به گزارش کمال مهر ، شعر ذیل، چهار پاره ای از مهدی شورگشتی، شاعر آیینی البرز که آن را به مناسبت میلاد حضرت محمد(ص)، پیامبر اسلام سروده است.
بر خاک خشک مکه فرود آورد
با هر قدم تجلی باران را
با آیه های قدسی و رحمانی
غرق شکوفه کرده بیابان را
در کوه نور زمزمه ای پیچید
اقراباسم ربک…یا احمد!
میعادگاه وحی خدا می دید
در خود طلوع روشن قرآن را
خورشید و کوه و صخره زبان وا کرد
لبیک یا رسول خدا لبیک!
از عمق دشت رایحه ای آورد
باخود سلام گرم یتیمان را
او جلوه کرد تا که در آن ظلمت
نور امید دخترکان باشد
از گور جهل پل بزند تا عرش
تا جلوه های دیگر انسان را…
خورشید را هم به بلندای
هفت آسمان مکه بیاویزد
از آسمان دور عجم ها نیز
پیدا کند ستاره ی سلمان را
او آمده است تا که بسوزاند
تاریخ بردگی تفکر را
با یک حساب ساده به هم ریزد
بازار گرم حضرت شیطان را!
حالا رسیده نوبت روزی که
کامل کند روایت دینش را
یعنی علی امیر جهان باشد
وسعت دهد جوانب ایمان را
در شعر او که فصل جدایی نیست
شیعه کنار اهل تسنن هست
وقتی نبی به اهل نظر بخشید
گل واژه های وحدت و پیمان را
اما چه شد که بعد همان بیعت
یک عده از صحابه ی پیغمبر
با آتش حماقت و خودبینی
آتش زدند خانه ی خوبان را
شاعر شکست و در غزلش لرزید
تا دید مرز بین دوزخ و جنت را
باران گرفت و غرق محمد شد
اشکی کشید نقطه پایان را
انتهای پیام/د.خ