گروه علمی «کمال مهر» ؛ سم عنکبوت در زمان تزریق به طعمه معمولا کشنده است؛ اما «مهدی مبلی» به همراه دیگر همکارانش دریافت که پروتئین جدیدی که در زهر نوعی رطیل استرالیایی وجود دارد، می‌تواند حتی در صورت مصرف دهانی توسط حشرات طعمه، آنها را بکشد.
این پروتئین برای کرم پنبه که یکی از آفت‌های کشاورزی مهم است، به شدت کشنده است.
در مطالعات انجام‌شده، مصرف این پروتئین کوچک موسوم به «پپتید حشره‌کش از راه‌دهانی فعال-۱» (OAIP-1) برای حشرات بسیار سمی بوده و از پتانسیلی مشابه حشرهکشهای مصنوعی ایمیداکلوپرید برخوردار بود.
کرم پنبه، آفتی است که به گیاهان کشاورزی حمله می‌کند و این کرم در آزمایش‌های انجام‌شده نشان داد که نسبت به موریانه‌ها که به گندم‌های ذخیره‌شده حمله می‌کنند، در مقابل OAIP-1 حساس‌تر است.
این حشره و دیگر آفت‌های حشره‌ای، تولید محصولات کشاورزی را سالانه ۱۰ تا ۱۴ درصد در سطح جهانی کاهش می‌دهند و به ۹ تا ۲۰ درصد محصولات غذایی ذخیره‌شده آسیب می‌رسانند؛ همچنین چندین گونه نیز به حشرهکشهای موجود مقاوم هستند.
این آزمایشات نشان دادند پپتیدهای جداشده از زهر عنکبوت‌ها یا دیگر حیوانات حشره‌خوار سمی مانند عقرب‌ها و صدپاها ممکن است دارای پتانسیل برای ایفای نقش حشرهکشهای زیستی باشند.
همچنین، محققان بر این باورند که ژن‌های کدبندی‌کننده این پپتیدها را می‌توان برای مهندسی‌کردن گیاهان مقاوم در مقابل حشرات یا افزایش کارایی میکروب‌هایی که به آفت‌های حشره حمله می‌کنند، بکار برد.
جزئیات این موفقیت در مجله PLOS ONE منتشر شد.
منبع: ایسنا