازمان لیگ هم به نظرم فقط تشکیل شده و برنامهریزیها اصلا منطقی نیست. بنده هر موقع عضو آن سازمان بودم پیشنهاد میدهم و الان نمیتوان چیزی گفت. من به عنوان یک مربی نمایندهای در سازمان لیگ دارم، اما ایشان کجا هستند؟ آیا الان در ایران تیمداری میکنند؟ نماینده بازیکنان را به چه صورت انتخاب کردهاند؟ نمایندگان باشگاهها به چه صورت انتخاب شدند؟ فعلا همان کمیته مسابقات است و زیر سایه همان کمیته کار خود را پیش میبرد. به نظرم در ادامه باز هم به بن بست خواهیم خورد. هیچ کدوم از تصمیمات فعلی کارشناسی نشده و به نظرم فصلی و سلیقهای است. من فکر میکنم دوباره بحرانهای خاصی را خواهیم داشت.
انتهای پیام
∎